Deze kunstenaars wijden zich aan het bewaren en reproduceren van de hogere gedachten van de gebieden, en functioneren in zeven groepen:
1. Gedachtenbewaarders. Dit zijn de kunstenaars die zich wijden aan het bewaren van de hogere gedachten van de gebieden. Op de morontia-werelden worden de kleinodiën van geesteswerkzaamheid waarlijk gekoesterd. Voordat ik voor de eerste maal naar Urantia kwam, heb ik gezien wat er was opgetekend en heb ik uitzendingen gehoord van de ideevorming van sommigen grote denkers van deze planeet. Gedachtenregistrators bewaren zulke nobele ideeën in de taal van Uversa.
Ieder superuniversum heeft zijn eigen taal die door de persoonlijkheden aldaar wordt gesproken en in alle sectoren gangbaar is. In ons superuniversum staat deze bekend als de taal van Uversa. Ook ieder plaatselijk universum heeft zijn eigen taal. Alle hogere orden in Nebadon zijn tweetalig, en spreken zowel de taal van Nebadon als die van Uversa. Wanneer twee individuen uit verschillende plaatselijke universa elkaar ontmoeten, communiceren zij in de taal van Uversa; indien een van hen echter afkomstig is uit een ander superuniversum, moeten zij de hulp inroepen van een tolk. In het centrale universum is er weinig behoefte aan een taal, daar bestaat volmaakt en welhaast compleet begrip; daar worden alleen de Goden niet geheel begrepen. Ons wordt geleerd dat een toevallige ontmoeting op het Paradijs meer wederzijds begrip onthult dan in duizend jaar zou kunnen worden overgedragen in een taal van stervelingen. Zelfs op Salvington ‘kennen wij zoals wij worden gekend.’
Het vermogen van de morontia- en geest-werelden om gedachten in taal om te zetten gaat het begrip van stervelingen te boven. Het tempo waarin wij gedachten reduceren tot een permanente registratie kan door de ervaren registrators zo worden versneld, dat het equivalent van meer dan een half miljoen woorden of gedachtensymbolen kan worden geregistreerd in één minuut Urantia-tijd. Deze universum-talen zijn veel vollediger dan de taal van de evoluerende werelden. De begripssymbolen van Uversa omvatten meer dan een miljard tekens, ofschoon het basis-alfabet slechts zeventig symbolen telt. De taal van Nebadon is niet zo sterk gedetailleerd, want het alfabet, ofwel het aantal basis-symbolen, bedraagt achtenveertig.
2. Registrators van begrippen. Deze tweede groep registrators houdt zich bezig met het bewaren van begripsbeelden, ideepatronen. Dit is een vorm van permanente registratie die in de materiële gebieden niet bekend is, en door deze methode kan ik meer kennis opdoen in één uur dan gij in honderd jaar zoudt kunnen vergaren door het bestuderen van gewone geschreven taal.
3. Registrators van ideogrammen. Wij beschikken over het equivalent van zowel uw geschreven als uw gesproken taal, maar bij het bewaren van gedachten maken wij gewoonlijk gebruik van begrippen-beeldtaal en ideografische technieken. Degenen die ideografieën bewaren, zijn in staat het werk van de begrippen-registrators duizendmaal sneller te doen.
4. Promotors van redenaarskunst. Deze groep registrators vervult de taak van het bewaren van gedachten voor gebruik bij redevoeringen. In de taal van Nebadon kunnen wij in een toespraak van een half uur echter het materiaal van het gehele leven van een sterveling op Urantia behandelen. De enige manier waarop ge deze verrichtingen zoudt kunnen begrijpen is door stil te staan bij de techniek van uw ongeordende en verwarde droomleven—hoe ge in deze fantasieën van de nacht in enkele seconden jaren van ervaring kunt doorlopen.
De redenaarskunst van de geest-wereld is een van de uitgelezen geneugten die u, die alleen de onbeholpen, stamelende redevoeringen op Urantia hebt gehoord, te wachten staan. De redevoeringen op Salvington en Edentia vertonen een muzikale harmonie en welluidende uitdrukkingskracht die onbeschrijflijk inspirerend zijn. Deze vlammende denkbeelden zijn als juwelen van schoonheid in diademen van heerlijkheid. Maar deze poging moet ik staken. Ik kan de breedte en diepte van deze werkelijkheden van een andere wereld niet aan het menselijk denken duidelijk maken!
5. De omroepleiders. De omroepen van het Paradijs, de superuniversa en de plaatselijke universa staan onder de algemene supervisie van deze groep gedachtenbewaarders. Dezen doen dienst als censors en redacteuren en ook als coördinatoren van het materiaal dat wordt uitgezonden; zij maken bewerkingen van alle Paradijs-uitzendingen voor het superuniversum, en bewerken en vertalen de uitzendingen van de Ouden der Dagen in de individuele talen van de plaatselijke universa.
De uitzendingen van het plaatselijke universum moeten eveneens worden gemodificeerd om te kunnen worden ontvangen door de stelsels en de individuele planeten. Het doorgeven van deze rapporten uit de ruimte wordt met zorg gecontroleerd en er vindt altijd een registratie terug plaats, om er zeker van te zijn dat ieder rapport op iedere wereld in een gegeven circuit juist wordt ontvangen. Deze omroepleiders zijn technische experts in het gebruik van de ruimtestromen voor alle doeleinden die met de communicatie van inlichtingen te maken hebben.
6. De ritme-registrators. Urantianen zouden deze kunstenaars ongetwijfeld dichters noemen, ofschoon hun werk heel verschillend is van uw dichterlijke voortbrengselen en deze bijna oneindig ver te boven gaat. Ritme is voor zowel morontiale als geest-wezens minder uitputtend, en dus wordt er vaak gepoogd de doelmatigheid te bevorderen en het genoegen te vergroten door talrijke werkzaamheden in een ritmische vorm uit te voeren. Ik zou u het voorrecht toewensen om eens enkele van de dichterlijke uitzendingen van de Edentia-samenkomsten te mogen horen en te mogen genieten van de rijkdom van kleur en toon van de genieën van de constellatie, die meesters zijn in deze uitgelezen vorm van zelf-expressie en sociale harmonisatie.
7. De morontia-registrators. Ik weet werkelijk niet hoe ik aan het materiële bewustzijn de functie kan duidelijk maken van deze belangrijke groep gedachtenregistrators, aangesteld om de ensemble-uitbeeldingen van de verschillende groepen van morontia-zaken en geest-verrichtingen te bewaren; als primitieve illustratie zou ik kunnen zeggen dat zij de groepsfotografen zijn van de overgangswerelden. Zij leggen de essentiële scènes en verbintenissen van deze voortgangstijdperken vast, en bewaren deze in de collecties in de morontia-archiefgebouwen.