Starszy Architekt Nadrzędny sprawuje nadzór nad siedmioma następującymi Korpusami Finalizmu:
1. Korpus Śmiertelników-Finalistów.
2. Korpus Rajskich Finalistów.
3. Korpus Utrójcowionych Finalistów.
4. Korpus Połączonych Utrójcowionych Finalistów.
5. Korpus Finalistów Havony.
6. Korpus Finalistów Transcendentalnych.
7. Korpus Nie objawionych Synów Przeznaczenia.
Każdy z tych korpusów przeznaczenia ma szefa, który mu przewodniczy a wszystkich siedmiu szefów tworzy Najwyższą Radę Przeznaczenia w Raju; w obecnej epoce wszechświata Grandfanda jest przewodniczącym tego najwyższego ciała wszechświatowych przydziałów dla dzieci ostatecznego przeznaczenia.
Połączenie tych siedmiu korpusów finalistów oznacza rzeczywiste nagromadzenie potencjałów, osobowości, umysłów, duchów, absonitów oraz empirycznych aktualności, które prawdopodobnie przewyższą nawet przyszłe funkcje Istoty Najwyższej we wszechświecie nadrzędnym. Siedem korpusów finalistów prawdopodobnie oznacza obecną działalność Trójcy Ostatecznej, zaangażowanej w gromadzenie tych sił skończoności i absonitu, jak również przygotowanie ich do niepojętych przedsięwzięć we wszechświatach przestrzeni zewnętrznej. Nic podobnego do takiej aktywizacji nie miało miejsca od czasów bliskich wieczności, kiedy to Rajska Trójca podobnie aktywizowała istniejące wtedy osobowości Raju i Havony oraz wyznaczała ich na administratorów i władców projektowanych siedmiu superwszechświatów czasu i przestrzeni. Siedem korpusów finalizmu stanowi odpowiedź boskości wielkiego wszechświata na przyszłe potrzeby nierozwiniętych jeszcze potencjałów wszechświatów zewnętrznych, których przeznaczeniem jest funkcjonowanie przyszłe-wieczne.
Próbujemy przewidzieć przyszłość i jeszcze większe wszechświaty zewnętrzne, złożone z zamieszkałych światów, nowe sfery zaludnione nowymi klasami znakomitych i unikalnych istot, materialny wszechświat majestatyczny w swej ostateczności, rozległą kreację, której brak tylko jednego ważnego detalu—aktualnego, skończonego doświadczenia we wszechświatowym życiu wznoszącego się bytu. Powołany do bytu zostanie wszechświat, posiadający ogromne upośledzenie empiryczne: niemożność wzięcia udziału w ewolucji Wszechmocnego Najwyższego. Wszystkie wszechświaty zewnętrzne korzystać będą z niezrównanej służby i niebiańskiej kontroli nadrzędnej Istoty Najwyższej, ale ten właśnie fakt jej aktywnej obecności wyklucza udział tych wszechświatów w aktualizowaniu się Bóstwa Najwyższego.
W obecnej epoce wszechświatowej, rozwijające się osobowości z wielkiego wszechświata cierpią na skutek wielu trudności wynikłych z niekompletnej aktualizacji władzy Boga Najwyższego, ale my wszyscy mamy swój udział w unikalnym doświadczeniu jego ewolucji. My rozwijamy się w nim a on rozwija się w nas. Kiedyś, w wiecznej przyszłości, ewolucja Bóstwa Najwyższego stanie się faktem dokonanym w historii wszechświata i sposobność wzięcia udziału w tym cudownym doświadczeniu zniknie ze sceny akcji kosmicznej.
Jednak ci spośród nas, którzy przyswoili sobie to unikalne doświadczenie w młodości wszechświata, zachowają ten skarb przez całą przyszłą wieczność. A wielu z nas uważa, że misją stopniowo gromadzących się rezerw wzniosłych i doprowadzonych do doskonałości śmiertelników z Korpusu Finalizmu, w powiązaniu z sześcioma innymi podobnie zwerbowanymi korpusami, jest ewentualne kierowanie wszechświatami zewnętrznymi, żeby wynagrodzić empiryczne braki tych wszechświatów, powstałe w wyniku nie brania przez nie udziału w czasowo-przestrzennej ewolucji Istoty Najwyższej.
