TAK DALECE jak się orientujemy, Nieskończony Duch, uosobiony w zarządzie wszechświata lokalnego, zamierza stwarzać jednolicie doskonałych serafinów, jednak z pewnej nieznanej przyczyny, seraficzne potomstwo jest bardzo zróżnicowane. Różnorodność taka może być rezultatem nieznanej interwencji rozwijającego się Bóstwa empirycznego, ale nawet, jeśli tak jest, nie potrafimy tego udowodnić. Zauważamy jednak, że kiedy serafini zostaną poddani sprawdzianom edukacyjnym i dyscyplinie szkolenia, klasyfikują się niezawodnie i wyraźnie do jednej następujących siedmiu grup:
1. Najwyżsi serafini.
2. Zwierzchni serafini.
3. Serafini nadzorcy.
4. Serafini administratorzy.
5. Pomocnicy planetarni.
6. Opiekunowie przejścia.
7. Serafini przyszłości.
Nie można powiedzieć, że jakikolwiek serafin jest niższy względem anioła jakiejś innej grupy. Tym niemniej, w swej służbie, każdy anioł jest na początku ograniczony do grupy wstępnej i jemu właściwej klasyfikacji. Mój seraficzny asystent, pomagający w przygotowaniu tego oświadczenia, Manotia, jest najwyższym serafinem i kiedyś działał wyłącznie jako najwyższy serafin. Przez pilność i wierną służbę osiągnął on, stopień po stopniu, wszystkie siedem rodzajów służb seraficznych, działając nieomal w każdej dziedzinie funkcji dostępnych dla serafina i teraz, na Urantii, sprawuje godność zastępcy szefa serafinów.
Istotom ludzkim czasami trudno jest zrozumieć, że stworzona zdolność do służby na wysokiej pozycji, nie oznacza koniecznie zdolności funkcjonowania na względnie niskich poziomach służby. Człowiek zaczyna życie jako bezradne niemowlę, zatem każde ludzkie osiągnięcie musi zawierać w sobie wszystkie jego empiryczne warunki wstępne; serafini nie mają takiego życia przed osiągnięciem dojrzałości—nie mają dzieciństwa. Są to jednak istoty empiryczne i poprzez doświadczenie oraz dodatkową edukację mogą pomnożyć swe boskie i wrodzone zdolności, dzięki empirycznemu przyswajania funkcjonalnych umiejętności jednej czy wielu służb seraficznych.
Po otrzymaniu nominacji, serafini przydzielani są do rezerw właściwej im grupy. Ci, o statusie planetarnym i administratora, służą często przez długi czas tak, jak pierwotnie zostali zaklasyfikowani, jednak im wyższy wrodzony poziom funkcyjny, tym bardziej wytrwale opiekunowie anielscy starają się o przydział do niższych klas służby wszechświatowej. Szczególnie pragną dostać przydział do rezerw pomocników planetarnych, a gdy im się to uda, idą do szkół niebiańskich przy zarządzie Księcia Planetarnego na jakimś świecie ewolucyjnym. Zaczynają tam naukę języków, historii i lokalnych obyczajów ras ludzkich. Serafini muszą przyswajać wiedzę i zdobywać doświadczenie, podobnie jak to czynią istoty ludzkie. Nie są od was zbyt oddaleni w pewnych atrybutach osobowości. I wszyscy chcą zaczynać od dołu, od najniższego możliwego poziomu służby, dzięki temu mogą mieć nadzieję osiągnięcia najwyższego możliwego poziomu empirycznego przeznaczenia.