GDYBY człowiek zdał sobie sprawę z tego, że jego Stwórcy—jego bezpośredni nadzorcy—podczas gdy są boscy, są także skończeni i że Bóg czasu i przestrzeni jest Bóstwem rozwijającym się i nieabsolutnym, wtedy niekonsekwencje, wynikające z doczesnych nierówności, przestałyby być głębokimi paradoksami religijnymi. Nie byłaby już wiara religijna prostytuowana, aby ożywiała społeczne zadowolenie z siebie ludzi sukcesu i jednocześnie służyła popieraniu zaledwie stoickiej rezygnacji nieszczęśliwych ofiar ubóstwa.
Kiedy się patrzy na nieskazitelnie doskonałe sfery Havony, rozsądne jest, jak i logiczne wierzyć, że zostały zrobione przez doskonałego, nieskończonego i absolutnego Stwórcę. Jednak, gdy się widzi zamęt, niedoskonałość i niesprawiedliwość na Urantii, ten sam rozsądek i logika mogłyby doprowadzić każdą uczciwą istotę do wniosku, że nasz świat został stworzony i jest kierowany przez Stwórców, którzy są podabsolutni, przednieskończeni i dalecy od doskonałości.
Empiryczny rozwój zakłada partnerstwo stworzonego i Stwórcy—współpracę Boga i człowieka. Rozwój jest cechą charakterystyczną empirycznego Bóstwa. Havona się nie rozwija; Havona jest i zawsze była; jest egzystencjalna, podobnie jak wieczni Bogowie, którzy są przyczyną jej powstania. Jednak rozwój jest cechą charakterystyczną wielkiego wszechświata.
Wszechmocny Najwyższy jest żywym i rozwijającym się Bóstwem mocy i osobowości. Jego obecna domena, wielki wszechświat, jest także rozwijającą się domeną mocy i osobowości. Jego przeznaczeniem jest doskonałość, jednak jego obecne doświadczenie zawiera elementy rozwoju i niekompletnego statusu.
Istota Najwyższa funkcjonuje w pierwszym rzędzie we wszechświecie centralnym, jako osobowość duchowa; w drugiej kolejności w wielkim wszechświecie, jako Bóg Wszechmocny, osobowość mocy. Trzecia z kolei funkcja Najwyższego we wszechświecie nadrzędnym jest teraz potencjalna, istnieje tylko jako nieznany potencjał umysłowy. Nikt nie wie, co ujawni ta trzecia ewolucja Istoty Najwyższej. Niektórzy sądzą, że kiedy superwszechświaty zostaną ustanowione w światłości i życiu, Najwyższy będzie działał z Uversy, jako wszechmocny i empiryczny władca wielkiego wszechświata, podczas gdy będzie rozprzestrzeniał się w mocy, jako superwszechmocny wszechświatów zewnętrznych. Inni domniemają, że trzecie stadium Najwyższości obejmowało będzie trzeci poziom objawiania się Bóstwa. Jednak tak naprawdę, nikt z nas tego nie wie.