◄ 3:0
Przekaz 3
3:2 ►

Atrybuty Boga

1. Boska wszechobecność

3:1.1

Zdolność Ojca Uniwersalnego do bycia wszędzie i w tym samym czasie, stanowi o jego wszechobecności. Tylko Bóg może być w dwu miejscach, czy w niezliczonej ilości miejsc jednocześnie. Bóg obecny jest jednocześnie „w niebie na wysokości i w dole na ziemi”, tak jak wołał psalmista: „Dokąd ujdę przed duchem twoim? I dokąd przed obliczem twoim ucieknę”?

3:1.2

„«Czy jestem Bogiem tylko z bliska a nie także Bogiem z daleka?» mówi Pan. «Czy to nie ja wypełniam niebo i ziemię»”? Ojciec Uniwersalny jest nieustannie obecny we wszystkich częściach i we wszystkich sercach swojego rozległego stworzenia. Jest on „pełnią tego, który sam wszystko we wszystkim wypełnia”, i „który sprawia wszystko we wszystkich”, a poza tym idea jego osobowości jest taka, że „niebiosa (wszechświat) i niebiosa niebios (wszechświat wszechświatów) nie mogą go ogarnąć”. Jest literalną prawdą, że Bóg jest wszystkim i we wszystkim. Ale nawet to nie stanowi całości Boga. Nieskończony może być ostatecznie objawiony tylko w nieskończoności; przyczyna nigdy nie może być całkowicie zrozumiała poprzez badanie jej skutków; żywy Bóg jest niewspółmiernie większy niż łączna suma stworzenia, powołana do bytu w wyniku aktu stwórczego jego nieograniczonej, wolnej woli. Bóg objawia się poprzez kosmos, ale kosmos nigdy nie może zawierać, czy ogarnąć, całości Bożej nieskończoności.

3:1.3

Obecność Ojca nieustannie patroluje wszechświat nadrzędny. „Z jednego krańca niebios wychodzi i biegnie do drugiego krańca. I nic nie ukryje się przed jego światłem”.

3:1.4

Nie tylko stworzony istnieje w Bogu, ale Bóg także żyje w stworzonym. „Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy a on w nas, że Ducha swojego nam udzielił. Ten dar Rajskiego Ojca jest nieodłącznym towarzyszem człowieka”. „Jest on Bogiem zawsze obecnym i wszystko przenikającym”. „Duch wiecznotrwałego Ojca ukrywa się w umyśle każdego śmiertelnego dziecka”. „Człowiek wychodzi w poszukiwaniu przyjaciela, podczas gdy ten przyjaciel żyje w jego własnym sercu”. „Prawdziwy Bóg nie jest daleko; jest częścią nas; duch jego mówi przez was”. „Ojciec żyje w dziecku. Bóg jest zawsze z nami. Jest on duchem przewodnim wiecznego przeznaczenia”.

3:1.5

Prawdziwe powiedziano o gatunku ludzkim, „z Boga jesteście”, gdyż „kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu a Bóg w nim”. Nawet czyniąc zło, dręczycie zamieszkujący w was dar Boga, gdyż Dostrajacz Myśli musi doznawać konsekwencji złych myśli, powstałych w ludzkim umyśle, w którym jest uwięziony.

3:1.6

Wszechobecność Boga jest w istocie częścią jego nieskończonej natury; przestrzeń nie stanowi przeszkody dla Bóstwa. W doskonałości i bez ograniczeń, Bóg dostrzegalny jest teraz tylko w Raju i we wszechświecie centralnym. Nie jest on zatem zauważalnie obecny w kreacjach okalających Havonę, ponieważ Bóg ograniczył w nich swą bezpośrednią i aktualną obecność, uznając suwerenność i boskie prerogatywy partnerskich stwórców i władców wszechświatów czasu i przestrzeni. Dlatego też koncepcja Boskiej obecności musi uwzględniać szeroki zakres, zarówno sposobu jak i procedury jego przejawiania się, obejmując obwody obecności Wiecznego Syna, Nieskończonego Ducha oraz Wyspy Raj. Ponadto nie zawsze jest możliwe rozróżnienie obecności Ojca Uniwersalnego od działań wiecznych istot, jego partnerów oraz jego przedstawicieli, tak doskonale wypełniają oni nieskończone wymagania, wynikające z jego niezmiennego celu. Nie odnosi się to jednak do obwodu osobowości i Dostrajaczy; tutaj wyjątkowo Bóg działa sam—bezpośrednio i wyłącznie.

