Wspólny Aktywizator potrafi koordynować wszystkie poziomy aktualności wszechświatowej, tak, aby umożliwić równoczesne poznanie tego, co umysłowe, materialne i duchowe. Jest to fenomen wszechświatowego odzwierciedlania, owa unikalna i niewytłumaczalna moc widzenia, słyszenia, czucia i poznania wszystkich rzeczy, jak przebiegają na obszarze superwszechświata, oraz dzięki odzwierciedlaniu ogniskowanie całej tej informacji i wiedzy w dowolnym, wymaganym punkcie. Działanie odzwierciedlania widoczne jest doskonale na każdym świecie zarządu siedmiu superwszechświatów. Działa ono również we wszystkich sektorach superwszechświatów i w granicach wszechświatów lokalnych. Ostatecznie odzwierciedlanie ogniskuje się w Raju.
Fenomen odzwierciedlania, jak można go oglądać na światach zarządu superwszechświata, dzięki zadziwiającemu funkcjonowaniu przebywających tam osobowości zwierciadlanych, reprezentuje najbardziej kompleksowe związki wzajemne wszelkich stadiów istnienia, jakie można znaleźć w całym stworzeniu. Linie ducha mogą być prześledzone aż do Syna, energia fizyczna do Raju a umysł do Trzeciego Źródła, jednak w nadzwyczajnym fenomenie wszechświatowego odzwierciedlania istnieje unikalne i wyjątkowe zjednoczenie wszystkich trzech, tak bardzo ze sobą połączone, że pozwala władcom wszechświata poznać odległe warunki momentalnie wraz z ich występowaniem.
Rozumiemy bardzo wiele z techniki odzwierciedlania, ale występuje wiele takich jej stadiów, które doprawdy zbijają nas z tropu. Wiemy, że Wspólny Aktywizator jest wszechświatowym centrum obwodu umysłu, że jest on protoplastą kosmicznego umysłu i że ten kosmiczny umysł działa pod wpływem absolutnej grawitacji umysłu Trzeciego Źródła i Centrum. Dalej wiemy, że obwody kosmicznego umysłu wywierają wpływ na poziom intelektualny wszelkich znanych bytów, że zawierają wszechświatowe raporty przestrzenne i oczywiście ogniskują się w Siedmiu Duchach Nadrzędnych oraz zbiegają w Trzecim Źródle i Centrum.
Związki pomiędzy skończonym umysłem kosmicznym a Boskim umysłem absolutnym wydają się rozwijać w empirycznym umyśle Najwyższego. Zostaliśmy pouczeni, że o świcie czasu ten empiryczny umysł został nadany Najwyższemu przez Nieskończonego Ducha i domyślamy się, że pewne cechy fenomenu odzwierciedlania mogą być wytłumaczone jedynie przy postulowaniu aktywności Najwyższego Umysłu. Jeśli Najwyższy nie ma udziału w odzwierciedlaniu, jesteśmy w rozterce, jak wytłumaczyć zawiłe operacje i bezbłędne działania tej świadomości kosmosu.
Odzwierciedlanie wydaje się być wszechwiedzą, w obrębie ograniczeń empirycznej skończoności i może reprezentować wyłanianie się obecności-świadomości Istoty Najwyższej. Jeśli to założenie jest prawdą, wtedy stosowanie odzwierciedlania, w dowolnym jego stadium, jest odpowiednikiem częściowego kontaktu ze świadomością Najwyższego.