Samotni Posłańcy nie są na stałe przydzieleni do żadnej konkretnej jednostki czy grupy osobowości niebiańskich. Swe obowiązki wykonują zawsze jako zadania zlecone, a w czasie takiej służby pracują pod bezpośrednim nadzorem tych, co kierują domeną, w której otrzymali przydział. Nie posiadają ani własnej organizacji ani żadnego rządu, są Samotnymi Posłańcami.
Samotni Posłańcy przydzieleni są przez Nieskończonego Ducha do siedmiu następujących grup służby:
1. Posłańcy Rajskiej Trójcy.
2. Posłańcy orbit Havony.
3. Posłańcy superwszechświatów.
4. Posłańcy wszechświatów lokalnych.
5. Badacze bez zleconego przydziału.
6. Ambasadorzy i emisariusze do zadań specjalnych.
7. Objawiciele prawdy.
Posłańcy duchowi zawsze mogą się zamieniać, przechodzić z jednego typu służby do innego; przenosiny takie mają miejsce cały czas. Nie ma oddzielnych klas Samotnych Posłańców, są oni duchowo jednakowi i w każdym sensie równi. Podczas, gdy generalnie określani są numerem, Nieskończony Duch zna ich imiona osobiste. Dla reszty z nas znani są pod imieniem i numerem, określającym ich bieżący przydział.
1. Posłańcy Rajskiej Trójcy. Nie mogę objawić zbyt wiele na temat pracy tej grupy posłańców, przydzielonych do Trójcy. Są oni zaufanymi i tajnymi sługami Bóstw, a kiedy powierza im się wieści specjalne, zawierające nie objawione zasady działania i przyszłe drogi postępowania Bogów, nigdy nie słyszano, żeby zdradzili tajemnicę czy zawiedli zaufanie pokładane w ich klasie. I wszystko, co się o nich mówi, nie jest w celu wychwalania ich doskonałości, ale raczej podkreślenia tego, że Bóstwa mogą stwarzać i stwarzają istoty doskonałe.
Dezorientacja i zamieszanie, panujące na Urantii, wcale nie oznacza tego, że Rajscy Władcy nie są zainteresowani planetą, czy nie mogą odmiennie pokierować biegiem wydarzeń. Stwórcy posiadają odpowiednią moc aby zrobić z Urantii istny raj, lecz taki Eden nie przyczyniałby się do kształtowania tych silnych, szlachetnych i doświadczonych charakterów, które Bogowie tak pewnie wykuwają z waszego świata, pomiędzy kowadłem konieczności a młotem trudu. Wasze lęki i żale, wasze próby i rozczarowania, są po prostu tak samo częścią Boskiego planu dla waszej sfery, jak częścią tego planu jest znakomita perfekcja i nieskończone dostrojenie wszystkich rzeczy do ich najwyższego celu, na światach centralnego i doskonałego wszechświata.
2. Posłańcy orbit Havony. W trakcie całego waszego wznoszenia się będziecie, z początku niewyraźnie ale później coraz lepiej, potrafili wykryć obecność Samotnych Posłańców, jednak nie będziecie rozpoznawać ich bezbłędnie, zanim nie dotrzecie do Havony. Pierwszymi posłańcami, których ujrzycie twarzą w twarz, będą ci z orbit Havony.
Samotni Posłańcy mają specjalne kontakty z rodowitymi mieszkańcami światów Havony. Ci Posłańcy, którzy mają takie utrudnienia czynnościowe, kiedy się łączą jeden z drugim, mogą mieć i mają bardzo bliską styczność osobistą z mieszkańcami Havony. Jest jednak zupełnie niemożliwe opisanie ludzkim umysłom najwyższego zadowolenia, jakie się rodzi w wyniku kontaktów umysłów tych bosko doskonałych istot, z duchami o osobowościach zbliżonych do transcendentalnych.
3. Posłańcy superwszechświatów. Pradawni Czasu, czyli osobowości pochodzące od Trójcy, kierujące przeznaczeniem siedmiu superwszechświatów—tria boskiej mocy i mądrości administracyjnej—są dobrze zaopatrzeni w Samotnych Posłańców. Tylko poprzez tę klasę posłańców, trójjedni władcy jednego superwszechświata mogą bezpośrednio i osobiście komunikować się z władcami innego. Samotni Posłańcy są jedynym dostępnym rodzajem duchowych istot inteligentnych—obok być może Natchnionych Duchów Trójcy—które mogą być przesyłane z zarządu jednego superwszechświata wprost do zarządu drugiego. Wszystkie inne osobowości muszą podróżować drogą przez Havonę i światy administracyjne Duchów Nadrzędnych.
Jest pewien rodzaj informacji, do której nie mają dostępu ani Posłańcy Grawitacji, ani odzwierciedlanie, ani transmisja. I kiedy Pradawni Czasu chcą z całkowitą pewnością poznać te sprawy, muszą wysłać Samotnego Posłańca do źródła tej wiedzy. Posłaniec, współpracujący teraz ze mną, został wysłany z Uversy z misją do wszechświata centralnego, na długo przed pojawieniem się życia na Urantii—nie było go na liście Orvontonu prawie milion lat—wrócił jednak w oznaczonym czasie z potrzebną informacją.
