◄ 55:2
Przekaz 55
55:4 ►

Sfery światłości i życia

3. Złoty wiek

55:3.1

W epoce światłości i życia świat prosperuje coraz lepiej pod ojcowskimi rządami Władcy Planetarnego. W tym czasie światy posuwają się naprzód pod wpływem tego rozmachu, jaki im daje jeden język, jedna religia a na normalnych sferach, jedna rasa. Jednak epoka ta nie jest doskonała. Światy te nadal mają dobrze urządzone szpitale, domy opieki nad chorymi. Wciąż istnieją problemy opieki nad ludźmi z uszkodzeniami powypadkowymi oraz nieuniknionymi słabościami, towarzyszącymi nieudolności starszego wieku oraz dolegliwościom starczym. Choroby nie zostały całkowicie zwalczone, ani też zwierzęta ziemskie doskonale poskromione; jednak w porównaniu z wczesnym okresem człowieka prymitywnego, z epoki przed Księciem Planetarnym, światy takie przypominają Raj. Odruchowo określilibyście taką domenę—gdybyście nagle zostali przeniesieni na planetę w tym stadium rozwoju—jako niebo na Ziemi.

55:3.2

Rząd ludzki nadal funkcjonuje, kierując sprawami materialnymi w takiej epoce względnego postępu i doskonałości. Działalność publiczna na świecie, znajdującym się w pierwszym stadium światłości i życia, który niedawno odwiedzałem, finansowana była metodą podatku dziesiętnego. Każdy dorosły pracownik—i wszyscy zdrowi obywatele zajmujący się działalnością zarobkową—płacili dziesięć procent dochodu lub zysku do kasy publicznej, co wydawano następująco:

55:3.3

1. Trzy procent wydawano na popieranie prawdy—nauki, edukacji i filozofii.

55:3.4

2. Trzy procent poświęcano pięknu—zabawie, zbiorowej rozrywce i sztuce.

55:3.5

3. Trzy procent ofiarowano dobroci—służbie społecznej, altruizmowi i religii.

55:3.6

4. Jeden procent przeznaczano na rezerwy ubezpieczeniowe, na wypadek niezdolności do pracy wskutek wypadku, choroby, wieku czy niemożliwego do uniknięcia nieszczęścia.

55:3.7

Zasoby naturalne planety zarządzane były jako mienie społeczne, wspólna własność.

55:3.8

Najwyższym odznaczeniem, nadawanym obywatelowi na tym świecie, jest order „najwyższej służby”, będący jedynym rodzajem uznania przyznawanym w świątyni morontialnej. Taki dowód uznania nadawany jest tym, którzy długo wyróżniali się w jakimś stadium odkryć nadmaterialnych, czy też w planetarnej służbie społecznej.

55:3.9

Większość pozycji społecznych i administracyjnych zajmowana jest wspólnie, przez mężczyzn i kobiety. Większość nauczania też prowadzona jest wspólnie; jak również wszystkie odpowiedzialne stanowiska sądowe prowadzone są podobnie, przez związane ze sobą pary.

55:3.10

Na tych wspaniałych światach okresu rodzenia dzieci nie odwleka się zbytnio. Nie jest najlepiej, kiedy różnica wieku dzieci w rodzinie jest zbyt duża. Dzieci, gdy zbliżone są do siebie wiekowo, potrafią pomagać sobie znacznie we wzajemnym nauczaniu. I na tych światach są one doskonale nauczane, dzięki konkurencyjnemu systemowi gorliwych wysiłków, prowadzonych w zaawansowanych dziedzinach i kategoriach rozmaitych osiągnięć, w dążeniu do opanowywania prawdy, piękna i dobroci. Niech was nie trwoży to, że nawet na takich, gloryfikowanych sferach, występuje sporo zła, prawdziwego i potencjalnego, które stymuluje wybór pomiędzy prawdą i błędem, dobrem i złem, grzechem i prawością.

55:3.11

Tym niemniej zawsze istnieje pewna cena, którą trzeba zapłacić za śmiertelny byt na tak zaawansowanych planetach ewolucyjnych. Kiedy stabilny świat rozwija się poza trzecie stadium światłości i życia, wszystkie wznoszące się z tego świata istoty muszą dostać jakiś rodzaj krótkotrwałego przydziału na planecie, przechodzącej wczesne stadia ewolucji, zanim dotrą do mniejszego sektora.

55:3.12

Każda z upływających epok charakteryzuje się zaawansowanymi zdobyczami we wszystkich stadiach planetarnych osiągnięć. We wstępnej epoce światłości, objawienie prawdy zostaje poszerzone do stopnia obejmującego działalność wszechświata wszechświatów, podczas gdy w drugiej epoce badanie Bóstwa jest próbą zrozumienia różnorodnych koncepcji natury, misji, służby, związków, pochodzenia i przeznaczenia Synów Stwórcy—pierwszego poziomu Boga Siedmiorakiego.

55:3.13

Planeta wielkości Urantii, gdy jest odpowiednio ustabilizowana, może posiadać około stu mniejszych centrów administracyjnych. Takie niższe centra mogą być kierowane przez jedną z następujących grup wykwalifikowanych administratorów:

55:3.14

1. Młodzi Materialni Synowie i Córki, sprowadzeni z zarządu systemu, aby działali jako asystenci rządzącego Adama i Ewy.

55:3.15

2. Potomstwo częściowo śmiertelnego personelu Księcia Planetarnego, które spłodzone zostaje na pewnych światach, dla pełnienia takich i im podobnych funkcji.

55:3.16

3. Bezpośrednie, planetarne potomstwo Adama i Ewy.

55:3.17

4. Zmaterializowane i uczłowieczone istoty pośrednie.

55:3.18

5. Śmiertelnicy zespoleni z Dostrajaczem, którzy na swą własną prośbę zostali tymczasowo zwolnieni od transponowania, zarządzeniem Uosobionego Dostrajacza, wszechświatowego szefa tej klasy, aby mogli pozostać na planecie na pewnych ważnych stanowiskach administracyjnych.

55:3.19

6. Specjalnie szkoleni śmiertelnicy, absolwenci planetarnych szkół administracji, którzy również otrzymali ze świątyni morontialnej polecenie pełnienia najwyższej służby.

55:3.20

7. Pewne obieralne komisje, złożone z trzech odpowiednio wykwalifikowanych obywateli, którzy czasami są wybrani przez społeczeństwo, zgodnie z ich specjalnymi zdolnościami, według wskazówek Władcy Planetarnego, aby pełnili pewne specyficzne zadania, niezbędne w danym sektorze planetarnym.

55:3.21

Wielka przeszkoda, która uniemożliwia Urantii osiągnięcie wysokiego, planetarnego przeznaczenia światłości i życia, składa się z problemów chorób, degeneracji, wojen, wielokolorowych ras i istnienia wielu języków.

55:3.22

Żaden ewolucyjny świat nie może się spodziewać, że przekroczy próg pierwszego stadium stabilizacji w światłości i życiu, zanim nie posiądzie jednego języka, jednej religii i jednej filozofii. Istnienie jednej tylko rasy znacznie ułatwia takie osiągnięcia, tym niemniej istnienie wielu narodów na Urantii nie wyklucza ich wkroczenia na wyższe stadia bytu.


◄ 55:2
 
55:4 ►