Śmiertelnicy stanowią ostatnie ogniwo w łańcuchu istot zwanych synami Boga. Osobiste cechy Pierwszego i Wiecznego Syna przenikają w dół, poprzez szeregi coraz mniej boskich a coraz bardziej ludzkich uosobień, aż docierają do istoty takiej jak wy sami, istoty, którą możecie widzieć, słyszeć i dotknąć. Zatem duchowo uświadamiacie sobie teraz tę wielką prawdę, którą możecie pojąć waszą wiarą—synostwo wiecznego Boga!
Podobnie postępuje Pierwszy i Nieskończony Duch, zbliżając się coraz bardziej do trudzących się życiem istot ze światów, poprzez długie szeregi coraz mniej boskich a coraz bardziej ludzkich klas, osiągając szczyt swej ekspresji w aniołach, stworzonych trochę wyżej od was, którzy osobiście was chronią i prowadzą drogą waszego życia, drogą śmiertelnika czasu.
Tak więc Bóg Ojciec nie zstępuje w dół osobiście, nie może tego uczynić, aby się zbliżyć do prawie nieograniczonej liczby wznoszących się istot w całym wszechświecie wszechświatów. Ale Ojciec nie jest pozbawiony osobistego kontaktu ze swymi skromnymi istotami a i wy nie jesteście pozbawieni Boskiej obecności. Chociaż Bóg Ojciec nie może być z wami, jako bezpośredni przejaw jego osobowości, on jest w was i jest waszą częścią, jako tożsamość zamieszkujących was Dostrajaczy Myśli, Boskich Monitorów. Tym samym Ojciec, który jest od was najbardziej oddalony w osobowości i w duchu, zbliża się do was najbardziej w obwodzie osobowości i w duchowej styczności, w wewnętrznej komunii z duszami jego śmiertelnych synów i córek.
Utożsamienie się z duchem stanowi tajemnicę wiecznego życia osobowości i determinuje cel duchowego wznoszenia się. A skoro Dostrajacze Myśli są jedynymi duchami z potencjałem zespolenia, jakie mogą utożsamić się z człowiekiem za jego życia w ciele, śmiertelników czasu i przestrzeni klasyfikuje się przede wszystkim zgodnie z ich związkiem z tymi Boskimi darami, które ich zamieszkują, z Nieodgadnionymi Monitorami. Klasyfikacja ta wygląda następująco:
1. Śmiertelnicy przejściowego albo empirycznego pobytu Dostrajacza.
2. Śmiertelnicy nie zespalający się z Dostrajaczem.
3. Śmiertelnicy z potencjałem zespolenia z Dostrajaczem.
Grupa pierwsza—śmiertelnicy przejściowego albo empirycznego pobytu Dostrajacza. To określenie grupy śmiertelników jest przejściowe dla każdej rozwijającej się planety a odnosi się ono do wczesnych stadiów rozwoju wszystkich zamieszkałych światów, za wyjątkiem tych, które należą do grupy drugiej.
Śmiertelnicy grupy pierwszej zamieszkują światy w przestrzeni, we wczesnych epokach ewolucji ludzkości; grupę tą tworzą najbardziej prymitywne typy umysłów ludzkich. Na wielu światach, takich jak przedadamiczna Urantia, znaczna ilość wyższych i bardziej zaawansowanych typów ludzkich zdobywa możliwość wiecznego życia, ale nie osiąga zespolenia z Dostrajaczem. Przez długie epoki, zanim człowiek wkroczy na poziom wyższych duchowych aktów woli, Dostrajacze zamieszkują w umysłach tych trudzących się życiem istot, podczas ich krótkich żyć w ciele, a w tym momencie, gdy takie obdarzone wolą istoty zostają zamieszkałe przez Dostrajacze, zaczyna działać grupa aniołów stróżów. Podczas gdy śmiertelnicy pierwszej grupy nie posiadają stróżów osobistych, mają opiekunów grupowych.