Nie ma ograniczeń dla służby Samotnych Posłańców w superwszechświatach; mogą działać jako wykonawcy zarządzeń wysokich trybunałów lub zbierać informacje dla danej domeny. Bardziej lubią służyć w Orvontonie niż w innych kreacjach, gdyż potrzeby są tu znacznie zwielokrotnione i więcej jest okazji do heroicznych wysiłków. W domenach, gdzie występują największe trudności, wszyscy lubimy pełnić bardziej aktywne funkcje.
4. Posłańcy wszechświatów lokalnych. Nie ma ograniczeń dla działalności Samotnych Posłańców w służbach wszechświata lokalnego. Są oni sumiennymi objawicielami motywów i intencji Matki Ducha wszechświata lokalnego, choć podlegają jurysdykcji rządzącego Syna-Mistrza. Odnosi się to do wszystkich posłańców, działających we wszechświecie lokalnym, czy podróżują oni bezpośrednio z zarządu wszechświata, czy działają tymczasowo związani z Ojcami Konstelacji, Władcami Systemów czy Książętami Planetarnymi. Zanim cała władza zostanie skoncentrowana w rękach Syna Stwórcy, podczas wyniesienia go do pozycji najwyższego władcy wszechświata, posłańcy ci funkcjonuję we wszechświecie lokalnym pod generalnym nadzorem Pradawnych Czasu i są bezpośrednio odpowiedzialni przed reprezentującym ich rezydentem, Jednoczącym Czasu.
5. Badacze bez zleconego przydziału. Gdy rezerwowy korpus Samotnych Posłańców ma nadwyżkę tych istot, jeden z Siedmiu Najwyższych Dyspozytorów Mocy wystosowuje wezwanie o ochotników-odkrywców; i nigdy nie brakuje ochotników, gdyż Posłańcy lubią być wysyłani jako wolni, nieskrępowani odkrywcy, przeżywać emocje znajdowania organizujących się zaczątków nowych światów i wszechświatów.
Wylatują, aby weryfikować dane dostarczone przez tych, którzy badają funkcjonowanie domen kosmicznych. Bez wątpienia Rajskie Bóstwa wiedzą o istnieniu takich nie odkrytych systemów energii w przestrzeni, ale nigdy nie ujawniają tej informacji. Jeśli Samotni Posłańcy nie odkryją i nie naniosą na mapę takich nowych, organizujących się centrów energii, zjawisko takie mogłoby długo pozostawać niezauważone nawet przez inteligentne istoty z przyległych domen. Samotni Posłańcy, jako klasa, są bardzo wrażliwi na grawitację; mogą zatem czasami odkryć domniemaną wcześniej obecność bardzo małych, ciemnych planet, takich właśnie światów, które najlepiej nadają się do eksperymentów życia.
Posłańcy-badacze bez zleconego przydziału patrolują wszechświat nadrzędny. Nieustannie są na wyprawach odkrywczych do niezbadanych rejonów całej przestrzeni zewnętrznej. Znaczną część informacji, jaką posiadamy o tym, co się dzieje w domenach przestrzeni zewnętrznej, zawdzięczamy badaniom Samotnych Posłańców, jako że często pracują oni i prowadzą badania wraz z niebiańskimi astronomami.
6. Ambasadorzy i emisariusze do zadań specjalnych. Wszechświaty lokalne, znajdujące się w granicach tego samego superwszechświata, wymieniają zazwyczaj ambasadorów, wybieranych z ich rodzimych klas synostwa. Żeby jednak uniknąć opóźnień, prosi się często Samotnych Posłańców, aby się wybrali jako ambasadorzy z jednej kreacji lokalnej do drugiej, aby reprezentowali i przedstawiali jedną domenę drugiej. Na przykład, kiedy świeżo zamieszkała domena zostanie odkryta, może się okazać tak odległą w przestrzeni, że sporo czasu upłynie, zanim objęty serafinem ambasador będzie mógł dotrzeć do tak odległego wszechświata. Istota objęta serafinem nie może w żadnym wypadku przekroczyć prędkości 899.341 kilometrów Urantii, na jedną sekundę waszego czasu. Ogromne gwiazdy, krzyżujące się prądy, objazdy, przyciągania boczne—razem wzięte—mają tendencję do redukowania tej prędkości, tak że podczas długiej podróży przeciętna prędkość wynosić będzie około 885.000 kilometrów na sekundę.
Gdy się okaże, że rodzimy ambasador potrzebuje setek lat na dotarcie do odległego wszechświata lokalnego, prosi się często Samotnego Posłańca, aby udał się tam natychmiast i działał jako tymczasowy ambasador. Samotni Posłańcy osiągają bardzo dużą szybkość lotu, nie lecą niezależnie od czasu i przestrzeni, jak to czynią Posłańcy Grawitacji, ale bardzo blisko takiej prędkości. Służą oni także w innych okolicznościach, jako emisariusze specjalnego przeznaczenia.
7. Objawiciele prawdy. Samotni Posłańcy uważają objawianie prawdy za najwyższe powiernictwo swej klasy. Działają oni co jakiś czas na takim stanowisku, od superwszechświatów do poszczególnych planet w przestrzeni. Często przydzielani są do komisji, posyłanych dla poszerzenia objawienia prawdy światom i systemom.