Een ander probleem dat in de constellatie Norlatiadek enigszins moeilijk valt uit te leggen, heeft betrekking op de redenen waarom het Lucifer, Satan en de gevallen vorsten zolang werd toegestaan onheil aan te richten, voordat zij gevangen genomen, geïnterneerd en berecht werden.
Ouders, zij die kinderen hebben voortgebracht en opgevoed, zijn beter in staat te begrijpen waarom Michael, een Schepper-vader, wellicht aarzelt zijn eigen Zonen te veroordelen en te vernietigen. Jezus’ verhaal over de verloren zoon illustreert zeer goed dat een liefhebbende vader lang kan wachten op het berouw van een dwalend kind.
Het feit dat een schepsel dat het kwade doet daadwerkelijk kan verkiezen het kwade te doen—zonde te begaan—is op zichzelf een bevestiging van het feit van het bestaan van de vrije wil en rechtvaardigt volkomen ieder uitstel, hoe lang ook, bij de tenuitvoerlegging van het recht, mits de barmhartigheid die betoond wordt tot berouw en rehabilitatie leidt.
De meeste vrijheden die Lucifer nastreefde, bezat hij reeds en andere zouden hem in de toekomst zijn verleend. Al deze kostbare gaven gingen verloren doordat hij toegaf aan zijn ongeduld en aan het verlangen om dat wat hij begeerde reeds nu te bezitten, en zulks met minachting van alle verplichtingen om de rechten en vrijheden te respecteren van alle andere wezens die samen het universum en universa vormen. Ethische verplichtingen zijn ingeboren, goddelijk en universeel.
Er zijn ons vele redenen bekend waarom de Allerhoogste Regeerders de leiders van de opstand van Lucifer niet onmiddellijk hebben vernietigd of geïnterneerd. Ongetwijfeld zijn er nog andere en mogelijk betere redenen die wij niet kennen. De hoofdtrekken van de barmhartigheid die dit uitstel van de tenuitvoerlegging van het gerechtelijk vonnis kenmerkt, werden door Michael van Nebadon persoonlijk uitgebreid. Indien deze Schepper-vader geen liefde zou voelen voor zijn dwalende Zonen, zouden de allerhoogste rechters van het superuniversum hun beslissing reeds hebben genomen. Indien een gebeurtenis zoals de opstand van Lucifer in Nebadon had plaatsgevonden terwijl Michael op Urantia was geïncarneerd, dan hadden de aanstichters van een dergelijk kwaad ogenblikkelijk en absoluut vernietigd mogen worden.
De allerhoogste rechters kunnen ogenblikkelijk beslissen wanneer zij niet door goddelijke barmhartigheid worden weerhouden. Maar het dienstbetoon der barmhartigheid aan de kinderen in tijd en ruimte voorziet altijd in dit uitstel in de tijd, deze reddende tussenpoos tussen het zaaien en het oogsten. Indien goed zaad is gezaaid, zorgt deze tussenpoos voor het toetsen en opbouwen van karakter; indien slecht zaad is gezaaid, verschaft dit barmhartige uitstel tijd voor berouw en correctie. Dit uitstel in de tijd bij het berechten en executeren van boosdoeners is inherent aan de barmhartigheid zoals deze in de zeven superuniversa wordt betoond. Deze beperking van het recht door barmhartigheid bewijst dat God liefde is, en dat zulk een God van liefde heerst over de universa, en in barmhartigheid het lot van en oordeel over al zijn schepselen bestiert.
Als er uit barmhartigheid uitstel in de tijd plaatsvindt, gebeurt dit in opdracht van de vrije wil van de Scheppers. In het universum is er heil te verwachten van deze techniek van geduld bij de behandeling van zondige opstandelingen. Ofschoon het maar al te waar is dat er geen goed uit kwaad kan voortkomen voor degene die kwaad beraamt en doet, is het evenzeer waar dat alle dingen (inclusief het kwaad, potentieel en manifest) samenwerken ten goede voor alle wezens die God kennen, met liefde zijn wil doen, en bezig zijn op te klimmen naar het Paradijs, in overeenstemming met zijn eeuwige plan en goddelijke bedoeling.
Deze perioden van barmhartigheidsuitstel kennen echter wel een einde. Niettegenstaande het lange uitstel (naar de tijdsrekening op Urantia) bij de berechting van de opstand van Lucifer, mogen wij hier vermelden dat gedurende de periode waarin deze openbaring tot stand werd gebracht, het eerste verhoor in de nog hangende zaak van Gabriël contra Lucifer plaatsvond op Uversa, en spoedig daarna werd het mandaat van de Ouden der Dagen uitgevaardigd met de instructie om Satan voortaan bij Lucifer op te sluiten op de gevangeniswereld. Hiermee is een einde gekomen aan Satans bevoegdheid om welke gevallen wereld van Satania dan ook nog langer te bezoeken. In een universum dat door barmhartigheid wordt beheerst, moge het recht langzaam zijn, maar is het ook zeker.