Empiryczny Dostrajacz pozostaje z prymitywną istotą ludzką przez całe jej życie w ciele. Dostrajacze przyczyniają się w znacznym stopniu do rozwoju człowieka prymitywnego, ale nie mogą wytworzyć wiecznej wspólnoty z takimi śmiertelnikami. Taka przejściowa służba Dostrajaczy daje w rezultacie dwie rzeczy. Po pierwsze, Dostrajacze zdobywają wartościowe i prawdziwe doświadczenie, odnośnie natury ewolucyjnego intelektu i pracy z nim, to doświadczenie, które będzie nieocenione w późniejszych kontaktach z istotami wyżej rozwiniętymi na innych światach. Po drugie, przejściowy pobyt Dostrajaczy przyczynia się w znacznym stopniu do przygotowania ich śmiertelnych podopiecznych do ewentualnego, przyszłego zespolenia z Duchem. Wszystkie, poszukujące Boga dusze tego typu, zdobywają życie wieczne przez duchowe objęcie Matki Ducha wszechświata lokalnego, a tym samym zostają wznoszącymi się śmiertelnikami porządku wszechświata lokalnego. Wiele osób z przedadamicznej Urantii awansowało w ten sposób do światów-mieszkań Satanii.
Bogowie, którzy zarządzili, że śmiertelny człowiek powinien sięgać wyższych poziomów inteligencji duchowej, przez długie epoki ewolucyjnych prób i cierpień, wiedzą o jego statusie i o potrzebach na każdym stopniu wznoszenia się; i zawsze są bosko rzetelni i sprawiedliwi, nawet wdzięcznie miłosierni, w ostatecznym osądzie tych trudzących się życiem śmiertelników, we wczesnym okresie rozwijających się gatunków.
Grupa druga—śmiertelnicy nie zespalający się z Dostrajaczem. Są to te typy istot ludzkich, które są niezdolne do wiecznego zjednoczenia z zamieszkującym ich Dostrajaczem. Klasyfikacja gatunków, na posiadające mózgi jedno, dwu i trójdzielne, nie odgrywa roli przy zespalaniu się z Dostrajaczem; wszyscy tacy śmiertelnicy są sobie pokrewni, ale ci, co nie zespalają się z Dostrajaczem, są zupełnie odmienną i znacznie zmodyfikowaną klasą istot z wolą. Wiele istot nie oddychających należy do tej klasy a istnieją również liczne inne grupy istot, które zwykle nie zespalają się z Dostrajaczami.
Podobnie jak w grupie pierwszej, każdemu członkowi tej grupy, za życia w ciele, służy pojedynczy Dostrajacz. W życiu doczesnym Dostrajacze robią to wszystko dla swych podopiecznych, których tymczasowo zamieszkują, co robią na innych światach, na których śmiertelnicy mają potencjał zespolenia. Śmiertelnicy grupy drugiej są często zamieszkali przez dziewicze Dostrajacze, ale wyższe typy ludzkie związane są najczęściej z wytrawnymi i doświadczonymi Monitorami.
W systemie wznoszenia się, którego celem jest doskonalenie stworzonych pochodzących od zwierząt, istoty te korzystają z tej samej, oddanej służby Synów Boga, jaka rozciąga się na śmiertelników typu Urantii. Seraficzna współpraca z Dostrajaczami, na planetach bez zespalania się, prowadzona jest dokładnie tak samo, jak na światach z zespalaniem; na takich sferach opiekunowie przeznaczenia służą tak jak na Urantii i działają tak samo w momencie przeżycia śmierci przez człowieka, kiedy to przetrwała dusza zostaje zespolona z Duchem.
