Raczej trudno będzie dokonać odpowiedniego przedstawienia planetarnych grup śmiertelników, ponieważ mało o nich wiecie, oraz dlatego, że tak wiele jest ich odmian. Istoty śmiertelne można jednak rozpatrywać z rozmaitych punktów widzenia a mianowicie:
1. Według dostosowania do środowiska planetarnego.
2. Według rodzajów mózgu.
3. Według wrażliwości duchowej.
4. Według planetarnych epok śmiertelników.
5. Według pokrewieństwa istot stworzonych.
6. Według zespolenia z Dostrajaczem.
7. Według metod opuszczania planety.
Sfery zamieszkałe siedmiu superwszechświatów zaludnione są śmiertelnikami, którzy klasyfikują się do jednej albo równocześnie do większej ilości kategorii tych siedmiu, ogólnych klas ewolucyjnego życia. Jednak te ogólne klasyfikacje nie obejmują takich istot jak midsonici, ani też pewnych innych form inteligentnego życia. Światy zamieszkałe, przedstawione w tych narracjach, zaludnione są śmiertelnymi istotami ewolucyjnymi, ale istnieją również inne formy życia.
1. Dostosowanie do środowiska planetarnego. Z punktu widzenia dostosowania życia istot stworzonych do środowiska planetarnego, zamieszkałe światy dzielą się na trzy zasadnicze grupy: grupa normalnego dostosowania, grupa radykalnego dostosowania i grupa eksperymentalna.
Normalne dostosowanie do warunków planetarnych zgodne jest z generalnymi, fizycznymi wzorcami uprzednio rozważanymi. Światy istot nie oddychających stanowią rodzaj dostosowania radykalnego albo ekstremalnego, jednakże do tej grupy zaliczają się również inne typy istot. Światy eksperymentalne są zazwyczaj idealnie dostosowane do typowych form życia i na takich planetach dziesiętnych Nosiciele Życia próbują wytworzyć wartościowe odmiany standardowego planu życia. Wasz świat jest planetą eksperymentalną i dlatego różni się on znacznie od siostrzanych sfer Satanii; na Urantii pojawiło się wiele form życia nieistniejących gdzie indziej; tak samo wiele pospolitych gdzie indziej gatunków nie występuje na waszej planecie.
We wszechświecie Nebadon wszystkie światy o życiu zmodyfikowanym zgrupowane są w jedną serię i stanowią specjalną domenę spraw wszechświatowych, której poświęcają uwagę odpowiedni administratorzy; a wszystkie takie eksperymentalne światy są okresowo kontrolowane przez korpus wszechświatowych szefów, którym przewodzi finalista-weteran, znany w Satanii jako Tabamantia.
2. Rodzaje mózgu. Jedyną fizyczną cechą wspólną wszystkich śmiertelników jest mózg i system nerwowy; tym niemniej istnieją trzy podstawowe systemy mechanizmów mózgowych: mózgi jedno-, dwu- i trójdzielne. Urantianie należą do typu dwudzielnego, niejako bardziej obdarzonego wyobraźnią, bardziej ryzykanckiego i filozoficznego, niż śmiertelnicy z mózgiem jednodzielnym, jednak w pewnym sensie mniej duchowego, etycznego i pełnego uwielbienia, niż typy trójdzielne. Takie zróżnicowanie mózgowe charakteryzuje nawet przedludzkie byty zwierzęce.
Dzięki dwupółkulowemu typowi kory mózgowej Urantian możecie nieco zrozumieć, przez analogię, mózg typu jednodzielnego. Trzeci mózg klas trójdzielnych najlepiej można zrozumieć jako rozwinięcie waszej niższej, albo rudymentarnej formy mózgu, który kształtuje się do tego punktu, kiedy działa głównie jako kontroler funkcji fizycznych, pozostawiając dwa wyższe mózgi wyższym funkcjom: jeden dla działań intelektualnych a drugi dla funkcji duchowego kopiowania, dokonywanych przez Dostrajacza Myśli.
Podczas gdy ziemskie osiągnięcia gatunków z mózgiem jednodzielnym są nieco zawężone w porównaniu z klasą mózgu dwudzielnego, starsze planety grupy trójdzielnej charakteryzują się cywilizacją, która zdumiałaby Urantian i która mogłaby w pewnym sensie was zawstydzić przy porównaniu. W wynalazkach mechanicznych i cywilizacji materialnej, nawet w postępie intelektualnym, światy śmiertelników z mózgiem dwudzielnym potrafią się zrównać ze sferami o mózgu trójdzielnym. Jednak jesteście nieco opóźnieni w wyższej kontroli umysłowej oraz w rozwoju wymiany intelektualnej i duchowej.
