Te zastępy istot ze światów-mieszkań i światów morontialnych są potomstwem Matki Ducha wszechświata lokalnego. Stwarzani są z epoki na epokę, w grupach po sto tysięcy a w Nebadonie jest teraz ponad siedemdziesiąt miliardów tych unikalnych istot.
Przed podjęciem służby Morontiańscy Towarzysze nauczani są przez Melchizedeków, na specjalnej planecie w pobliżu Salvingtonu; nie przechodzą przez centralne szkoły Melchizedeków. Służba ich rozciąga się od najniższych światówmieszkań systemu do najwyższych sfer nauczania Salvingtonu, rzadko jednak spotyka się ich na światach zamieszkałych. Służą pod generalnym nadzorem Synów Boga i pod bezpośrednim kierownictwem Melchizedeków.
Morontiańscy Towarzysze utrzymują dziesięć tysięcy swoich central we wszechświecie lokalnym—w systemach lokalnych na każdym pierwszym świecie-mieszkaniu. Są klasą prawie zupełnie samorządną i są na ogół inteligentną oraz lojalną grupą istot, ale zdarza się, że co jakiś czas i oni pobłądzą podczas nieszczęśliwych przewrotów niebiańskich. Tysiące tych pożytecznych istot utracono podczas buntu Lucyfera w Satanii. Wasz system posiada teraz pełny kontyngent tych istot, straty powstałe w wyniku buntu Lucyfera dopiero niedawno zostały uzupełnione.
Istnieją dwa odmienne typy Morontiańskich Towarzyszy; jeden ofensywny drugi ustępliwy, ale poza tym ich status jest jednakowy. Istoty te nie są obdarzone płcią, ale przejawiają głębokie uczucia jedno w stosunku do drugiego. Jako klasa bytu są blisko spokrewnione z gatunkiem ludzkim, chociaż nie są z nim związane w materialnym (ludzkim) sensie. Najbliżej spokrewnione są z wami istoty pośrednie ze światów zamieszkałych; potem idą cherubini morontialni a po nich Morontiańscy Towarzysze.
Towarzysze są to istoty wyjątkowo uczuciowe i ujmująco społeczne. Posiadają różnorodne osobowości a kiedy spotkacie ich na światach-mieszkaniach, gdy nauczycie się rozpoznawać ich jako klasę, szybko zauważycie ich indywidualność. Wszyscy śmiertelnicy przypominają jeden drugiego a jednocześnie każdy z was posiada odrębną, rozpoznawalną osobowość.
Pewne pojęcie o pracy Morontiańskich Towarzyszy można sobie wyrobić na podstawie następującej klasyfikacji ich działalności w systemie lokalnym:
1. Opiekunowie pielgrzymów nie mają określonych obowiązków, związanych z zaawansowanymi w morontii. Ci towarzysze pielgrzymów są odpowiedzialni za ogólny bieg spraw morontialnych i są tym samym koordynatorami prac wszystkich innych opiekunów morontialnych oraz opiekunów przejścia.
2. Przyjmujący pielgrzymów i wolni towarzysze. Są to kompani do towarzystwa dla nowoprzybyłych do światów-mieszkań. Jeden z nich będzie pod ręką, aby was powitać, kiedy zbudzicie się na pierwszym świecie-mieszkaniu, z pierwszego przejściowego snu czasu, gdy doznacie zmartwychwstania ze śmierci cielesnej do życia morontialnego. I odtąd będziecie tak samo formalnie witani po przebudzeniu; aż do dnia opuszczenia wszechświata lokalnego w charakterze duchów pierwszego stopnia ci Morontiańscy Towarzysze zawsze będą z wami.
Towarzysze nie są przydzielani na stałe poszczególnym osobom. Wznoszący się śmiertelnik może mieć na którymś z mieszkań czy na wyższym świecie innego towarzysza, przy każdej kolejnej sposobności i może także iść naprzód przez długi czas bez żadnego. Wszystko zależeć będzie od potrzeb jak również od ilości dostępnych towarzyszy.
3. Gospodarze niebiańskich gości. Te wdzięczne istoty zajmują się zabawianiem nadludzkich grup odwiedzających badaczy i innych istot niebiańskich, które mogą przebywać na światach przejściowych. Będziecie mieli duże możliwości odwiedzania wszystkich tych domen, które osiągniecie empirycznie. Odwiedzający badacze są dopuszczani do wszystkich planet zamieszkałych, nawet do tych, które są w izolacji.
