Kiedy próbuje się określić siedem trójjedności, należy zwrócić uwagę na to, że Ojciec Uniwersalny jest pierwszym członkiem każdej z nich. Jest on, był i zawsze będzie, Pierwszym Uniwersalnym Ojcem-Źródłem, Absolutnym Centrum, Pierwszą Przyczyną, Kontrolerem Uniwersalnym, Nieograniczonym Aktywatorem, Pierwotną Jednością, Nieuwarunkowanym Podtrzymywaczem, Pierwszą Osobą Bóstwa, Pierwotną Formą Kosmiczną i Esencją Nieskończoności. Ojciec Uniwersalny jest osobową przyczyną Absolutów; jest absolutem Absolutów.
Charakter i znaczenie siedmiu trójjedności można przedstawić następująco:
Pierwsza trójjedność—osobowo-celowa trójjedność. Jest to kombinacja trzech osobowości Bóstwa:
1. Ojciec Uniwersalny.
2. Wieczny Syn.
3. Nieskończony Duch.
Jest to trojaki związek miłości, miłosierdzia i służby—służący określonemu celowi, osobowy związek trzech wiecznych, rajskich osobowości. Jest to związek bosko zbratany, kochający stworzonych, działający po ojcowsku i popierający wznoszenie się. Boskie osobowości pierwszej trójjedności są Bogami nadającymi osobowość, obdarzającymi duchem i wyposażającymi w umysł.
Jest to trójjedność posiadająca nieskończoną wolę; działa w wiecznej teraźniejszości i w całym biegu czasu przeszłości-teraźniejszości-przyszłości. Ten związek tworzy wolicjonalną nieskończoność i daje te mechanizmy, za pomocą których osobowe Bóstwo samo objawia się istotom rozwijającego się kosmosu.
Druga trójjedność—trójjedność mocy-formy. Od najmniejszych aż do największych organizacji materialnych, zawsze istnieje fizyczna forma—konfiguracja kosmiczna—wyprowadzona z funkcjonowania tej trójjedności, czy to będzie drobny ultimaton, błyszcząca gwiazda czy wirująca mgławica, czy nawet wszechświat centralny albo superwszechświaty. W skład tego związku wchodzi:
1. Ojciec-Syn.
2. Rajska Wyspa.
3. Wspólny Aktywizator.
Energię organizują kosmiczni pełnomocnicy Trzeciego Źródła i Centrum; energia wzorowana jest według formy Raju, materializacji absolutnej; jednak za tymi nieustannymi oddziaływaniami stoi obecność Ojca-Syna, której jedność po raz pierwszy zaktywizowała rajską formę, sprawiając pojawienie się Havony, razem z narodzinami Nieskończonego Ducha, Wspólnego Aktywizatora.
W doświadczeniu religijnym stworzeni kontaktują się z Bogiem, który jest miłością, ale taka duchowa wnikliwość nigdy nie może przyćmiewać inteligentnej akceptacji wszechświatowego faktu tej formy, którą jest Raj. Rajskie osobowości zjednują sobie dobrowolne wielbienie wszystkich stworzonych, dzięki nieodpartej mocy Boskiej miłości i wiodą wszystkie takie, zrodzone z ducha osobowości, ku niebiańskim radościom niekończącej się służby finalistów, synów Bożych. Druga trójjedność jest architektem stadium przestrzennego, w którym zachodzą te procesy; określa ona formę kosmicznych konfiguracji.
Boskość pierwszej trójjedności może charakteryzować się miłością, jednak forma jest galaktycznym uzewnętrznieniem drugiej trójjedności. Czym jest pierwsza trójjedność dla rozwijających się osobowości, tym jest druga trójjedność dla rozwijających się wszechświatów. Forma i osobowość są dwoma wielkimi przejawami funkcjonowania Pierwszego Źródła i Centrum; i chociaż trudno to zrozumieć, prawdą jest jednak, że moc-forma i kochająca osoba są jedną i tą samą wszechświatową rzeczywistością; Wyspa Raj i Wieczny Syn są partnerami, a jednak antypodycznymi objawieniami niezgłębionej natury Uniwersalnego Ojca-Siły.
Trzecia trójjedność—trójjedność duchowo-ewolucyjna. Całość przejawów duchowych ma swój początek i koniec w tym związku, w skład którego wchodzą:
1. Ojciec Uniwersalny.
2. Syn-Duch.
3. Bóstwo-Absolut.
Od potencji duchowej do rajskiego ducha, wszystkie duchy znajdują ekspresję swej rzeczywistości w tym trójjednym związku czystej, duchowej esencji Ojca, w aktywnych wartościach duchowych Syna-Ducha i w nieograniczonych potencjałach duchowych Bóstwa-Absolutu. W tej trójjedności egzystencjalne wartości ducha mają swą pierwotną przyczynę, pełne uzewnętrznienie i ostateczne przeznaczenie.
Ojciec istnieje przed duchem; Syn-Duch działa jako aktywny, stwórczy duch; Bóstwo-Absolut istnieje jako duch, obejmujący wszystko, nawet to, co jest poza duchem.
Czwarta trójjedność—trójjedność nieskończoności energii. W tej trójjedności uwieczniają się początki i końce całej rzeczywistości energii, od potencji przestrzeni do monoty. W skład tej kombinacji wchodzą:
1. Ojciec-Duch.
2. Rajska Wyspa.
3. Absolut Nieuwarunkowany.
Raj jest centrum aktywacji siły-energii kosmosu—wszechświatowym umiejscowieniem Pierwszego Źródła i Centrum, kosmicznym punktem zogniskowania Absolutu Nieuwarunkowanego i źródłem całej energii. Egzystencjalnie istnieje w tej trójjedności energetyczny potencjał kosmosu-nieskończoności, którego tylko częściowymi przejawami są wielki wszechświat i wszechświat nadrzędny.