Takie braki są nieuniknione na wszystkich poziomach wszechświatowej egzystencji. W obecnej epoce wszechświata, my z wyższych poziomów egzystencji duchowej schodzimy w dół, aby zarządzać wszechświatami ewolucyjnymi i służyć wznoszącym się śmiertelnikom, w ten sposób próbując zadośćuczynić za ich braki w rzeczywistościach wyższego doświadczenia duchowego.
Choć naprawdę nic nie wiemy o planach Architektów Wszechświata Nadrzędnego, odnoszących się do kreacji zewnętrznych, jesteśmy jednak pewni trzech rzeczy:
1. Istnieje naprawdę rozległy i nowy system wszechświatów, organizujący się stopniowo w domenach przestrzeni zewnętrznej. Nowe rodzaje kreacji materialnych, kolosalne i gigantyczne kręgi bezmiernych wszechświatów nad wszechświatami, położone daleko poza obecnymi granicami kreacji zaludnionych i zorganizowanych, dostrzegalne są teraz przez wasze teleskopy. Obecnie kreacje zewnętrzne są całkowicie materialne; są one najwyraźniej niezamieszkałe i wydają się być pozbawione administracji złożonej z istot.
2. Przez długie epoki trwa niewytłumaczalne i zupełnie tajemnicze gromadzenie w Raju doprowadzonych do doskonałości, wzniosłych istot czasu i przestrzeni, w powiązaniu z sześcioma innymi korpusami finalistów.
3. Razem z tymi procesami, Najwyższa Osoba Bóstwa nabiera mocy, jako wszechmocny władca superkreacji.
Czyż można nas krytykować za to, że oczekujemy czegoś nowego i nie objawionego, czegoś, co osiąga kulminację we wszechświecie nadrzędnym, kiedy widzimy taki potrójny rozwój, obejmujący stworzonych, wszechświaty i Bóstwo? Czy to nie jest naturalne, że powinniśmy kojarzyć ze sobą wiekowe uaktywnianie i organizację wszechświatów materialnych, na niespotykaną jak dotąd skalę oraz wyłanianie się osobowości Istoty Najwyższej, ze zdumiewającym programem wywyższenia śmiertelników czasu do boskiej perfekcji i z dalszym ich gromadzeniem w Korpusie Finalizmu w Raju, którego przeznaczenie i służbę spowija wszechświatowa tajemnica? Na całej Uversie zaczyna panować przekonanie, że przeznaczeniem gromadzącego się Korpusu Finalizmu jest pewna przyszła służba we wszechświatach przestrzeni zewnętrznej, gdzie jak dotąd mogliśmy zidentyfikować nagromadzenie co najmniej siedemdziesięciu tysięcy skupisk materii, a każde z nich jest większe niż którykolwiek z obecnych superwszechświatów.
Śmiertelnicy ewolucyjni rodzą się na planetach w przestrzeni, przechodzą światy morontialne, wznoszą się przez wszechświaty duchowe, przemierzają sfery Havony, znajdują Boga, docierają do Raju i są gromadzeni w pierwszym Korpusie Finalizmu, gdzie oczekują następnego zadania w służbie wszechświatowej. Jest sześć innych, gromadzących się korpusów finalizmu, jednak Grandfanda, pierwszy wzniosły śmiertelnik, przewodniczy wszystkim innym klasom finalistów, jako ich rajski szef. Kiedy obserwujemy to wspaniałe widowisko wołamy wszyscy: cóż za znakomite przeznaczenie dla pochodzących od zwierząt dzieci czasu, materialnych synów przestrzeni!
[Nadzorowane wspólnie przez Niebiańskiego Radcę oraz przez Nieposiadającego Imienia i Numeru, upoważnionych do tego przez Pradawnych Czasu z Uversy].
* * * * *
Powyższe trzydzieści jeden przekazów, opisujących naturę Bóstwa, rzeczywistość Raju, organizację i funkcjonowanie wszechświata centralnego oraz superwszechświatów, osobowości wielkiego wszechświata i wysokie przeznaczenie ewolucyjnych śmiertelników, nadzorowane było, zredagowane i wyrażone po angielsku przez wysoką komisję, złożoną z dwudziestu czterech administratorów z Orvontonu, działających zgodnie z powiernictwem wydanym przez Pradawnych Czasu z Uversy, nakazującym przeprowadzenie tego na Urantii, 606 z Satanii, w Norlatiadeku z Nebadonu, w roku 1934 n.e.
© Fundacji Urantii. Wszelkie prawa zastrzeżone.