Szkoły przyjmujące niemowlęta znajdują się w Satanii na świecie finalistów, na pierwszej jerusemskiej sferze kultury przejściowej. Szkoły przyjmujące niemowlęta są instytucjami zajmującymi się wychowaniem i nauczaniem dzieci czasu, razem z tymi, które umarły na ewolucyjnych światach przestrzeni przed uzyskaniem statusu jednostki w rejestrach wszechświata. W wypadku przetrwania któregokolwiek, albo obojga rodziców takiego dziecka, opiekun przeznaczenia deleguje związanego z nim cherubina w charakterze nadzorcy potencjalnej tożsamości dziecka, powierzając cherubinowi obowiązki dostarczenia tej, nieukształtowanej duszy w ręce Nauczycieli Światów-Mieszkań, do próbnych ochronek światów morontialnych.
To ci właśnie, opuszczeni cherubini, prowadzą jako Nauczyciele Światów-Mieszkań, pod nadzorem Melchizedeków, rozległe organizacje edukacyjne, zajmujące się nauczaniem próbnych podopiecznych finalistów. Podopieczni finalistów, niemowlęta wznoszących się śmiertelników, zawsze są uosabiani dokładnie w takiej formie materialnej, w jakiej byli w momencie śmierci, za wyjątkiem potencjału rozmnażania się. Ich przebudzenie następuje dokładnie w momencie przybycia rodzica do pierwszego świata-mieszkania. I wtedy, tym właśnie dzieciom, w ich nowej formie, daje się wszelkie możliwości wyboru niebiańskiej drogi, tak jak gdyby dokonały takiego samego wyboru na światach, gdzie śmierć przedwcześnie przerwała bieg ich życia.
Na świecie-ochronce, próbne istoty grupowane są zgodnie z tym, czy mają czy też nie mają Dostrajacza, ponieważ Dostrajacze przybywają zamieszkać te materialne dzieci tak samo jak na światach czasu. Dzieci w wieku przeddostrajaczowym wychowywane są w rodzinach pięcioosobowych, począwszy od mniej niż jednego roku do około pięciu lat, albo do tego wieku, kiedy przybywa Dostrajacz.
Wszystkie dzieci z rozwijających się światów, które mają Dostrajacze Myśli, ale które przed śmiercią nie dokonały wyboru, aby wyruszyć w drogę do Raju, także zostają uosobione ponownie na świecie finalistów w systemie, gdzie dorastają w rodzinach Synów Materialnych i ich towarzyszy, tak samo jak te dzieci, które przybyły bez Dostrajaczy, ale później otrzymały Nieodgadnione Monitory po osiągnięciu wieku odpowiedniego dla etycznego wyboru.
Zamieszkałe przez Dostrajacze dzieci i młodzież, przebywająca na świecie finalistów, także wychowują się w rodzinach pięcioosobowych, w przedziale wieku od sześciu do czternastu lat; rodziny te składają się w przybliżeniu z dzieci w wieku sześciu, ośmiu, dziesięciu, dwunastu i czternastu lat. W jakimś czasie, po ukończeniu szesnastu lat, jeśli ostateczny wybór został dokonany, dzieci te transponowane są do pierwszego ze światów-mieszkań i zaczynają swoje rajskie wznoszenie się. Niektóre dokonują wyboru przed tym wiekiem i idą do sfer wznoszenia się, jednak na światach-mieszkaniach spotyka się bardzo mało dzieci poniżej lat szesnastu, liczonych według standardów Urantii.
W ochronce próbnej na świecie finalistów towarzyszą młodzieży serafini opiekunowie, tak samo jak służą duchowo śmiertelnikom na planetach ewolucyjnych, podczas gdy wierne spornagie służą ich potrzebom materialnym. I tak dorastają te dzieci na świecie przejściowym, aż dokonają ostatecznego wyboru.
Gdy życie materialne kończy swój bieg, jeśli nie został dokonany wybór wznoszącego się życia, lub jeśli te dzieci czasu zdecydowanie opowiedziały się przeciw przygodzie Havony, śmierć automatycznie kończy ich próbne misje. Nie ma orzeczeń takich spraw; nie ma zmartwychwstania z takiej drugiej śmierci. Stają się one po prostu takie, jak gdyby ich nie było.
Jednak, jeśli wybiorą drogę rajskiej perfekcji, natychmiast są gotowe do transponowania do pierwszego świata-mieszkania, gdzie wiele z nich przybywa w odpowiednim czasie, aby mogły dołączyć do swych rodziców we wznoszeniu się do Havony. Po przejściu Havony i dostąpieniu Bóstw, te ocalałe dusze śmiertelnego pochodzenia zostają stałymi, wzniosłymi obywatelami Raju. Dzieci, które nie przeszły wartościowego i istotnego doświadczenia ewolucyjnego na światach swych początków, nie są gromadzone w Korpusie Finalizmu.