◄ 16:0
Przekaz 16
16:2 ►

Siedem Duchów Nadrzędnych

1. Związek z Bóstwem trójjednym

16:1.1

Wspólny Stwórca, Nieskończony Duch, konieczny jest dla dopełnienia trójjednego uosobienia niepodzielnego Bóstwa. Gdy idzie o możliwości indywidualnej i łącznej ekspresji, trojakie uosobienie Bóstwa jest w swej naturze siedmiorakie; stąd późniejszy plan stwarzania wszechświatów, zamieszkałych przez istoty inteligentne i potencjalnie duchowe, wyrażający odpowiednio Ojca, Syna i Ducha, sprawił, że uosobienie Siedmiu Duchów Nadrzędnych było nieuniknione. Zazwyczaj mówimy o trojakim uosobieniu Bóstwa jako o absolutnej konieczności, podczas gdy pojawienie się Siedmiu Duchów Nadrzędnych rozpatrujemy jako konieczność podabsolutną.

16:1.2

Chociaż Siedem Duchów Nadrzędnych raczej nie stanowi ekspresji trojakiego Bóstwa, są one wiecznym zobrazowaniem Bóstwa siedmiorakiego, aktywnych i powiązanych ze sobą funkcji trzech, zawsze istniejących osób Bóstwa. Poprzez Siedem Duchów, Ojciec Uniwersalny, Wieczny Syn albo Nieskończony Duch lub jakikolwiek dwoisty ich związek, może jako taki działać. Kiedy Ojciec, Syn i Duch działają razem, mogą tak funkcjonować i funkcjonują przez Siódmego Ducha Nadrzędnego, ale nie jako Trójca. Duchy Nadrzędne, pojedynczo i zespołowo, reprezentują dowolną oraz wszystkie możliwe funkcje Bóstwa, pojedyncze i zbiorowe, ale nie zespołowe, nie Trójcę. Siódmy Duch Nadrzędny nie działa osobiście w tym, co dotyczy Rajskiej Trójcy i dlatego może działać osobiście dla Istoty Najwyższej.

16:1.3

Kiedy jednak Siedem Duchów Nadrzędnych opuści swe indywidualne siedziby superwszechświatowej, osobistej mocy i władzy i zgromadzi się wokół Wspólnego Aktywizatora, w trójjednej obecności Rajskiego Bóstwa, to wtedy i tam są one zbiorowymi reprezentantami mocy czynnościowej, mądrości i władzy niepodzielnego Bóstwa—Trójcy—dla rozwijających się wszechświatów i w tych wszechświatach. Takie rajskie zjednoczenie pierwotnej, siedmiorakiej ekspresji Bóstwa faktycznie obejmuje, literalnie zawiera, całość wszystkich atrybutów i postaw trzech wiecznych Bóstw w Najwyższości i Ostateczności. Praktycznie biorąc, Siedem Duchów Nadrzędnych zawiera, wtedy i tam, domeny czynnościowe Doskonałego-Ostatecznego we wszechświecie nadrzędnym i dla tego wszechświata.

16:1.4

Tak dalece, jak to możemy dostrzec, Siedem Duchów związanych jest z boskimi funkcjami trzech wiecznych osób Bóstwa; nie możemy odkryć oznak bezpośredniego ich związku z funkcjonującymi obecnościami trzech wiecznych stadiów Absolutu. Duchy Nadrzędne, kiedy są połączone, reprezentują Rajskie Bóstwa w tym, co z grubsza może być rozumiane jako skończone domeny działania. Może to obejmować wiele tego, co jest ostateczne, ale nie absolutne.


◄ 16:0
 
16:2 ►