Absolwenci federalnych szkół wojskowych mogą być mianowani przez prezydenta Rady Obrony Narodowej „obrońcami cywilizacji”, w siedmiu stopniach, odpowiednio do swych umiejętności i doświadczenia. Rada Obrony Narodowej składa się z dwudziestu pięciu członków, mianowanych przez najwyższe trybunały rodzicielskie, edukacyjne oraz industrialne i zatwierdzonych przez federalne sądy najwyższe a przewodniczy jej z urzędu szef sztabu skoordynowanych spraw wojskowych. Członkowie Rady służą aż do siedemdziesiątego roku życia.
Szkolenie, w którym biorą udział tak mianowani oficerowie, trwa cztery lata i zawsze jest połączone z opanowaniem jakiegoś zawodu. Nigdy nie prowadzi się szkolenia wojskowego bez związanego z nim nauczania technicznego, naukowego czy wolnych zawodów. Osoba, która kończy szkolenie wojskowe, ma w czasie czteroletniej nauki zaliczone połowę nauczania, dostępnego w jakiejkolwiek szkole specjalistycznej, gdzie nauka również trwa cztery lata. W ten sposób zapobiega się tworzeniu zawodowej klasy wojskowych, dając jednocześnie dużej liczbie ludzi możliwość utrzymania się oraz umożliwiając im zdobycie pierwszej połowy wykształcenia technicznego lub fachowego.
W czasie pokoju służba wojskowa jest zupełnie dobrowolna a zaciąg do wszystkich rodzajów wojsk jest na cztery lata, podczas których każdy zgłębia jakąś specjalistyczną gałąź studiów, w dodatku do nauki taktyki wojskowej. Nauka muzyki jest jednym z głównych przedmiotów w centralnych szkołach wojskowych i w dwudziestu pięciu obozach szkoleniowych, rozmieszczonych na peryferiach kontynentu. W okresach spowolnienia gospodarczego, tysiące bezrobotnych zatrudnia się automatycznie przy umocnieniu obronności kontynentu na lądzie, na morzu i w powietrzu.
Chociaż naród ten utrzymuje potężną maszynerię wojenną, dla obrony przed napaścią otaczających, nieprzyjaznych narodów, można zapisać na jego konto, że przez ponad sto lat nie użył tego potencjału wojskowego w wojnie ofensywnej. Ludzie ci osiągnęli ten punkt ucywilizowania, że potrafią energicznie bronić cywilizacji, nie ulegając pokusie użycia swej siły wojskowej w celu agresji. Od czasu stworzenia zjednoczonego państwa kontynentalnego nie było wojen domowych, ale podczas ostatnich dwu wieków naród ten był zmuszony prowadzić dziewięć zaciekłych wojen obronnych, z których trzy były przeciwko potężnej konfederacji światowych mocarstw. Chociaż naród ten posiada odpowiednie środki obrony przeciw atakom nieprzyjaznych sąsiadów, znacznie więcej uwagi poświęca nauczaniu mężów stanu, naukowców i filozofów.
W okresie pokoju ze światem, wszelki transportowy sprzęt obronny jest nieomal całkowicie używany w przemyśle, handlu i rekreacji. Kiedy wypowiada się wojnę, mobilizacji podlega cały naród. W okresie działań wojennych płace dla wojska bierze się ze wszystkich dziedzin gospodarki, a szef wszystkich resortów wojskowych zostaje członkiem gabinetu rządzącego.