De Reflectieve Geesten hebben een goddelijke Triniteitsoorsprong. Er zijn vijftig van deze unieke, enigszins mysterieuze wezens. Deze buitengewone persoonlijkheden werden met zeven tegelijk geschapen, en elk van deze scheppingsepisoden werd bewerkstelligd door een verbinding van de Paradijs-Triniteit met een der Zeven Meester-Geesten.
Deze zeer belangrijke verrichting vond plaats in de dageraad der tijd en vormt de eerste poging van de Allerhoogste Schepper-Persoonlijkheden, vertegenwoordigd door de Meester-Geesten, om als medescheppers op te treden met de Paradijs-Triniteit. Deze vereniging van de creatieve macht van de Allerhoogste Scheppers met het creatieve potentieel van de Triniteit is de bron zelve van de actualiteit van de Allerhoogste. Toen de cyclus van de reflectieve schepping zijn loop had gehad, toen elk der Zeven Meester-Geesten zijn volmaakte creatieve synchronie met de Paradijs-Triniteit had gevonden, toen de negenenveertigste Reflectieve Geest was gepersonaliseerd, toen vond een nieuwe reactie van vèrstrekkende betekenis plaats in het Godheid-Absolute, die nieuwe persoonlijkheidsprerogatieven verschafte aan de Allerhoogste en culmineerde in de personalisatie van Majeston, het hoofd der reflectiviteit en het Paradijs-centrum van alle arbeid van de negenenveertig Reflectieve Geesten en hun medewerkers overal in het universum van universa.
Majeston is een echte persoon, het persoonlijke, onfeilbare centrum van reflectiviteitsverschijnselen in alle zeven superuniversa in tijd en ruimte. Hij heeft zijn permanente Paradijs-hoofdkwartier dichtbij het centrum van alle dingen, op de ontmoetingsplaats van de Zeven Meester-Geesten. Hij houdt zich uitsluitend bezig met de coördinatie en de instandhouding van de reflectiviteitsdienst in de wijdverbreide schepping; hij is niet anderszins betrokken bij het bestuur van de zaken van het universum.
Majeston komt niet voor op onze lijst van Paradijs-persoonlijkheden, omdat hij de enige bestaande persoonlijkheid van goddelijkheid is die door de Allerhoogste in functionele verbinding met het Godheid-Absolute is geschapen. Hij is een persoon, doch houdt zich uitsluitend en blijkbaar automatisch bezig met deze ene fase van het beheer van het universum; momenteel functioneert hij niet in enige persoonlijke kwaliteit met betrekking tot andere (niet-reflectieve) orden universum-persoonlijkheden.
De schepping van Majeston markeerde de eerste allerhoogste scheppingsdaad van de Allerhoogste. Deze wil tot handelen was volitioneel in de Allerhoogste, doch de ontzagwekkende reactie van het Godheid-Absolute was niet vooraf bekend. Sedert de verschijning van Havona in de eeuwigheid had het universum niet zulk een geweldige factualisering zien plaatsvinden van zo’n gigantische, wijdverbreide bundeling van kracht en coördinatie van functionele geest-activiteiten. De Godheid-respons op de scheppingswil van de Allerhoogste en diens medewerkers ging hun doelbewuste voornemen ver te boven en was veel groter dan zij in hun voorstellingen hadden voorzien.
In de toekomstige tijdperken zullen de Allerhoogste en de Ultieme wellicht nieuwe niveaus van goddelijkheid bereiken en opstijgen naar nieuwe domeinen van persoonlijkheidsfunctie. Wij zijn van ontzag vervuld voor de mogelijkheid van wat deze tijdperken wellicht zullen zien gebeuren in de gebieden waar nog andere onverwachte, ongedroomde wezens als godheden zullen verschijnen, en ongedachte vermogens zullen bezitten om de coördinatie van het universum te verhogen. Er lijkt geen grens te zijn aan het potentieel van het Godheid-Absolute om respons te geven op een dergelijke unificatie van betrekkingen tussen de experiëntiële Godheid en de existentiële Paradijs-Triniteit.