IDEA ducha, wnikającego w obiekt nieożywiony, w zwierzę czy istotę ludzką, jest bardzo starym, uświęconym wierzeniem, rozpowszechnionym od samych początków ewolucji religii. Doktryna opanowania przez ducha nie jest niczym więcej ani mniej jak fetyszyzmem. Dziki niekoniecznie czcił fetysza; bardzo logicznie czcił i szanował ducha w nim mieszkającego.
Z początku wierzono, że duch fetysza jest duchem zmarłego, potem uważano, że w fetyszach przebywają wyższe duchy. I tak kult fetyszów objął w końcu wszystkie prymitywne idee upiorów, dusz, duchów i opanowania przez demony.