Evenals de superuniversa en het centrale universum, heeft ook het plaatselijk universum zijn orden van permanente burgers. Deze omvatten de volgende geschapen typen:
1. Susatia;
2. Univitatia;
3. Materiële Zonen;
4. Middenschepselen.
Deze inheemse burgers van de plaatselijke schepping vormen samen met de met de Geest gefuseerde opklimmende schepselen en de spironga (die op een andere wijze worden geklassificeerd) een betrekkelijk permanente bevolking. Wezens van deze orden zijn over het algemeen noch opklimmend, noch afdalend. Het zijn allen experiëntiële schepselen, doch hun toenemende ervaring blijft beschikbaar voor het universum op het niveau vanwaar zij afkomstig zijn. Hoewel dit niet geheel geldt ten aanzien van de Zonen van Adam en de middenwezens, geldt het voor deze orden wel in betrekkelijke zin.
De Susatia. Deze wonderbare wezens wonen en werken als permanente burgers op Salvington, het hoofdkwartier van dit plaatselijk universum. Zij zijn briljante nakomelingen van de Schepper-Zoon en de Scheppende Geest en zijn nauw verbonden met de opklimmende burgers van het plaatselijk universum, de met de Geest gefuseerde stervelingen van het Korps der Volmaaktheid van Nebadon.
De Univitatia. Elke cluster van architectonische werelden die een hoofdkwartier vormt van één der honderd constellaties, geniet het voortdurend dienstbetoon van een daar woonachtige orde van wezens die bekend staan als de univitatia. Deze kinderen van de Schepper-Zoon en de Scheppende Geest vormen de permanente bevolking van de hoofdkwartierwerelden van de constellaties. Het zijn wezens die zich niet voortplanten en die bestaan op een levensniveau ongeveer halverwege de semi-materiële status van de Materiële Zonen die hun domicilie hebben op de hoofdkwartieren van de stelsels, en het duidelijk meer geestelijke niveau van de met de Geest gefuseerde stervelingen en de susatia van Salvington; de univitatia zijn echter geen morontia-wezens. Voor opklimmende stervelingen op doortocht langs de constellatie-werelden brengen zij hetzelfde tot stand als wat door de Havona-ingeborenen wordt bijgedragen aan de pelgrimgeesten die door de centrale schepping reizen.
De Materiële Zonen van God. Wanneer een creatief samenwerkingsverband tussen de Schepper-Zoon en de universum-vertegenwoordigster van de Oneindige Geest, de Moeder-Geest van het Universum, zijn cyclus heeft voltooid, wanneer er verder geen nakomelingen van de gecombineerde naturen verschijnen, dan personaliseert de Schepper-Zoon zijn laatste concept van zijn in tweevoudige vorm, waardoor hij tenslotte zijn eigen oorspronkelijke tweevoudige oorsprong bevestigt. Zelf en uit zichzelf schept hij dan de prachtige, luisterrijke Zonen en Dochters van de materiële orde der universum-zonen. Dit is de oorsprong van de oorspronkelijke Adam en Eva van ieder plaatselijk stelsel in Nebadon. Zij zijn een zich voortplantende orde van zonen, en worden mannelijk en vrouwelijk geschapen. Hun nakomelingen functioneren als de betrekkelijk permanente burgers van de hoofdwerelden van de stelsels, ofschoon sommigen hunner worden aangesteld als Planetaire Adams.
Op een planetaire missie hebben de Materiële Zoon en Dochter de opdracht tot het stichten van het Adamische ras van die wereld, een ras dat bestemd is om uiteindelijk met de sterfelijke bewoners van die wereld te versmelten. Planetaire Adams zijn zowel neerdalende als opklimmende Zonen, doch gewoonlijk klassificeren wij hen als opklimmend.
De Middenschepselen. In de vroege perioden van de meeste bewoonde werelden zijn daar bepaalde bovenmenselijke doch gematerialiseerde wezens aangesteld, maar dezen trekken zich gewoonlijk terug na de aankomst van de Planetaire Adams. De verrichtingen van deze wezens en de inspanningen van de Materiële Zonen om de evolutionaire volkeren vooruit te brengen, resulteren dikwijls in de verschijning van een beperkt aantal schepselen die moeilijk te klassificeren zijn. Deze unieke wezens liggen vaak halverwege tussen de Materiële Zonen en de evolutionaire schepselen in, vandaar hun naam, middenschepselen. In relatieve zin zijn deze middenwezens de permanente burgers van de evolutionaire werelden. Van de eerste dagen na de komst van een Planetaire Vorst tot de bestendiging van de planeet in licht en leven in de verre toekomst, vormen zij de enige groep intelligente wezens die voortdurend op die wereld blijft. Op Urantia zijn de dienende middenwezens in werkelijkheid de eigenlijke behoeders van de planeet; zij zijn praktisch gesproken de burgers van Urantia. Stervelingen zijn weliswaar de fysische, materiële bewoners van een evolutionaire wereld, doch ge leeft allen slechts zo kort: ge verblijft slechts zo’n korte tijd op uw geboorteplaneet. Ge wordt geboren, leeft en sterft en gaat verder naar andere werelden van evolutionaire voortgang. Zelfs de bovenmenselijke wezens die als hemelse dienaren op de planeten verblijven, worden slechts tijdelijk aangesteld; lang verbonden met een gegeven wereld zijn er slechts weinigen. De middenschepselen geven echter continuïteit aan het planetair bestuur ondanks steeds wisselende vormen van hemelse hulpverlening en ondanks sterfelijke bewoners die voortdurend plaats maken voor elkaar. Tijdens al deze onophoudelijke veranderingen en wisselingen blijven de middenschepselen op de planeet en gaan zij daar zonder onderbrekingen door met hun werk.
Op eenzelfde wijze hebben alle afdelingen van de bestuurlijke organisatie van de plaatselijke universa en de superuniversa hun min of meer permanente bevolking, inwoners met de status van burgers. Zoals Urantia haar middenwezens heeft, heeft Jerusem, de hoofdwereld van uw stelsel, haar Materiële Zonen en Dochters, en Edentia, het hoofdkwartier van uw constellatie, de univitatia, terwijl de bevolking van Salvington van tweevoudige samenstelling is, namelijk de geschapen susatia en de geëvolueerde met de Geest gefuseerde stervelingen. De bestuurswerelden van de kleine en grote sectoren van de superuniversa kennen geen permanente burgers. De hoofdkwartierwerelden van Uversa worden echter voortdurend verzorgd door een verbazingwekkende groep wezens, bekend als abandonters, geschapen door de niet-geopenbaarde vertegenwoordigers van de Ouden der Dagen en de zeven Reflectieve Geesten die op de hoofdwereld van Orvonton resideren. Deze ingezetenen van Uversa behartigen momenteel de dagelijkse aangelegenheden van hun wereld, onder de rechtstreekse supervisie van het Uversa-korps der stervelingen die met de Zoon zijn gefuseerd. Zelfs Havona heeft zijn inheemse wezens, en op het centrale Eiland van Licht en Leven horen de verschillende groepen Paradijs-Burgers thuis.