◄ Przekaz 126
  Część 4 ▲
Przekaz 128 ►
Przekaz 127

Lata młodzieńcze

Rok szesnasty (10 n.e.)  •  Rok siedemnasty (11 n.e.)  •  Rok osiemnasty (12 n.e.)  •  Rok dziewiętnasty (13 n.e.)  •  Rebeka córka Ezry  •  Jego rok dwudziesty (14 n.e.)

WKRACZAJĄC w lata młodzieńcze, Jezus został głową oraz jedynym żywicielem dużej rodziny. Cały majątek rodzinny został wydany w kilka lat po śmierci ojca. Z biegiem czasu Jezus coraz lepiej uświadamiał sobie fakt swej poprzedniej egzystencji; jednocześnie zaczął sobie wyraźniej zdawać sprawę z tego, że znajduje się na Ziemi i w ciele w wyraźnym celu—objawienia swego Rajskiego Ojca dzieciom ludzkim.

127:0.2

Żaden dorastający młodzieniec, który żył, lub który będzie kiedykolwiek żył na tym świecie, czy na jakimkolwiek innym świecie, nigdy nie miał ani nie będzie miał bardziej ważkich problemów do rozwiązania, czy bardziej skomplikowanych trudności do rozwikłania. Żaden młodzieniec na Urantii nigdy nie będzie musiał przeżywać konfl iktów bardziej wystawiających go na próbę, albo sytuacji trudniejszych niż te, które przeszedł Jezus podczas tych żmudnych lat, od piętnastego do dwudziestego roku życia.

127:0.3

Spróbowawszy zatem w swych latach młodzieńczych prawdziwego doświadczenia życiowego, na świecie osaczonym przez zło i dręczonym przez grzech, Syn Człowieczy posiadł pełną wiedzę o doświadczeniach życiowych młodzieży ze wszystkich sfer Nebadonu, tym samym stał się po wszystkie czasy wyrozumiałą ucieczką dla udręczonych i zakłopotanych młodych ludzi w każdym wieku, na wszystkich światach wszechświata lokalnego.

127:0.4

Powoli, ale pewnie, dzięki autentycznemu doświadczeniu, Boski Syn zdobywa prawo, pozwalające mu zostać suwerenem swego wszechświata, niekwestionowanym i najwyższym władcą wszystkich stworzonych istot inteligentnych, na wszystkich światach wszechświata lokalnego, wyrozumiałym schronieniem dla istot wszystkich wieków i wszystkich poziomów osobistych zdolności i doświadczeń.


 
 
127:1 ►
Księga Urantii