We wszechświatach czasu i przestrzeni istnieje klauzula, na mocy której adamiczni obywatele systemów lokalnych mogą wystąpić z prośbą o zwolnienie ich ze statusu stałego obywatelstwa, gdy ich planetarny przydział znacznie się opóźnia. Gdy otrzymają taką zgodę, przyłączają się w stolicy wszechświata do wznoszących się pielgrzymów i stamtąd idą dalej, w kierunku Raju i Korpusu Finalizmu.
Gdy zaawansowany świat ewolucyjny wkracza w późne epoki światłości i życia, Synowie Materialni, Planetarny Adam i Ewa, mogą zechcieć się uczłowieczyć, otrzymać Dostrajacze i zacząć podążać ewolucyjną drogą wszechświatowego wznoszenia się, wiodącą do Korpusu Śmiertelników-Finalistów. Niektórzy z tych Synów Materialnych częściowo chybili, albo zrobili proceduralne odstępstwo od swej misji przyspieszaczy biologicznych, jak to uczynił Adam na Urantii; zostali potem zmuszeni to pójścia naturalną drogą życiową ludzi z ich domen, otrzymali Dostrajacze, doznali śmierci i dzięki wierze przeszli porządek wznoszenia się, docierając w końcu do Raju i do Korpusu Finalizmu.
Synowie Materialni są w niewielu tylko kompaniach finalistów. Ich obecność zwiększa znacznie potencjał grupy, gdy idzie o możliwości pełnienia wzniosłej służby i nieodmiennie są oni wybierani na jej liderów. Jeśli oboje z pary edenicznej są przydzieleni do tej samej grupy, mają zazwyczaj zezwolenie działać wspólne, jako jedna osobowość. Takie wzniosłe pary osiągają znacznie częściej sukces w przygodzie utrójcowienia, niż wznoszący się śmiertelnicy.