Śmiertelnicy czasu, kiedy się wznoszą we wszechświecie lokalnym, uważają Syna Stwórcy za osobistego reprezentanta Wiecznego Syna. Kiedy jednak pielgrzymi czasu zaczynają się wznosić w porządku nauczania superwszechświata, coraz lepiej zauważają Boską obecność inspirującego ducha Wiecznego Syna i mogą korzystać z tej służby duchowego zasilania energią. Ci, co się wznoszą w Havonie, jeszcze lepiej uświadamiają sobie pełne miłości objęcia wszystko przenikającego ducha Pierwszego Syna. W żadnym stadium wznoszenia się śmiertelnika, duch Wiecznego Syna nie zamieszkuje umysłów czy dusz pielgrzymów czasu, ale jego opieka zawsze ich otacza i wciąż troszczy się on o dobro i duchowe bezpieczeństwo idących naprzód dzieci czasu.
Przyciąganie grawitacji duchowej Wiecznego Syna jest tajemnicą, właściwą wznoszeniu się do Raju dusz ludzkich, które przetrwały śmierć. Wszystkie autentyczne wartości ducha i wszystkie prawdziwie uduchowione jednostki trzymane są w niezawodnych objęciach grawitacji duchowej Wiecznego Syna. Na przykład, śmiertelny umysł zaczyna swój byt jako mechanizm materialny i w końcu zostaje powołany do Korpusu Finalizmu jako nieomal doskonały byt duchowy, będąc coraz mniej podatny na grawitację materialną a odpowiednio silniej reagując na skierowany do wewnątrz bodziec grawitacji duchowej, działający podczas całego tego doświadczenia. Obwód grawitacji duchowej dosłownie przyciąga duszę człowieka w kierunku Raju.
Obwód grawitacji duchowej jest podstawowym kanałem przekazywania szczerych modlitw wierzącego serca ludzkiego, z poziomu świadomości ludzkiej do aktualnej świadomości Bóstwa. To, co w waszych prośbach reprezentuje prawdziwe wartości duchowe, przechwycone będzie przez wszechświatowy obwód grawitacji duchowej i przekazane natychmiast i równocześnie do wszystkich zainteresowanych, boskich osobowości. Każda zajmie się tym, co leży w jej osobistych kompetencjach. Zatem, w waszym praktycznym doświadczeniu religijnym nie ma znaczenia, czy zanosząc wasze prośby wyobrażacie sobie Syna Stwórcy z waszego wszechświata lokalnego, czy Wiecznego Syna w centrum wszystkich rzeczy.
Operacje różnicujące w obwodzie grawitacji duchowej mogą ewentualnie być porównane do funkcji obwodów nerwowych w materialnym ciele ludzkim. Bodźce przenoszą się do wewnątrz drogami nerwowymi; niektóre są przechwytywane i przekazywane do niższych, automatycznych centrów rdzeniowych; inne przechodzą do mniej automatycznych, bazujących na odruchach części pnia mózgowego, podczas gdy najważniejsze i istotne informacje przybywające przelatują przez te podrzędne centra i są natychmiast rejestrowane na najwyższych poziomach ludzkiej świadomości.
O ile jednak doskonalsza jest znakomita technika świata duchowego! Jeśli w waszej świadomości powstaje coś, co obfituje w wyższe wartości duchowe i gdy raz dacie temu wyraz, nie ma we wszechświecie mocy mogącej powstrzymać przesłanie tego bezpośrednio do Absolutnej Osobowości Duchowej całego stworzenia.
Odwrotnie, jeśli wasze prośby są czysto materialne i zupełnie egocentryczne, nie istnieje taki plan, dzięki któremu takie bezwartościowe modlitwy mogą się znaleźć w obwodzie duchowym Wiecznego Syna. Zawartość jakiejkolwiek prośby, która nie jest „zredagowana duchowo”, nie może się znaleźć we wszechświatowym obwodzie duchowym; takie czysto egoistyczne i materialne prośby odpadają bez wysłuchania; nie wznoszą się one w obwodach prawdziwych wartości ducha. Takie słowa są jak „miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący”.
To myśl motywująca, zawartość duchowa, jest tym, co nadaje wartość ludzkiej prośbie. Słowa nie mają znaczenia.