Osobowym nazywamy wszystko to, co reaguje na obwód osobowości Ojca. Wszystko to, co reaguje na duchowy obwód Syna, nazywamy duchem. Wszystko to, co reaguje na obwód umysłowy Wspólnego Aktywizatora, nazywamy umysłem, umysłem jako atrybutem Nieskończonego Ducha—umysłem we wszystkich stadiach. Wszystko to, co reaguje na materialno-grawitacyjny obwód skoncentrowany w Raju dolnym, nazywamy materią—energią-materią we wszystkich jej stadiach przeobrażania.
Słowa ENERGIA używamy jako określenia o znaczeniu ogólnym, stosowanego w domenach duchowych, umysłowych oraz materialnych. Słowo siła ma również tak samo, szerokie zastosowanie. Słowo moc ogranicza się zazwyczaj do określania elektronowego poziomu materiału lub materii, reagującej na grawitację liniową w wielkim wszechświecie. Słowa moc używa się również na określenie władzy. Nie możemy używać waszych powszechnie przyjętych definicji siły, energii i mocy. Ubóstwo języka jest tak wielkie, że musimy przydawać wielorakich znaczeń tym terminom.
Energia fizyczna jest określeniem oznaczającym wszystkie stadia i formy zjawiskowego ruchu, działania i potencjału.
Przy omawianiu sposobów przejawiania się energii fizycznej, używamy na ogół pojęć takich jak siła kosmiczna, energia powstająca i wszechświatowa moc. Są one częstokroć używane następująco:
1. Siła kosmiczna obejmuje wszystkie energie wywodzące się z Absolutu Nieuwarunkowanego, ale jeszcze nie reagujące na grawitację Raju.
2. Energia powstająca obejmuje te energie, które reagują na grawitację Raju, ale jeszcze nie reagują na grawitację lokalną albo liniową. Jest to przedelektronowy poziom energii-materii.
3. Wszechświatowa moc obejmuje wszystkie te formy energii, które, podczas gdy wciąż reagują na grawitację Raju, reagują też bezpośrednio na grawitację liniową. Jest to elektronowy poziom energii-materii oraz całej jej dalszej ewolucji.
Umysł jest zjawiskiem oznaczającym obecność-działanie żywej służby, dodanej do różnorodnych systemów energii; odnosi się to do wszystkich poziomów inteligencji. W osobowości umysł zawsze wkracza pomiędzy ducha a materię; zatem wszechświat iluminowany jest trzema rodzajami światła: światło materialne, wnikliwość intelektualna i światłość duchowa.
Światło—światłość duchowa—jest słowem symbolem, metaforą, oznaczającą przejawianie się osobowości, znamienne dla istot duchowych różnorodnych klas. Ta emanacja świetlista nie jest pod żadnym względem pokrewna ani wnikliwości intelektualnej ani przejawom światła fizycznego.
FORMA może się przejawiać jako materialna, duchowa czy umysłowa, albo w jakiejkolwiek kombinacji tych energii. Może ona przenikać osobowości, tożsamości, byty, albo materię nieożywioną. Ale forma jest formą i pozostanie formą; powielane są tylko kopie.
Forma może nadawać kształt energii, ale jej nie kontroluje. Grawitacja jest jedynym kontrolerem energii-materii. Ani przestrzeń ani forma nie podlegają grawitacji, nie istnieje też zależność pomiędzy przestrzenią a formą; przestrzeń nie jest ani formą ani też potencjalną formą. Forma jest konfiguracją tej rzeczywistości, która spłaciła już cały dług grawitacyjny; rzeczywistość jakiejkolwiek formy składa się z jej energii, jej umysłu, ducha albo składników materialnych.
W przeciwieństwie do aspektu całościowego, forma wykazuje indywidualny aspekt energii i osobowości. Osobowościowe lub tożsamościowe ukształtowania są formami powstałymi z energii (fizycznej, duchowej lub umysłowej), ale nie są jej nieodłączne. Tą własność energii lub osobowości, która sprawia, że pojawia się forma, można przypisać Bogu—Bóstwu—obdarzeniu siłami Raju lub współistnieniu osobowości i mocy.
Forma jest oryginalnym planem, z którego robione są kopie. Wieczny Raj jest absolutem form; Wieczny Syn jest formą osobowości; Ojciec Uniwersalny jest bezpośrednim przodkiem-źródłem obu. Jednak Raj nie nadaje formy a Syn nie może nadać osobowości.