3:1.7

Uniwersalny Kontroler jest potencjalnie obecny w obwodach grawitacyjnych Wyspy Raj, we wszystkich częściach wszechświata, cały czas i w tym samym stopniu, odpowiednio do masy, odpowiadając na fizyczne wymagania dotyczące jego obecności oraz ze względu na nieodłączną całemu stworzeniu naturę, która sprawia, że wszystkie rzeczy lgną do niego i polegają na nim. Tak samo Pierwsze Źródło i Centrum jest potencjalnie obecny w Absolucie Nieuwarunkowanym, skarbnicy nie stworzonych wszechświatów wiecznej przyszłości. A zatem Bóg, potencjalnie, przenika wszechświaty materialne przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Jest on zasadniczą podstawą spójności tak zwanego materialnego stworzenia. Te nieduchowe potencjały Bóstwa aktualizują się tu i ówdzie, na całym poziomie materialnego bytu, dzięki niewytłumaczalnej interwencji jednego ze specjalnych jego czynników, działającego na odpowiednim etapie funkcjonowania wszechświata.

3:1.8

Obecność Boga w umyśle związana jest z absolutnym umysłem Wspólnego Aktywizatora, Nieskończonego Ducha, jednak we wszechświatach skończonych jest ona lepiej dostrzegalna we wszechoperatywnym, kosmicznym umyśle Rajskich Duchów Nadrzędnych. Tak jak Pierwsze Źródło i Centrum jest potencjalnie obecny w obwodach umysłowych Wspólnego Aktywizatora, jest on również obecny w napięciach Absolutu Uniwersalnego. Jednak umysł klasy ludzkiej jest obdarzeniem Córek Wspólnego Aktywizatora, Boskich Opiekunek z ewoluujących wszechświatów.

3:1.9

Wszechobecny duch Ojca Uniwersalnego skoordynowany jest z funkcjonowaniem wszechświatowej, duchowej obecności Wiecznego Syna oraz z wiecznotrwałym, boskim potencjałem Bóstwa-Absolutu. Jednak ani działalność duchowa Wiecznego Syna i jego Rajskich Synów, ani też obdarzanie umysłem przez Nieskończonego Ducha, wydają się nie wykluczać bezpośredniego działania Dostrajaczy Myśli, fragmentów Boga, zamieszkujących serca stworzonych przez niego dzieci.

3:1.10

Co się tyczy Bożej obecności na planecie, w systemie, konstelacji, czy we wszechświecie, poziom takiej obecności w każdej jednostce stworzenia jest miarą poziomu ewoluującej obecności Istoty Najwyższej; jest on określony powszechnym uznawaniem Boga i lojalnością wobec niego w danej części niezmierzonej organizacji wszechświata, rozciągającej się w dół, aż do systemów i planet. Dlatego czasem się zdarza, że kiedy niektóre planety (czy nawet systemy) pogrążają się w duchowym mroku, zostają one w pewnym sensie poddane kwarantannie, czy są częściowo izolowane od kontaktów z większymi jednostkami danej kreacji, aby zachować i ochronić te cenne stadia Boskiej obecności. I wszystko to, tak jak funkcjonuje na Urantii, jest duchową reakcją obronną większości światów, aby mogły oszczędzić sobie, jak dalece to możliwe, wyobcowujących je rezultatów odrażającej działalności zawziętych, nikczemnych i buntowniczych mniejszości.

3:1.11

Podczas gdy Ojciec, jako rodzic, obejmuje obwodem wszystkich swych synów—wszystkie osobowości—jego wpływ na te osobowości ograniczony jest odległością ich rodowodu od Drugiej i Trzeciej Osoby Bóstwa, i wzrasta, gdy osobowości dosięgają tych poziomów. O fakcie obecności Boga w umysłach istot stworzonych stanowi to, czy są one zamieszkałe, czy też nie, przez fragmenty Ojca, takie jak Nieodgadnione Monitory, ale jego efektywną obecność określa poziom współpracy, na jaką tym, zamieszkującym człowieka Dostrajaczom, zezwalają umysły w których one przebywają.

3:1.12

Fluktuacje obecności Ojca nie są skutkiem zmienności Boga. Ojciec nie oddala się i nie odsuwa, ponieważ poczuł się zlekceważony; jego uczucia nie odwracają się na skutek złych uczynków istoty. To raczej jego dzieci, obdarzone zdolnością wyboru (dotyczącą ich samych), gdy dokonują tego wyboru, decydują bezpośrednio o stopniu i ograniczeniach Boskiego wpływu Ojca na ich własne serca i dusze. Ojciec obficie obdarza nas sobą, bez ograniczeń i bez wyróżnień. Nie ma on względu na osoby, planety, systemy czy wszechświaty. W odcinkach czasu różnicuje on swe uznanie tylko dla rajskich osobowości Boga Siedmiorakiego, partnerskich stwórców skończonych wszechświatów.


◄ 3:0
 
3:2 ►