KONCEPCJI Trójcy, z religii objawionej, nie można mieszać z wierzeniami w triady w religiach ewolucyjnych. Idea triad powstała z wielu sugestywnych związków, ale przede wszystkim w wyniku istnienia trzech stawów w palcach, trzech nóg, jako najmniejszej ich liczby stabilizującej stołek, trzech punktów podparcia utrzymujących namiot; ponadto, przez długi czas, człowiek prymitywny nie potrafił zliczyć więcej niż do trzech.
Obok pewnych naturalnych dwójek, takich jak przeszłość i teraźniejszość, dzień i noc, ciepło i zimno, mężczyzna i kobieta, człowiek generalnie miał skłonność do myślenia w triadach: wczoraj, dziś i jutro; wschód, południe i zachód; ojciec, matka i dziecko. Trzy okrzyki wznoszono na cześć zwycięzcy. Zmarłego grzebie się na trzeci dzień a ducha łagodzi się trzema ablucjami wodnymi.
W wyniku tych naturalnych związków, występujących w doświadczeniu ludzkim, w religii pojawiła się triada i to na długo przed Trójcą Rajskich Bóstw, czy nawet zanim jakikolwiek reprezentant Trójcy został objawiony ludzkości. Później, Persowie, Hindusi, Grecy, Egipcjanie, Babilończycy, Rzymianie i Skandynawowie mieli triadę bogów, jednak wciąż nie były to trójce. Wszystkie bóstwa triad miały naturalne pochodzenie i pojawiały się w takim czy innym czasie u najbardziej inteligentnych narodów Urantii. Czasami koncepcja ewolucyjnej triady była mieszana z koncepcją objawionej Trójcy; w takich przypadkach częstokroć trudno jest oddzielić jedną od drugiej.