JEZUS w pełni i ostatecznie zakończył zarządzanie domowymi sprawami rodziny w Nazarecie i przestał bezpośrednio ukierunkowywać poszczególnych jej członków. Do czasu swego chrztu, wnosił wciąż wkład w finanse rodziny i gorliwie opiekował się duchowo wszystkimi swymi braćmi i siostrami. I zawsze był gotów zrobić wszystko, co w ludzkiej mocy, dla pocieszenia i uszczęśliwienia swej owdowiałej matki.
Syn Człowieczy zaczął teraz wszelkie niezbędne przygotowania do odejścia na stałe od rodziny w Nazarecie; nie było to dla niego łatwe. Jezus z natury kochał swój naród, kochał swą rodzinę a to naturalne uczucie było znacznie spotęgowane przez jego nadzwyczajne poświęcenie się dla rodziny. Im pełniej dajemy siebie naszym bliźnim, tym bardziej zaczynamy ich kochać a ponieważ Jezus tak bez reszty poświęcił się swej rodzinie, kochał ją wielkim, żarliwym uczuciem.
Powoli cała rodzina zaczynała przeczuwać, że Jezus zamierza ich opuścić. Smutek wywołany jego przewidywanym odejściem koiło tylko to, że przygotowywał ich do ogłoszenia swego zamierzonego odejścia stopniowo. Przez ponad cztery lata zdawali sobie sprawę, że planuje tą ostateczną rozłąkę.