Czwarta trójjedność kontroluje absolutnie podstawowe jednostki energii kosmicznej i uwalnia je z uchwytu Absolutu Nieuwarunkowanego, wprost proporcjonalnie do pojawiania się Bóstw empirycznych, zdolnych do podabsolutnej kontroli i stabilizacji przeobrażającego się kosmosu.
Ta trójjedność jest siłą i energią. Nieskończone możliwości Absolutu Nieuwarunkowanego skoncentrowane są dookoła absolutum Wyspy Raj, skąd emanują trudne do wyobrażenia wzbudzenia statycznego skądinąd bezruchu Nieuwarunkowanego. Niekończące się tętnienie materialnego, rajskiego serca nieskończonego kosmosu, bije w harmonii z niezgłębioną formą i niezbadanym planem Nieskończonego Aktywatora, Pierwszego Źródła i Centrum.
Piąta trójjedność—trójjedność nieskończoności oddziaływania. W skład tego związku wchodzą:
1. Ojciec Uniwersalny.
2. Absolut Uniwersalny.
3. Absolut Nieuwarunkowany.
Kombinacja ta przynosi uwiecznienie realizacji funkcjonalnej nieskończoności tego wszystkiego, co jest możliwe do zaktualizowania w obrębie domen nieboskiej rzeczywistości. Trójjedność ta wykazuje nieograniczone możliwości reagowania na wolicjonalne, przyczynowe, napięciowe i formacyjne działania oraz obecności innych trójjedności.
Szósta trójjedność—trójjedność kosmicznie połączonego Bóstwa. W skład tej kombinacji wchodzą:
1. Ojciec Uniwersalny.
2. Bóstwo-Absolut.
3. Absolut Uniwersalny.
Jest to związek Bóstwa-w-kosmosie, immanencja Bóstwa w połączeniu z transcendencją Bóstwa. Jest to najdalsze sięganie boskości, na poziomach nieskończoności, w kierunku tych rzeczywistości, które leżą poza domeną rzeczywistości deifikowanej.
Siódma trójjedność—trójjedność nieskończonej jedności. Jest to jedność nieskończoności, przejawiająca się funkcjonalnie w czasie i wieczności, koordynująca unifi- kacja aktualności i potencjalności. W skład tej grupy wchodzą:
1. Ojciec Uniwersalny.
2. Wspólny Aktywizator.
3. Absolut Uniwersalny.
Wspólny Aktywizator uniwersalnie integruje różne funkcjonalne aspekty całej zaktualizowanej rzeczywistości, na wszystkich jej poziomach przejawiania się, od skończoności, poprzez transcendentalności, aż do absolutów. Absolut Uniwersalny doskonale równoważy te zróżnicowania, które są nieodłączne zmiennym aspektom całej niekompletnej rzeczywistości, od nieograniczonych potencjalności aktywnie -wolicjonalnej i sprawczej rzeczywistości Bóstwa, do niezmierzonych możliwości statycznej, reaktywnej, nieboskiej rzeczywistości, istniejącej w niepojętych domenach Absolutu Nieuwarunkowanego.
Wspólny Aktywizator i Absolut Uniwersalny, kiedy działają w tej trójjedności, reagują jednakowo na Bóstwo i na nieboskie obecności, podobnie jak Pierwsze Źródło i Centrum, który w tym związku jest, praktycznie biorąc, konceptualnie nieodróżnialny od JESTEM.
Przybliżenia te wystarczają do wyjaśnienia idei trójjedności. Nie znając ostatecznego poziomu trójjedności, nie możecie w pełni zrozumieć jej pierwszych siedmiu poziomów. Podczas gdy uważamy, że nierozsądne byłoby dalsze kontynuowanie tego tematu, możemy oświadczyć, że istnieje piętnaście trójjednych związków Pierwszego Źródła i Centrum, z których osiem nie jest objawione w tych przekazach. Te nie objawione związki dotyczą rzeczywistości, aktualności i potencjalności, które znajdują się poza empirycznym poziomem najwyższości.
Trójjedności są funkcjonalnym balansjerem nieskończoności, zjednoczeniem unikalności Siedmiu Absolutów Nieskończoności. To właśnie egzystencjalne istnienie tych trójjedności umożliwia Ojcu-JESTEM doświadczanie funkcjonalnej, nieskończonej jedności, wbrew zróżnicowaniu nieskończoności na siedem Absolutów. Pierwsze Źródło i Centrum jest czynnikiem jednoczącym wszystkich trójjedności; w nim wszystkie rzeczy mają swe absolutne początki, wieczne istnienia i nieskończone przeznaczenia—„ w nim wszystko ma istnienie”.
Chociaż związki te nie mogą poszerzyć nieskończoności Ojca-JESTEM, wydaje się, że umożliwiają podnieskończone i podabsolutne przejawianie się jego rzeczywistości. Siedem trójjedności pomnaża wszechstronność, uwiecznia nowe głębie, czyni boskimi nowe wartości, odsłania nowe potencjalności, objawia nowe znaczenia; i wszystkie te przejawy, zróżnicowane w czasie i przestrzeni oraz w wiecznym kosmosie, istnieją w hipotetycznej hipostazie pierwotnej nieskończoności JESTEM.