Istnieje intelektualna natura Trzeciego Źródła i Centrum, która jest odmienna od jego własności fizycznych i duchowych. Prawie nie można się skontaktować z tą naturą, jednak jest ona asocjacyjna—intelektualnie, chociaż nie osobowo. Jest ona odróżnialna od własności fizycznych i charakteru duchowego Trzeciej Osoby, funkcjonujących na poziomie umysłowym, ale tak jak ją dostrzegają osobowości, natura ta nigdy nie działa w oderwaniu od przejawów fizycznych i duchowych.
Absolutny umysł jest umysłem Trzeciej Osoby; jest nieodłączny osobowości Boga-Ducha. W funkcjonujących istotach umysł nie jest oderwany od energii czy ducha, czy jednego i drugiego równocześnie. Umysł nie jest właściwością energii; energia jest podatna i reaguje na działalność umysłu; umysł może być nałożony na energię, jednak świadomość nie jest własnością poziomu czysto materialnego. Umysł nie musi być dodawany do czystego ducha, gdyż duch z natury jest świadomy i posiada tożsamość. Duch zawsze jest inteligentny, w pewnym sensie umysłowy. Może to być taki czy inny umysł, może to być przedumysł czy superumysł a nawet umysł duchowy, ale działa on jako ekwiwalent myślenia i rozumowania. Wnikliwość ducha przewyższa umysł, dołącza się do niego i teoretycznie poprzedza świadomość umysłu.
Wspólny Stwórca jest absolutny tylko w domenie umysłu, w sferze inteligencji wszechświatowej. Umysł Trzeciego Źródła i Centrum jest nieskończony; absolutnie przewyższa aktywne i funkcjonujące obwody umysłowe wszechświata wszechświatów. Wyposażenie umysłowe w siedmiu superwszechświatach pochodzi od Siedmiu Duchów Nadrzędnych, głównych osobowości Wspólnego Stwórcy. Te Duchy Nadrzędne rozdzielają umysł dla wielkiego wszechświata jako umysł kosmiczny, a wasz wszechświat lokalny przenikany jest nebadońskim wariantem kosmicznego umysłu typu orvontońskiego.
Nieskończony umysł ignoruje czas, ostateczny umysł przewyższa czas, kosmiczny umysł jest zależny od czasu. Tak samo jest z przestrzenią—Nieskończony Umysł jest niezależny od przestrzeni, jednak kiedy pojawia się zstępowanie, od poziomu nieskończonego do przybocznych poziomów umysłu, intelekt coraz bardziej musi się liczyć z przestrzenią i jej ograniczeniami.
Siła kosmiczna reaguje na umysł, tak jak kosmiczny umysł reaguje na ducha. Duch jest Boskim celem a duchowy umysł jest Boskim celem w trakcie realizacji. Energia jest rzeczą, umysł jest znaczeniem, duch jest wartością. Nawet w czasie i przestrzeni, umysł zaprowadza te względne związki pomiędzy energią a duchem, które sugerują możliwość ich wzajemnego pokrewieństwa w wieczności.
Umysł przekształca wartości duchowe w znaczenia intelektualne; wola ma możliwość doprowadzenia do tego, aby znaczenia umysłu wydały owoce, tak w domenach materialnych jak i duchowych. Wznoszenie się do Raju pociąga za sobą względny i zróżnicowany rozwój w duchu, umyśle i energii. Osobowość jest czynnikiem jednoczącym te komponenty empirycznej indywidualności.