Zaraz po stworzeniu Siedmiu Duchów Orbit Havony, Nieskończony Duch powołał do istnienia rozległy korpus Samotnych Posłańców. Nie ma takiej części wszechświatowej kreacji, która istniałaby przed Samotnymi Posłańcami, za wyjątkiem Raju i orbit Havony; Posłańcy ci działają w wielkim wszechświecie prawie od wieczności. Stanowią podstawę boskiej metody objawiania się Nieskończonego Ducha rozległym kreacjom czasu i przestrzeni, oraz utrzymywania osobistego kontaktu z tymi kreacjami.
Pomimo, że posłańcy istnieją od czasów zbliżonych do wieczności, wszyscy oni są świadomi początków swej osobowości. Są świadomi czasu, są pierwszym wytworem Nieskończonego Ducha, który posiada świadomość czasu. Są to pierworodne istoty Nieskończonego Ducha, uosobione w czasie i uduchowione w przestrzeni.
Te samotne duchy powstały o świcie czasu, jako w pełni rozwinięte i doskonale wyposażone istoty duchowe. Wszystkie są jednakowe, nie ma u nich klas czy podgrup, opartych na osobowym zróżnicowaniu. Ich klasyfikacje opierają całkowicie na rodzaju pracy, do której od czasu do czasu są przydzielane.
Śmiertelnicy zaczynają jako prawie materialne istoty, na światach w przestrzeni i wznoszą się do wewnątrz, ku Wielkim Centrom; samotne duchy zaczynają w centrum wszystkich rzeczy i pragną przydziału do odległych kreacji, nawet do poszczególnych światów, do najbardziej oddalonych wszechświatów lokalnych i jeszcze dalej.
Chociaż nazywani są Samotnymi Posłańcami, nie są to duchy samotne, choć doprawdy lubią pracować samotnie. Są jedynymi istotami z całego stworzenia, które mogą znaleźć i znajdują przyjemność w samotnej egzystencji, aczkolwiek korzystają z towarzystwa kilku klas wszechświatowych istot inteligentnych, z którymi mogą się bratać.
Samotni Posłańcy nie są w swej służbie odosobnieni, wciąż mają styczność z bogactwem intelektu całego stworzenia, jako że potrafią „wsłuchiwać się” we wszystkie transmisje tych domen, w których przebywają. Mogą też komunikować się nawzajem z członkami swego własnego, najbliższego korpusu, z tymi istotami, które wykonują ten sam rodzaj pracy w tym samym superwszechświecie. Mogą się porozumiewać z innymi istotami ze swej grupy, dostali jednak polecenie od rady Siedmiu Duchów Nadrzędnych, aby tego nie robić a są grupą lojalną, nie są nieposłuszni, ani nie robią odstępstw. Nie istnieje zapis mówiący o tym, że Samotny Posłaniec pogrążył się kiedykolwiek w ciemności.
Samotni Posłańcy, tak samo jak Dyspozytorzy Mocy Wszechświata, należą do kilku zaledwie rodzajów istot, działających w różnych domenach, które nie podlegają zatrzymaniu czy przetrzymaniu przez trybunały czasu i przestrzeni. Nie mogą być wezwani do stawienia się przed kimkolwiek, za wyjątkiem Siedmiu Duchów Nadrzędnych, ale w kronikach wszechświata nadrzędnego nie istnieje zapis mówiący o tym, że ta rajska rada kiedykolwiek wezwała Samotnego Posłańca na sprawę sądową.
Posłańcy, pełniący samotne zadania, są niezawodni, samodzielni, wszechstronni, głęboko duchowi i generalnie są sympatyczną grupą istot stworzonych, pochodzących od Trzeciego Źródła i Centrum; działają z upoważnienia Nieskończonego Ducha, przebywającego na centralnej Wyspie Raj i tak jak jest on uosobiony na sferach zarządów wszechświatów lokalnych. Cały czas włączeni są w bezpośredni obwód, emanujący od Nieskończonego Ducha, nawet kiedy działają w kreacjach lokalnych pod bezpośrednim wpływem Matek Duchów wszechświatów lokalnych.
Istnieje techniczna przyczyna tego, że Samotni Posłańcy muszą podróżować i pracować w pojedynkę. Przez krótki okres, gdy się nie poruszają, mogą pracować razem w grupie, ale gdy tak się zbiorą, odcinają się zupełnie od podtrzymywania i ukierunkowania ze strony swego rajskiego obwodu, zostają zupełnie odosobnieni. Kiedy są w drodze, albo kiedy działają w obwodach przestrzeni i w strumieniu czasu, gdy dwu lub więcej z tej klasy znajduje się blisko siebie, dwaj czy też wszyscy z nich są odcięci od łączności z wyższymi, cyrkulującymi siłami. Doznają „krótkiego zwarcia”, jak moglibyście to symbolicznie określić. Dlatego też posiadają oni właściwą sobie cechę automatycznego alarmowania, sygnału ostrzegawczego, który działa bezbłędnie powiadamiając ich o bliskiej kolizji i niezawodnie trzyma ich odpowiednio oddzielonych od siebie, aby uniknąć zakłóceń w ich prawidłowym i skutecznym funkcjonowaniu. Posiadają również właściwą sobie i automatyczną zdolność, dzięki której wykrywają i wykazują bliskość zarówno Natchnionych Duchów Trójcy jak Boskich Dostrajaczy Myśli.
Posłańcy ci nie mają możliwości poszerzania osobowości czy rozmnażania się, ale praktycznie nie ma we wszechświatach pracy, której nie mogliby się podjąć i do której nie mogą wnieść czegoś istotnego i pożytecznego. Oszczędzają w znacznym stopniu czas, zwłaszcza tym, którzy zajmują się administracją spraw wszechświata i pomagają nam wszystkim, od najwyższych do najniższych.