4. Koordynatorzy i kierownicy związków wzajemnych. Towarzysze ci pomagają w nawiązywaniu morontialnych związków miedzy istotami i zapobiegają dezorientacji. Są instruktorami w sprawie tego, co dotyczy porządku społecznego i postępu morontialnego, są odpowiedzialni za ćwiczenia i inne działania grupowe wznoszących się śmiertelników. Posiadają duże tereny, gdzie gromadzą swych uczniów a od czasu do czasu występują o niebiańskich twórców i organizatorów powrotu, aby urozmaicić swe programy. Gdy będziecie się rozwijać, nawiążecie bliskie kontakty z tymi towarzyszami i będziecie coraz bardziej kochać obie ich grupy. Jest wyłącznie sprawą przypadku, czy związani będziecie z ofensywnym czy ustępliwym typem towarzysza.
5. Interpretatorzy i tłumacze. Na początku waszego pobytu w mieszkaniach, często będziecie uciekać się do interpretatorów i tłumaczy. Znają oni wszystkie języki wszechświata lokalnego i mówią nimi; są poliglotami tych domen.
Nowych języków nie przyswoicie sobie automatycznie, będziecie się tam uczyć języka tak samo jak i tutaj, a te błyskotliwe istoty będą waszymi nauczycielami języków. Na początku, na światach-mieszkaniach nauczana będzie mowa Satanii a potem język Nebadonu. A kiedy będziecie opanowywać nowe języki, Morontiańscy Towarzysze będą waszymi biegłymi interpretatorami i cierpliwymi tłumaczami. Nigdy się nie spotkacie z żadnym gościem na żadnym z tych światów, jeśli któryś z Morontiańskich Towarzyszy nie będzie mógł działać jako tłumacz.
6. Organizatorzy wycieczek i powrotu. Towarzysze ci będą wam asystować podczas waszych dłuższych wypadów do sfery zarządu i do otaczających światów kultury przejściowej. Planują, prowadzą i nadzorują wszystkie jednostkowe i grupowe wycieczki po światach kulturowych i szkoleniowych systemu.
7. Opiekunowie terenu i budynków. Kiedy posuwacie się naprzód przez mieszkania, zwiększa się świetność i doskonałość nawet ich struktur materialnych i morontialnych. Jako jednostki i jako grupy, możecie dokonywać pewnych zmian w miejscach waszego pobytu, przydzielonych wam do zamieszkania na czas pobytu na różnych światach-mieszkaniach. Wiele zajęć jest prowadzonych na tych sferach, w otwartych ogrodzeniach różnie nazywanych okręgów, kwadratów i trójkątów. Większość struktur światów mieszkań pozbawiona jest dachu i stanowi ogrodzenia o wspaniałej konstrukcji i wyrafinowanym zdobnictwie. Warunki klimatyczne i inne warunki fizyczne, panujące na światach zaprojektowanych, są takie, że dachy są całkiem zbyteczne.
Opiekunowie przejściowych stadiów wznoszącego się życia doskonale prowadzą sprawy morontialne. Do tej pracy zostali stworzeni i do czasu urzeczywistnienia się Istoty Najwyższej pozostaną Morontiańskimi Towarzyszami, nigdy nie będą pełnić innych obowiązków.
Kiedy systemy i wszechświaty zostają ustanowione w światłości i życiu, światy -mieszkania stopniowo przestają funkcjonować, jako przejściowe sfery nauczania morontialnego. Finaliści zaczynają wtedy coraz intensywniej wprowadzać nowy porządek nauczania, którego celem wydaje się być przekształcanie świadomości kosmicznej, od obecnego poziomu wielkiego wszechświata do przyszłego—wszechświatów zewnętrznych. Przeznaczeniem Morontiańskich Towarzyszy jest działać w coraz bliższym związku z finalistami oraz w licznych innych domenach, teraz nie objawionych na Urantii.
Możecie oczekiwać, że istoty te będą w znacznej mierze uprzyjemniać wasz pobyt na światach-mieszkaniach, czy będzie to pobyt długi czy krótki. I nadal będziecie mieć ich przy sobie, przez całą drogę wzwyż, aż do Salvingtonu. Formalnie, istoty te nie są niezbędne w jakiejkolwiek części waszego doświadczenia, związanego z przeżyciem śmierci. Możecie i bez nich dotrzeć do Salvingtonu, jednak będziecie bardzo za nimi tęsknić. Stanowią one osobisty komfort na drodze waszego wznoszenia się we wszechświecie lokalnym.