Kiedy na światach-mieszkaniach spotkacie te zmodyfikowane typy śmiertelników, nietrudno wam będzie porozumieć się z nimi. Mówią tym samym językiem systemu, ale odmienną techniką. Istoty te są takie same jak wasza klasa życia, w duchu i w przejawach osobowości, różnią się tylko pewnymi właściwościami fizycznymi oraz tym, że nie mogą się zespalać z Dostrajaczami Myśli.
Nie potrafię powiedzieć, dlaczego ten właśnie rodzaj istot nigdy nie może się zespolić z Dostrajaczami Ojca Uniwersalnego. Niektórzy z nas skłonni są wierzyć, że Nosiciele Życia, gdy pragną nadać formy istotom zdolnym do egzystencji w nietypowym środowisku planetarnym, stają przed koniecznością dokonania tak radykalnych modyfikacji we wszechświatowym planie stwarzania inteligentnych istot z wolą, że praktycznie staje się niemożliwe doprowadzenie do stałego ich zjednoczenia z Dostrajaczami. Często zadawaliśmy sobie pytanie, czy jest to zamierzona czy niezamierzona część planu wznoszenia się, ale nie znaleźliśmy odpowiedzi.
Grupa trzecia—śmiertelnicy z potencjałem zespolenia z Dostrajaczem. Wszyscy, zespalający się z Ojcem śmiertelnicy, tak jak gatunek ludzki z Urantii, pochodzą od zwierząt. Zaliczają się do nich śmiertelnicy z mózgiem jednodzielnym, dwudzielnym i trójdzielnym; wszyscy oni potencjalnie mogą zespolić się z Dostrajaczem. Urantianie są typem pośrednim, albo z mózgiem dwudzielnym, będąc pod wieloma względami wyżsi niż typy z mózgiem jednodzielnym, ale definitywnie ograniczeni w porównaniu z klasą trójdzielną. Takie trzy typy mózgu cielesnego nie odgrywają istotnej roli przy obdarzeniu Dostrajaczem, w służbie seraficznej, czy w jakimkolwiek innym stadium służby duchowej. Zróżnicowanie intelektualne i duchowe, jakie występuje pomiędzy trzema typami mózgowymi, charakteryzuje te jednostki, które skądinąd są prawie jednolite w wyposażeniu umysłowym i potencjale duchowym. Takie zróżnicowanie, największe w życiu doczesnym, ma tendencje do zanikania w miarę tego, jak światy-mieszkania przemierzane są jeden za drugim. Od zarządu systemu wzwyż, rozwój tych trzech typów istot jest taki sam a ich ostateczne, rajskie przeznaczenie, jest identyczne.
Grupy nienumerowane. Narracje te nie mogą jednak objąć wszystkich fascynujących gatunków istot, wywodzących się ze światów ewolucyjnych. Wiecie, że co dziesiąty świat jest planetą dziesiętną albo eksperymentalną, ale nic nie wiecie o innych zróżnicowaniach, charakterystycznych dla różnych grup sfer ewolucyjnych. Zróżnicowania, nawet pomiędzy objawionymi klasami istot żywych, tak jak i pomiędzy planetami tej samej grupy, są zbyt liczne, aby je opowiedzieć; ten przegląd wyjaśnia podstawowe różnice w odniesieniu do drogi wznoszenia się. Droga wznoszenia się jest najważniejszym czynnikiem, branym pod uwagę przy jakichkolwiek rozważaniach, dotyczących śmiertelników czasu i przestrzeni.
Jeśli idzie o szansę śmiertelnika na wieczne życie, należy wyjaśnić raz na zawsze: żyć wiecznie będą wszystkie dusze, każdego możliwego stadium śmiertelnej egzystencji, pod warunkiem, że przejawiają wolę współpracy z zamieszkującymi ich Dostrajaczami i wykazują chęć znalezienia Boga oraz osiągnięcia boskiej doskonałości, nawet, jeśli takie pragnienia będą tylko pierwszymi, słabymi przebłyskami prymitywnego pojmowania tej „światłości prawdziwej, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi”.