Służba supernafinów klasy pierwszej

Czczenie jest najwyższym przywilejem i pierwszym obowiązkiem wszystkich stworzonych istot inteligentnych. Czczenie jest świadomym, radosnym aktem rozpoznawania i uznawania prawdy oraz faktu bliskiego i osobistego związku Stwórców ze stworzonymi. Jakość czczenia zdeterminowana jest przez głębię percepcji istoty stworzonej, a w miarę postępu w poznawaniu nieskończonego charakteru Bogów, akt czczenia staje się coraz bardziej wszechogarniający, aż ewentualnie osiąga chwałę najwyższej, empirycznej radości i najbardziej wyszukanej przyjemności, jaką znają istoty stworzone.

Podczas gdy Wyspa Raj ma pewne miejsca wyznaczone do czczenia, jest ona niemalże jednym rozległym sanktuarium boskiego nabożeństwa. Czczenie jest pierwszą i główną pasją wszystkich tych, którzy się wznieśli do szczęśliwych wybrzeży Wyspy—spontanicznym porywem tych istot, które się nauczyły wystarczająco dużo o Bogu, aby dostąpić jego obecności. Krąg za kręgiem, podczas podróży przez Havonę do wewnątrz, czczenie staje się coraz większą namiętnością, do tego stopnia, że w Raju staje się koniecznością jego ukierunkowanie i skądinąd kontrola jego ekspresji.

Przeżywane w Raju okresowe, spontaniczne, grupowe i inne porywy najwyższej adoracji i duchowego uwielbienia, odbywają się pod kierunkiem specjalnego korpusu supernafinów klasy pierwszej. Pod nadzorem tych przewodników czczenia, hołd taki osiąga swój cel i niesie najwyższą radość istocie stworzonej oraz wchodzi na wyżyny doskonałej, wysublimowanej ekspresji osobistej i osobistego zadowolenia. Wszyscy supernafini klasy pierwszej pragną zostać przewodnikami czczenia a wszystkie wzniosłe istoty chciałyby stale pozostawać w stanie czczenia, gdyby szefowie od przydziału okresowo nie rozwiązywali tych zgromadzeń. Nie wymaga się jednak nigdy od żadnej wzniosłej istoty, aby zaczynała zadania wiecznej służby, dopóki nie osiągnie pełnego zadowolenia w czczeniu.

Zadaniem przewodników czczenia jest tak nauczyć wznoszące się istoty jak mają czcić, aby potrafiły one osiągnąć zadowolenie w tej ekspresji osobistej i jednocześnie mogły zwrócić uwagę na podstawowe funkcje rajskiego porządku. Bez udoskonalonych metod czczenia trzeba by setek lat, aby przeciętny śmiertelnik, który dotarł do Raju, mógł dać pełny i zadowalający wyraz swoim uczuciom inteligentnego uwielbienia i wdzięczności wznoszącej się istoty. Przewodnicy czczenia odkrywają nowe i dotychczas nieznane drogi ekspresji, tak, że wspaniałe dzieci, które wyszły z łona przestrzeni zrodzone w bólach czasu, mają możliwość dotrzeć w znacznie krótszym czasie do pełni zadowolenia w czczeniu.

Cała sztuka wszystkich istot całego wszechświata, która może zintensyfikować i wywyższyć zdolność ekspresji osobistej i przekazania uwielbienia, zaangażowana jest do pełni swych możliwości w czczenie Rajskich Bóstw. Czczenie jest najwyższą radością rajskiej egzystencji, jest odświeżającą zabawą Raju. To, co waszym zmęczonym umysłom na Ziemi daje zabawa, czczenie będzie dawać waszym doskonałym duszom w Raju. Sposób czczenia w Raju przekracza zupełnie możliwości pojmowania śmiertelnika, ale jego ducha możecie zacząć doceniać nawet tutaj, na dole, na Urantii, gdyż duchy Bogów nawet teraz zamieszkują was, unoszą się nad wami i inspirują was do prawdziwego czczenia.

W Raju istnieją ustalone okresy i miejsca dla czczenia, ale nie są one w stanie sprostać wciąż rosnącemu zalewowi uczuć duchowych, wynikających z coraz wyższej inteligencji i rozwijającego się uznania dla boskości u błyskotliwych istot, empirycznie wznoszących się ku wiecznej Wyspie. Nigdy jeszcze, od czasów Grandfandy, supernafini nie mogli zupełnie zaspokoić potrzeb czczenia duchowego w Raju. Zawsze istnieje nadmiar inklinacji do czczenia, w porównaniu z szacowanym przygotowaniem do niego. Dzieje się tak dlatego, że osobowości o wrodzonej doskonałości nigdy nie mogą w pełni oszacować gigantycznych reakcji duchowych u tych istot, które powoli i pracowicie torowały sobie drogę wzwyż, ku rajskiej chwale, z głębin duchowych ciemności niższych światów czasu i przestrzeni. Kiedy tacy aniołowie i śmiertelnicy czasu dotrą przed oblicze Władz Raju, następuje ekspresja gromadzonych przez epoki uczuć, widowisko zdumiewające dla rajskich aniołów a Rajskim Bóstwom niosące najwyższą radość, pełną boskiej satysfakcji.

Czasami cały Raj zostanie porwany przemożnym przypływem ekspresji duchowej, przepełnionej czcią. Często przewodnicy czczenia nie potrafią opanować takiego fenomenu, zanim się nie pojawi trojaka fl uktuacja światła w miejscu pobytu Bóstwa, co oznacza, że boskie serce Bogów jest całkowicie i w pełni usatysfakcjonowane szczerym czczeniem mieszkańców Raju, doskonałych obywateli chwały i wznoszących się istot czasu. Cóż za tryumf metody! Jak zaowocował wieczny plan i zamysł Bogów, że inteligentna miłość stworzonego dziecka może dać zadowolenie nieskończonej miłości Stwórcy Ojca!

Po osiągnięciu najwyższego zadowolenia, w całej pełni czczenia, kwalifikujecie się do przyjęcia do Korpusu Finalizmu. Droga wznoszenia się bliska jest kresu i szykuje się świętowanie siódmej uroczystości. Pierwsza uroczystość towarzyszyła porozumieniu się śmiertelnika z Dostrajaczem Myśli, kiedy to dążenie do życia wiecznego zostało przypieczętowane; drugą było przebudzenie się w życiu morontialnym; trzecią zespolenie z Dostrajaczem Myśli; czwartą obudzenie się w Havonie; podczas piątej obchodzono znalezienie Ojca Uniwersalnego a szósta uroczystość odbyła się z okazji obudzenia się w Raju z ostatniej, przejściowej drzemki czasu. Siódma uroczystość znamionuje wejście do korpusu finalizmu śmiertelników i rozpoczęcie służby wieczności. Osiągnięcie przez finalistę siódmego stadium urzeczywistnienia ducha będzie się prawdopodobnie wiązało z celebracją pierwszej uroczystości wieczności.

I tak się kończy opowieść o rajskich supernafinach, najwyższej klasie posługujących duchów, o tych istotach, które jako wszechświatowa klasa zawsze wam towarzyszą, od świata skąd pochodzicie aż do tego momentu, kiedy w końcu jesteście żegnani przez przewodników czczenia, podczas składania przysięgi Trójcy, kiedy to zostajecie zgromadzeni w Korpusie Finalizmu Śmiertelników.

Ma się teraz zacząć służba bez końca dla Rajskiej Trójcy i finalista staje twarzą w twarz z wyzwaniem Boga Ostatecznego.

© Fundacji Urantii. Wszelkie prawa zastrzeżone.