W dodatku do obowiązkowego nauczania podstawowego, trwającego od piątego do osiemnastego roku życia, prowadzone są następujące szkoły specjalistyczne:
1. Szkoły mężów stanu: Szkoły te dzielą się na trzy kategorie: narodowe, rejonowe i stanowe. Urzędy państwowe tego narodu zgrupowane są w czterech działach. Pierwszy dział, mienia publicznego, odnosi się głównie do administracji narodowej i wszyscy, którzy sprawują władzę w tej grupie, muszą być absolwentami zarówno rejonowych jak i narodowych szkół mężów stanu. W drugim dziale można zajmować stanowisko polityczne, wybieralne lub z nominacji, po ukończeniu którejkolwiek z dziesięciu rejonowych szkół mężów stanu; obowiązki powierzane tym ludziom dotyczą administracji rejonowej i rządów stanowych. Trzeci dział obejmuje obowiązki stanowe a zatrudnieni w nim urzędnicy muszą mieć ukończone tylko stanowe szkoły mężów stanu. Czwarty i ostatni dział osób sprawujących władzę nie potrzebuje mieć stopni mężów stanu, stanowiska takie otrzymuje się wyłącznie z nominacji a obejmują one pomniejsze pozycje asystentów, sekretarzy i referentów technicznych, zajmowane przez różnych wyszkolonych profesjonalistów, działających na rządowych stanowiskach administracyjnych.
Sędziowie sądów niższych i stanowych mają ukończone stanowe szkoły mężów stanu. Sędziowie trybunałów jurysdykcyjnych, rozstrzygających sprawy społeczne, edukacyjne i industrialne, mają ukończone szkoły rejonowe. Sędziowie federalnego sądu najwyższego muszą ukończyć wszystkie szkoły mężów stanu.
2. Szkoły filozofii. Szkoły te połączone są ze świątyniami filozofii i mniej lub więcej związane z religią, jako działalnością społeczną.
3. Instytucje naukowe. Te szkoły techniczne skoordynowane są raczej z przemysłem niż z systemem edukacyjnym i administrowane są w piętnastu grupach.
4. Szkoły kształcące profesjonalistów. Te instytucje specjalistyczne prowadzą nauczanie w zakresie technicznym, dla różnych wykwalifikowanych profesjonalistów, a jest ich dwanaście.
5. Szkoły dla wojska i marynarki. W pobliżu dowództwa krajowego i w dwudziestu pięciu nabrzeżnych centrach wojskowych znajdują się instytucje poświęcone wojskowemu szkoleniu obywateli-ochotników, w wieku od lat osiemnastu do trzydziestu. Ci, którzy nie mają dwudziestu pięciu lat, muszą mieć zgodę rodziców na naukę w takiej szkole.