Cielesny personel księcia wcześnie organizuje planetarne szkoły praktyczne i kulturowe, w których naucza się śmietankę gatunku ewolucyjnego a potem rozsyła tych ludzi, aby nauczali lepszych sposobów życia swoje narody. Szkoły księcia mieszczą się w materialnej stolicy planety.
Większość pracy fizycznej, związanej z założeniem miasta stołecznego, prowadzi cielesny personel. We wczesnych dniach Księcia Planetarnego, takie miasta stołeczne, czy osiedla, różnią się bardzo od tego, co śmiertelnicy Urantii mogą sobie wyobrażać w tym temacie. Są one proste, w porównaniu z budowlami wieków późniejszych i charakteryzują się ozdobami z minerałów oraz względnie zaawansowaną konstrukcją materialną. Wszystko to kontrastuje z rządem adamicznym, koncentrującym się wokół ogrodowego centrum, skąd prowadzona jest działalność dla dobra gatunku ludzkiego, podczas drugiego systemu sprawiedliwości Synów wszechświatowych.
W osiedlu stołecznym, na waszym świecie, każdej ludzkiej sadybie przydzielono dużo ziemi. Chociaż pierwotne plemiona nadal są myśliwymi i zbieraczami, uczniowie i nauczyciele szkół Księcia są rolnikami i ogrodnikami. Dzielą swój czas prawie po równo pomiędzy następujące zajęcia:
1. Praca fizyczna. Uprawa roli, w połączeniu z budową domów i ich zdobnictwem.
2. Zajęcia społeczne. Imprezy zabawowe i społeczne grupy kulturowe.
3. Działalność edukacyjna. Nauczanie indywidualne, połączone z nauczaniem rodzinno-grupowym, uzupełniane przez specjalistyczne nauczanie w klasach.
4. Szkolenie zawodowe. Szkoły małżeństwa i prowadzenia domu, szkoły sztuki i rzemiosła oraz zajęcia, na których naucza się nauczycieli—świeckich, kulturowych i religijnych.
5. Kultura duchowa. Bractwo nauczycielskie, nauczanie grup dziecięcych i młodzieżowych, jak również adoptowanych dzieci autochtonów na misjonarzy dla ich narodów.
Książę Planetarny jest niewidzialny dla istot śmiertelnych; jest sprawdzianem wiary—aby można było wierzyć częściowo materialnym istotom z jego personelu. Szkoły kulturowe i praktyczne są dobrze dostosowane do potrzeb każdej planety i szybko się rozwija gorliwa i godna pochwały rywalizacja między plemionami ludzkimi, aby zyskać dostęp do tych różnorodnych instytucji nauczających.
Z takiego, światowego centrum kultury i osiągnięć stopniowo promieniuje na całą ludzkość podbudowujące, cywilizujące oddziaływanie, które powoli i pewnie przekształca gatunek ewolucyjny. W międzyczasie, wykształcone i uduchowione dzieci otaczających plemion, które były adoptowane i nauczane w szkołach księcia, wracają do swych rodzimych grup ludzkich i zakładają, najlepiej jak potrafią, nowe i dynamiczne centra nauczania i kultury, które prowadzą zgodnie z zasadami szkół księcia.
Na Urantii realizacja tych planów planetarnego postępu i kulturowego rozwoju była dobrze zaawansowana i przebiegała bardzo sprawnie, gdy całe przedsięwzięcie zostało doprowadzone do raczej nagłego i wyjątkowo haniebnego końca, na skutek przystąpienia Caligastii do buntu Lucyfera.
Jeden epizod buntu głęboko mnie zaszokował, gdy się dowiedziałem o okrutnej perfidii członka mojej własnej klasy synostwa, Caligastii, który rozmyślnie i ze złośliwą premedytacją, systematycznie wypaczał instruktaż i zatruwał nauczanie we wszystkich planetarnych szkołach Urantii, jakie działały w tym czasie. Kompletny upadek tych szkół nastąpił szybko.
Wielu potomków wznoszących się istot, ze zmaterializowanego personelu Księcia, zachowało lojalność i opuściło szeregi Caligastii. Ci lojaliści podbudowywani byli przez Melchizedeków, zarządzających komisarycznie Urantią, a później ich potomkowie zrobili wiele dla zachowania planetarnych idei prawdy i prawości. Działalność tych lojalnych ewangelistów zapobiegła całkowitemu zanikowi prawdy duchowej na Urantii. Te odważne dusze oraz ich potomkowie uchronili, jako żywą prawdę, nieco wiedzy o władzy Ojca i zachowali też dla narodów świata ideę kolejnych, planetarnych systemów sprawiedliwości różnych klas Boskich Synów.