Ta epoka rozciąga się od pojawienia się świątyni morontialnej w nowym, światowym centrum, do czasu ustanowienia całego systemu w światłości i życiu. Epokę tą zapoczątkowują Nauczyciele-Synowie Trójcy, na koniec ich kolejnych misji światowych, kiedy to Książę Planetarny zostaje wyniesiony do statusu Władcy Planetarnego, zarządzeniem Rajskiego Syna, obdarzającego osobiście tę sferę. Równocześnie z tym finaliści zaczynają brać aktywny udział w sprawach planetarnych.
Materialny Syn i Córka, Planetarny Adam i Ewa, są widzialną reprezentacją rzeczywistych władców, czy naczelników, takiego świata, ustanowionego w światłości i życiu. Finaliści są niewidzialni, tak samo jak Książę-Władca, chyba, że jest w świątyni morontialnej. Zatem rzeczywistymi i formalnymi szefami rządu planetarnego są Materialny Syn i Córka. To właśnie znajomość tego typu organizacji przydała prestiżu idei królów i królowych we wszystkich domenach wszechświata. I w idealnych warunkach królowie oraz królowe osiągają dobre wyniki, kiedy świat posiada takie wysokie osobistości, działające w imieniu jeszcze wyższych, ale niewidzialnych władców.
Gdy dla waszego świata nadejdzie taka właśnie epoka, Machiventa Melchizedek, obecnie namiestnik Księcia Planetarnego Urantii, bez wątpienia będzie zajmować miejsce Władcy Planetarnego; a domniemywa się od dawna, na Jerusem, że towarzyszyć mu będą syn i córka Adama i Ewy z Urantii, którzy obecnie trzymani są na Edentii jako podopieczni Najwyższych Ojców z Norlatiadeku. Te dzieci Adama mogą służyć w ten sposób na Urantii, współpracując z Melchizedekiem-Władcą, jako że zostały pozbawione własności rozrodczych prawie 37.000 lat temu, w czasie, gdy pozbyły się swoich ciał materialnych na Urantii, szykując się do przemieszczenia na Edentię.
Ta stabilna epoka trwa tak długo, aż wszystkie zamieszkałe planety systemu wejdą w okres stabilizacji; i wtedy, kiedy najmłodszy świat—ostatni, który wszedł w światłość i życie—doświadczył owej niezmienności przez jedno millennium czasu systemu, cały system zaczyna status ustabilizowany a indywidualne światy zostają wprowadzone w systemową epokę światłości i życia.