De Lanonandeks zijn de continue regeerders der planeten en de roulerende soevereinen van de stelsels. Zulk een Zoon regeert nu op Jerusem, het hoofdkwartier van uw plaatselijk stelsel van bewoonde werelden.
De Stelsel-Soevereinen regeren in commissies van twee of drie op het hoofdkwartier van ieder stelsel van bewoonde werelden. De Constellatie-Vader benoemt iedere tienduizend jaar een van deze Lanonandeks als hoofd. Soms wordt er ook geen verandering aangebracht in de leiding van dit trio, want deze zaak wordt geheel overgelaten aan de regeerders van de constellatie. De regeringen van stelsels veranderen niet plotseling van bezetting, tenzij er een tragedie plaats vindt.
Wanneer Stelsel-Soevereinen of hun assistenten worden teruggeroepen, wordt hun plaats ingenomen door leden uit de reserves van die orde, geselecteerd door de hoge raad op het hoofdkwartier van de constellatie; de groep reservisten op Edentia is overigens groter dan het aangegeven gemiddelde.
De hoogste Lanonandek-raden zijn gestationeerd op de verschillende hoofdkwartieren van de constellaties. Een dergelijk lichaam wordt voorgezeten door de senior Meest Verheven ambtgenoot van de Constellatie-Vader, terwijl de junior ambtgenoot de supervisie heeft op de reserves van de secundaire orde.
De Stelsel-Soevereinen zijn hun naam getrouw: zij zijn nagenoeg soeverein in de plaatselijke aangelegenheden van de bewoonde werelden. Zij treden bijna vaderlijk op bij het leiding geven aan van de Planetaire Vorsten, de Materiële Zonen en de dienende geesten. De soeverein heeft een welhaast volledige persoonlijke greep op de gang van zaken. Deze regeerders staan niet onder de supervisie van Triniteitswaarnemers uit het centrale universum. Zij vormen de uitvoerende afdeling van het plaatselijk universum, en als degenen die de naleving van wettelijke verordeningen en de uitvoering van gerechtelijke uitspraken bewaken, vormen zij juist die ene schakel in het hele bestuur van het universum, waar persoonlijke ontrouw aan de wil van de Michael-Zoon zich het gemakkelijkst en het eerst zou kunnen verschansen en trachten zich te handhaven.
Ons plaatselijk universum is onfortuinlijk geweest, omdat meer dan zevenhonderd Zonen van de Lanonandek-orde in opstand zijn gekomen tegen de regering van het universum, waardoor zij verscheidene stelsels en talrijke planeten in wanorde hebben gestort. Onder degenen die faalden waren slechts drie Stelsel-Soevereinen: praktisch al deze Zonen behoorden tot de tweede en derde orde, Planetaire Vorsten en tertiaire Lanonandeks.
Het grote aantal dezer Zonen die hun integriteit hebben verloren, duidt niet op enige fout van de schepper. Zij zouden goddelijk volmaakt kunnen zijn gemaakt, doch zij werden juist zo geschapen, opdat zij de evolutionaire schepselen die op de werelden in tijd en ruimte wonen, beter zouden begrijpen en hen nabij zouden kunnen komen.
Van alle plaatselijke universa in Orvonton, met uitzondering van Henselon, heeft ons universum het grootste aantal Zonen van deze orde verloren. Op Uversa is men algemeen van gevoelen dat wij zoveel bestuurlijke moeilijkheden in Nebadon hebben gehad, omdat onze Zonen van de Lanonandek-orde met zulk een grote mate van persoonlijke vrijheid tot het maken van keuzen en plannen zijn geschapen. Ik maak deze opmerking niet als kritiek. De Schepper van ons universum heeft het volle gezag en de macht om dit te doen. Onze hoge regeerders nemen het standpunt in dat deze vrij-kiezende Zonen weliswaar buitensporig veel moeilijkheden veroorzaken in de eerste tijdperken van het universum, maar dat wanneer de zaken volledig zijn ontleed en uiteindelijk beslist, de winst door de hogere trouw en het nog vollediger vrijwillig dienen van de zijde van deze door en door beproefde Zonen, de verwarring en rampspoed van de vroegere tijd ruimschoots compenseren.
In het geval van rebellie op het hoofdkwartier van een stelsel wordt er gewoonlijk binnen een betrekkelijk korte tijd een nieuwe soeverein geïnstalleerd, doch dit is niet het geval op de afzonderlijke planeten. Dit zijn de samenstellende eenheden van de materiële schepping en hier is de vrije wil van de schepselen een factor waarmee bij de uiteindelijke beoordeling van al dergelijke problemen rekening moet worden gehouden. Er worden wel opvolgers van de Planetaire Vorsten aangewezen voor werelden in afzondering, planeten waarvan de gezagdragende vorsten tot dwaling zijn vervallen, doch dezen treden pas actief op als regeerders van zulke werelden, nadat de gevolgen van zo’n opstand ten dele zijn overwonnen en opgeheven door de maatregelen tot herstel die door de Melchizedeks en andere dienende persoonlijkheden worden genomen. De rebellie van een Planetaire Vorst brengt zijn planeet ogenblikkelijk in afzondering; de plaatselijke geestelijke circuits worden onmiddellijk verbroken. Slechts een zelfschenking-Zoon kan de interplanetaire communicatielijnen op zo’n geestelijk geïsoleerde wereld weer herstellen.
Er bestaat wel een plan om deze eigenzinnige, dwaze Zonen te redden en velen hebben dan ook gebruik gemaakt van deze barmhartige voorziening; zij mogen echter nooit opnieuw functioneren op de post waar zij nalatig zijn geweest. Na hun rehabilitatie worden zij aangesteld om beheerstaken te verrichten, en bij afdelingen van het fysische bestuur.