System edukacyjny tego narodu jest obowiązkowy i koedukacyjny, nauczanie prowadzone jest w szkołach przeduczelnianych, do których uczęszczają uczniowie w wieku od pięciu do osiemnastu lat. Szkoły te są bardzo odmienne od szkół na Urantii. Nie ma w nich klas, nauczany jest tylko jeden przedmiot na raz a po pierwszych trzech latach wszyscy uczniowie zostają asystentami nauczycieli, nauczając tych, którzy są na niższym poziomie. Książek używa się tylko po to, żeby zdobyć wiedzę, która będzie potrzebna w rozwiązywaniu problemów powstających w warsztatach i gospodarstwach szkolnych. Większość mebli używanych na kontynencie i wiele urządzeń mechanicznych—a jest to wielka epoka inwencji i mechanizacji—wytwarza się w tych warsztatach. Do każdego warsztatu przylega robocza biblioteka, gdzie uczniowie mogą zajrzeć do odpowiednich książek fachowych. Rolnictwa i ogrodnictwa naucza się również przez cały okres edukacji, w obszernych gospodarstwach sąsiadujących z każdą szkołą lokalną.
Ograniczonych umysłowo naucza się tylko rolnictwa i hodowli; zostają oni na całe życie przydzielani do specjalnych kolonii opiekuńczych, w których są rozdzieleni według płci, żeby zapobiec rodzicielstwu, które nie przysługuje nienormalnym. Takie restrykcje są wprowadzone od siedemdziesięciu pięciu lat; odpowiednie zarządzenia wydawane są przez sądy rodzicielskie.
Raz w roku każdy ma miesiąc wakacji. Szkoły przeduczelniane prowadzone są przez dziewięć, z dziesięciu miesięcy w roku, wakacje spędza się z rodzicami czy przyjaciółmi na podróżach. Podróże te są częścią programu edukacyjnego dla dorosłych i trwają całe życie; fundusze na te potrzeby gromadzone są tymi samymi metodami, jak zabezpieczanie środków do życia na starość.
Jedną czwartą czasu szkolnego poświęca się sportom—współzawodnictwu w atletyce—uczniowie awansują w mistrzostwach, poprzez stanowe, regionalne i dalej ogólnokrajowe sprawdziany umiejętności i zręczności. Tak samo konkursy oratorskie i muzyczne, jak również naukowe i filozoficzne, przykuwają uwagę uczniów od podstawowych grup społecznych w górę, aż do rywalizacji o godności narodowe.
Władze szkolne są repliką rządu narodowego, z jego trzema, wzajemnie od siebie zależnymi ciałami; personel nauczający działa jako trzecia grupa doradczo-prawodawcza. Głównym celem edukacji na tym kontynencie jest zrobienie z każdego ucznia samowystarczalnego obywatela.
Każde dziecko, kończące w wieku lat osiemnastu przeduczelniany system szkół, jest wykwalifikowanym rzemieślnikiem. Potem zaczynają się studia książkowe i zdobywanie wiedzy specjalistycznej, w szkołach dla dorosłych lub na uczelniach. Kiedy utalentowany student ukończy swą pracę przed wyznaczonym terminem, otrzymuje w nagrodę przydział czasu i środków, dzięki którym może prowadzić jakieś ulubione przedsięwzięcie własnego pomysłu. Cały system edukacyjny ma na celu prawidłowe nauczanie jednostki.