Przy dokonywaniu wszystkich takich ocen porównawczych, dotyczących postępu intelektualnego czy osiągnięć duchowych jakiegokolwiek świata, czy grupy światów, należy rzetelnie wziąć pod uwagę wiek planetarny; wiele, bardzo wiele zależy od wieku, pomocy niesionej przez udoskonalaczy biologicznych i od kolejnych misji różnych klas Boskich Synów.
Podczas gdy gatunki z mózgiem trójdzielnym są zdolne do nieco bardziej zaawansowanego rozwoju planetarnego, niż klasy jednodzielne czy dwudzielne, wszystkie mają ten sam typ plazmy życiowej i prowadzą działalność planetarną w sposób bardzo zbliżony do tego, jakim żyją istoty ludzkie na Urantii. Na światach systemów lokalnych występują wszystkie trzy rodzaje śmiertelników. W większości wypadków warunki planetarne niewiele mają wspólnego z decyzjami, podejmowanymi przez Nosicieli Życia, w trakcie planowania tych różnych klas śmiertelników na różnych światach; te plany, oraz ich wprowadzanie w życie, to prerogatywy Nosicieli Życia.
Gdy idzie o drogę wznoszenia się, te trzy klasy są na równych prawach. Każda z nich musi przebyć tą samą, intelektualną drogę rozwoju i każda musi przejść te same sprawdziany postępu. Dla tych, zróżnicowanych światów, zarówno administracja systemu jak i kontrola nadrzędna konstelacji są na równi wolne od dyskryminacji; nawet rządy Książąt Planetarnych są identyczne.
3. Wrażliwość duchowa. Gdy idzie o kontakty ze sprawami duchowymi, istnieją trzy grupy planów umysłu. Klasyfikacja ta nie odnosi się do grup śmiertelników z mózgiem jedno-, dwu- lub trójdzielnym; odnosi się ona zasadniczo do chemii gruczołów, dokładniej, do organizacji pewnych gruczołów, porównywalnych z przysadką mózgową. Gatunki zamieszkujące niektóre światy mają jeden taki gruczoł, inne dwa, tak jak Urantianie, podczas gdy na innych jeszcze sferach ich mieszkańcy mają trzy takie unikalne ciała. Wrodzone zdolności wyobraźni i wrażliwości duchowej wyraźnie podlegają wpływom tak różnorodnych wyposażeń chemicznych.
Gdy idzie o grupy wrażliwości duchowej, sześćdziesiąt pięć procent śmiertelników jest w drugiej grupie, tak jak gatunek Urantii. Dwanaście procent należy do typu pierwszego, z natury mniej wrażliwego, podczas gdy dwadzieścia trzy procent ma większe inklinacje duchowe w trakcie swego ziemskiego życia. Jednak takie zróżnicowania nie pozostają po naturalnej śmierci; wszystkie te różnice gatunkowe odnoszą się tylko do życia w ciele.
4. Planetarne epoki śmiertelników. Klasyfikacja ta uwzględnia kolejność systemów sprawiedliwości, jak oddziałują one na ziemski status człowieka i jego reagowanie na niebiańską opiekę.
Życie na planetach inicjowane jest przez Nosicieli Życia, którzy nadzorują jego rozwój do pewnego momentu po ewolucyjnym pojawieniu się śmiertelnego człowieka. Zanim Nosiciele Życia opuszczą planetę, wprowadzają na nią Księcia Planetarnego, jako władcę danej domeny. Razem z tym władcą przybywa pełen kontyngent podwładnych, przybocznych i usługujących pomocników a pierwsze sądzenie żywych i umarłych następuje równocześnie z przybyciem Księcia.
Wraz z pojawieniem się różnych grup ludzkich, przybywa Książę Planetarny, żeby zapoczątkować cywilizację i scentralizować społeczność ludzką. Wasz zdezorientowany świat nie może stanowić kryterium oceny wczesnych dni rządów Książąt Planetarnych, gdyż to właśnie w początkach takiej administracji na Urantii wasz Książę Planetarny, Caligastia, związał swój los z buntem Władcy Systemu, Lucyfera. Od tego czasu wasza planeta podąża burzliwą drogą.
