Trwałe państwo opiera się na kulturze, zdominowanej przez ideały i motywowanej służbą. Celem zdobywania wykształcenia powinno być nabywanie umiejętności, pogoń za mądrością, realizacja osobowości i przyswajanie wartości duchowych.
W idealnym państwie zdobywanie wykształcenia trwa całe życie a filozofia czasami staje się głównym zajęciem jego obywateli. W takiej wspólnocie obywatele dążą do mądrości, jako do polepszenia swej wnikliwości w doniosłość związków międzyludzkich, znaczeń rzeczywistości, szlachetności wartości, w cel życia i chwałę kosmicznego przeznaczenia.
Urantianie powinni mieć wizję nowego i wyższego, kulturalnego społeczeństwa. Edukacja wskoczy na nowe poziomy wartości, wraz z ustąpieniem systemu ekonomicznego opartego wyłącznie na zysku. Zbyt długo edukacja była regionalna, militarystyczna, wywyższająca ego i nastawiona na sukces; wreszcie musi stać się światowa, idealistyczna, realizująca osobowość i rozumowanie kosmicznie.
Ostatnio edukacja przeszła spod kontroli kleru pod kontrolę prawników i biznesmenów. W końcu musi zostać przekazana filozofom i naukowcom. Nauczyciele muszą być istotami wolnymi, prawdziwymi przywódcami w takim stopniu, że filozofia, poszukiwanie mądrości, może stać się głównym celem kształcenia.
Edukacja jest sprawą życiową, należy ją kontynuować całe życie, tak, aby ludzkość mogła stopniowo przeżywać coraz wyższe poziomy mądrości śmiertelnika, do których należą:
1. Wiedza o rzeczach.
2. Uświadamianie sobie znaczeń.
3. Docenianie wartości.
4. Szlachetność pracy—obowiązek.
5. Motywacja celów—moralność.
6. Miłość dla służby—charakter.
7. Kosmiczna wnikliwość—orientacja duchowa.
A potem, dzięki tym osiągnięciom, wielu dostąpi ostatecznego sukcesu umysłowego śmiertelnika—uświadomienie sobie Boga.