Te dzieci Matki Ducha wszechświata lokalnego są przyjaciółmi i towarzyszami wszystkich tych, którzy żyją wznoszącym się życiem morontialnym. Nie są oni niezbędni wznoszącej się istocie w jej konkretnej, progresywnej pracy, jak również w żadnej mierze nie zastępują działalności opiekunów seraficznych, którzy często asystują swym śmiertelnym towarzyszom w ich drodze do Raju. Morontiańscy Towarzysze po prostu serdecznie opiekują się tymi, którzy właśnie zaczęli długie wznoszenie się do wewnątrz. Umiejętnie inicjują rozrywkę a organizatorzy powrotu sprawnie im w tym pomagają.
Chociaż na morontialnych światach szkoleniowych Nebadonu będziecie mieć do wykonania poważne i stopniowo coraz trudniejsze zadania, zawsze będziecie mieć regularne okresy odpoczynku i rozrywki. W całej podróży do Raju zawsze będzie czas na odpoczynek i duchową zabawę; na drodze światłości i życia zawsze jest czas na czczenie i nowe osiągnięcia.
Morontiańscy Towarzysze są tak sympatycznymi druhami, że kiedy w końcu będziecie mieli za sobą ostatnie stadium praktyki morontialnej i przygotowywać się będziecie do przygody duchowej w superwszechświecie, naprawdę będziecie żałować, że te towarzyskie istoty nie mogą iść dalej z wami; jednak służą one tylko we wszechświatach lokalnych. Na każdym etapie drogi waszego wznoszenia się, wszystkie możliwe do skontaktowania osobowości będą przyjazne i towarzyskie, jednak dopóki nie spotkacie Rajskich Towarzyszy, nie znajdziecie żadnej innej grupy istot tak bardzo poświęcającej się przyjaźni i towarzystwu.
Praca Morontiańskich Towarzyszy jest lepiej zobrazowana w narracjach, mających do czynienia ze sprawami waszego wszechświata lokalnego.