Na Edentii jest dużo przepięknych wzgórz, obszernych wzniesień z materii fizycznej, ukoronowanych życiem morontialnym i rozpościerających się w duchowej chwale, nie ma tam jednak strzelistych grzbietów górskich, takich, jakie występują na Urantii. Jest tam dziesiątki tysięcy błyszczących jezior i wiele tysięcy łączących je strumieni, jednak nie ma tam ani wielkich oceanów ani rwących rzek. Tylko na wzniesieniach nie ma tych strumieni.
Na Edentii i podobnych jej sferach zaprojektowanych, woda nie różni się od wody istniejącej na planetach ewolucyjnych. Na sferach tych istnieją zarówno powierzchniowe jak i podziemne systemy wodne a para wodna jest w ciągłym obiegu. Można opłynąć Edentię różnorodnymi drogami wodnymi, choć zasadniczo wszelki transport odbywa się drogą powietrzną. Istoty duchowe podróżują nad powierzchnią sfery w sposób naturalny, podczas gdy istoty morontialne i materialne używają materialnych lub częściowo materialnych środków przenoszenia się w korytarzach powietrznych.
Edentia i związane z nią światy posiadają prawdziwą atmosferę; jest to zazwyczaj mieszanina trzech gazów, charakterystyczna dla kreacji zaprojektowanych, która zawiera dwa pierwiastki atmosferyczne Urantii z dodatkiem gazu morontialnego, którym oddychają istoty morontialne. Choć atmosfera taka jest zarówno materialna jak i morontialna, nie ma tam burz czy huraganów; nie ma nawet lata i zimy. Brak zaburzeń atmosferycznych i zróżnicowania pór roku, na tych specjalnie stworzonych światach, umożliwia zdobienie całej ich powierzchni pod gołym niebem.
Wzgórza Edentii cechuje wspaniałe piękno naturalne a ich majestat podkreśla nieskończona różnorodność życia, przelewającą się przez nie wzdłuż i wszerz. Na tych wzgórzach nie ma wytworów rąk istot stworzonych, za wyjątkiem kilku, raczej odosobnionych struktur. Zdobnictwo materialne i morontialne ogranicza się do terenów mieszkalnych. Na niższych wzniesieniach, zdobionych tak sztuką biologiczną jak i morontialną, znajdują się specjalne rezydencje.
Na szczycie siódmego pasma wzgórz znajdują się hale zmartwychwstania Edentii, gdzie się budzą wznoszący się śmiertelnicy z drugiej, zmodyfikowanej klasy wznoszenia. Pomieszczenia do ponownego składania istot znajdują się pod nadzorem Melchizedeków. Pierwsza przyjmująca sfera Edentii ma także specjalne hale zmartwychwstania (podobnie jak planeta Melchizedek w pobliżu Salvingtonu), w których składani są ponownie śmiertelnicy ze zmodyfikowanych klas wznoszenia się.
Melchizedecy prowadzą na Edentii dwa specjalne kolegia. Jedno, szkoła zajmująca się sytuacjami nadzwyczajnymi, naucza o problemach powstałych w wyniku buntu w Satanii. Drugie, szkoła obdarzenia, poświęcone jest zgłębianiu nowych zagadnień wynikających z tego, że Michał dokonał swego końcowego obdarzenia na jednym ze światów Norlatiadeku. To ostatnie kolegium zostało założone prawie czterdzieści tysięcy lat temu, zaraz po tym, jak Michał ogłosił, że wybrał Urantię na świat swego końcowego obdarzenia.
Obszar przyjmujący Edentii, szklane morze, znajduje się niedaleko centrum administracyjnego i jest otoczone amfiteatrem zarządu. Obszar ten otaczają centra zarządzania siedemdziesięciu sekcji, zajmujących się sprawami konstelacji. Połowa Edentii podzielona jest na siedemdziesiąt trójkątnych sekcji, których granice zbiegają się w budynkach zarządu ich poszczególnych sektorów. Pozostała część sfery jest rozległym, naturalnym parkiem, ogrodami Boga.
Kiedy okresowo będziecie odwiedzać Edentię, to chociaż będziecie mogli zwiedzać całą planetę, większość swego czasu spędzać będziecie w tym centrum administracyjnym, którego numer odpowiada światu waszego aktualnego pobytu. Zawsze będziecie mile widziani jako obserwatorzy zgromadzeń prawodawczych.
Morontialny obszar, przydzielony wznoszącym się śmiertelnikom przebywającym na Edentii, mieści się w strefie środkowej trzydziestego piątego trójkąta, który styka się z zarządem finalistów, usytuowanym w trójkącie trzydziestym szóstym. Zarząd główny univitatów zajmuje ogromny obszar, w środkowym rejonie trzydziestego czwartego trójkąta i przylega bezpośrednio do mieszkalnej rezerwy, przeznaczonej dla obywateli morontialnych. Dzięki takiemu rozlokowaniu można zauważyć, że zostawiono rezerwy terenu na kwatery dla co najmniej siedemdziesięciu głównych kategorii życia niebiańskiego oraz to, że każdy z siedemdziesięciu trójkątnych obszarów związany jest z jedną z siedemdziesięciu głównych sfer nauczania morontialnego.
Szklane morze Edentii jest jednym ogromnym, okrągłym kryształem, o obwodzie około stu sześćdziesięciu kilometrów, głębokim na blisko pięćdziesiąt kilometrów. Ten wspaniały kryształ służy jako pole przyjmujące wszystkich serafinów transportujących oraz innych istot, przybywających z miejsc położonych poza sferą; to szklane morze znacznie ułatwia lądowanie serafinom transportującym.
Kryształowe pole tej klasy znajduje się prawie na wszystkich światach zaprojektowanych a niezależnie od jego walorów dekoracyjnych, służy do wielu celów; używane jest do prezentacji odzwierciedlania superwszechświata zebranym grupom istot i służy jako element techniki przekształcania energii, dla modyfikacji prądów przestrzeni oraz adaptacji innych, przychodzących strumieni energii fizycznych.