Od czasu do czasu przybywają do światów zamieszkałych Synowie Avonalni z Raju, dla dokonania czynności sędziowskich, jednak pierwszy Avonal przybywający na misję arbitrażową, rozpoczyna czwarty system sprawiedliwości ewolucyjnego świata czasu i przestrzeni. Na niektórych planetach taki Syn-Arbiter pozostaje całą epokę, kiedy jest powszechnie akceptowany; i w ten oto sposób planeta prosperuje pod łączną władzą trzech Synów: Księcia Planetarnego, Syna Materialnego i Syna-Arbitra, z których ostatni dwaj są widzialni dla mieszkańców domeny.
Zanim pierwszy Syn-Arbiter zakończy swą misję na normalnym świecie ewolucyjnym, dokonuje się połączenie działalności administracyjnej i edukacyjnej Księcia Planetarnego i Syna Materialnego. To połączenie dwojakiego kierownictwa planety powołuje do życia nową i operatywną klasę administracyjną świata. Po odejściu Syna-Arbitra, Planetarny Adam obejmuje widzialne kierownictwo sfery. Materialny Syn i Córka działają razem jako administratorzy planetarni, aż do wprowadzenia świata w epokę światłości i życia; po czym Książę Planetarny wyniesiony zostaje do pozycji Władcy Planetarnego. W tej epoce zaawansowanego rozwoju, Adam i Ewa stają się tym, co można by nazwać łącznymi premierami gloryfikowanej sfery.
Jak tylko zostanie stworzona nowa, zjednoczona stolica rozwijającego się świata i jak tylko kompetentni, niżsi administratorzy zostaną odpowiednio przeszkoleni, podległe jej stolice zakładane są na odległych połaciach lądu i pośród różnych narodów. Zanim przybędzie kolejny Syn, według systemu sprawiedliwości, zorganizowane zostaje od pięćdziesięciu do stu takich pomniejszych centrów.
Książę Planetarny i jego personel nadal kieruje sprawami duchowymi i filozoficznymi. Adam i Ewa przykładają szczególną wagę do materialnego, naukowego i ekonomicznego stanu danej domeny. Obie grupy poświęcają tak samo swoją energię rozwijaniu sztuki, stosunków społecznych oraz osiągnięć intelektualnych.
Do czasu piątego systemu sprawiedliwości, na świecie zostaje zaprowadzona wspaniała administracja wszelkich funkcji planetarnych. Byt śmiertelników, na takiej dobrze prowadzonej sferze, jest doprawdy inspirujący i owocny. I gdyby Urantianie mogli tylko zobaczyć życie na takiej planecie, natychmiast by docenili wartość tych rzeczy, które ich świat utracił w wyniku akceptacji zła i uczestnictwa w buncie.
[Przedstawione przez Syna Lanonandeka klasy drugiej z korpusu rezerwowego].
© Fundacji Urantii. Wszelkie prawa zastrzeżone.