Na normalnym, ewolucyjnym świecie, rozwój gatunku osiąga swój naturalny szczyt biologiczny za rządów Księcia Planetarnego i krótko po tym Władca Systemu ekspediuje na taką planetę Materialnego Syna i Córkę. Te pozaplanetarne istoty służą jako udoskonalacze biologiczni; ich odstępstwo na Urantii dodatkowo skomplikowało waszą planetarną historię.
Gdy intelektualny i etyczny rozwój gatunku ludzkiego osiąga swe ewolucyjne granice, przybywa na misję arbitrażową Rajski Syn Avonalny; a potem, kiedy status duchowy takiego świata zbliża się do swych naturalnie osiągalnych limitów, planetę odwiedza Rajski Syn obdarzający. Zasadniczą misją obdarzającego Syna jest ugruntowanie planetarnego statusu i wypuszczenie Ducha Prawdy, ażeby działał na planecie i przygotował podłoże dla powszechnego przybycia Dostrajaczy Myśli.
Tutaj znowu Urantia odeszła od normy: na waszym świecie nigdy nie było misji arbitrażowej, ani też wasz Syn obdarzający nie należał do klasy Avonalnej; planeta wasza miała niezwykły zaszczyt zostać planetą ojczystą śmiertelnika, Syna Władcy, Michała z Nebadonu.
W wyniku działalności wszystkich kolejnych klas Boskiego synostwa, światy zamieszkałe i ich zaawansowane narody zaczynają osiągać szczyt ewolucji planetarnej. Światy takie są teraz dojrzałe do kulminacyjnej misji, do przybycia Nauczycieli-Synów Trójcy. Ta epoka Nauczycieli-Synów jest wstępem do końcowej epoki planetarnej—do ewolucyjnej utopii—epoki światłości i życia.
Powyższa klasyfikacja istot ludzkich będzie szczegółowo rozważana w kolejnym przekazie.
5. Pokrewieństwo istot stworzonych. Planety nie są organizowane jedynie pionowo, w systemy, konstelacje i tak dalej, ale administracja wszechświatowa umożliwia także ich grupowanie poziome, odpowiednio do typów, serii i innych związków. Ta pozioma administracja wszechświata zajmuje się zwłaszcza koordynacją działań pokrewnej natury, jakie są niezależnie rozwijane na różnych sferach. Te spokrewnione klasy istot wszechświatowych są okresowo kontrolowane przez pewien mieszany korpus wysokich osobowości, działających pod przewodnictwem finalistów o długiej praktyce.
Takie czynniki pokrewieństwa przejawiają się na wszystkich poziomach, ponieważ pokrewne grupy występują tak samo pomiędzy osobowościami nie będącymi ludźmi, jak i pomiędzy istotami śmiertelnymi. Inteligentne istoty są spokrewnione pionowo, w dwunastu wielkich grupach, po siedem głównych sekcji każda. Koordynacja pomiędzy tymi, unikalnie spokrewnionymi grupami, utrzymywana jest prawdopodobnie pewnymi, nie w pełni zrozumiałymi metodami Istoty Najwyższej.
6. Zespolenie z Dostrajaczem. Duchowa klasyfikacja wszystkich grup śmiertelników, podczas ich doświadczeń poprzedzających zespolenie, całkowicie jest zdeterminowana odniesieniem ich statusu osobowego do zamieszkującego ich Nieodgadnionego Monitora. Prawie dziewięćdziesiąt procent światów zamieszkałych Nebadonu zaludnione jest śmiertelnikami, zespalającymi się z Dostrajaczem, w przeciwieństwie do pobliskiego wszechświata, gdzie tylko ponad połowa światów posiada te istoty, które są zamieszkałymi przez Dostrajacza kandydatami do wiecznego zespolenia.
7. Metody opuszczania planety. Zasadniczo jest tylko jeden sposób, jakim życie indywidualnego człowieka może być zapoczątkowane na światach zamieszkałych a jest to jego spłodzenie i naturalne narodziny; jest jednak wiele metod, dzięki którym człowiek opuszcza swój ziemski stan i zyskuje dostęp do płynącego do wewnątrz strumienia istot wznoszących się do Raju.