Serafini wywodzą się z wszechświatów lokalnych i w tych właśnie domenach swych początków niektórzy z nich docierają do celu swej służby. Niektórzy serafini mogą być wywyższeni do podniosłych obowiązków Gwiazd Błyszczących Wieczornych, z pomocą i za poradą starszych archaniołów, podczas gdy inni dochodzą do statusu i służby nie objawionych partnerów Gwiazd Wieczornych. Mogą być jeszcze inne zadania, dzięki którym serafini osiągają swój cel we wszechświecie lokalnym, ale Serafington zawsze pozostaje wiecznym celem wszystkich aniołów. Serafington jest anielskim progiem do Raju i do Bóstwa, sferą przejściową między służbą czasu a wzniosłą służbą wieczności.
Serafini dotrzeć mogą do Raju na dziesiątki a nawet setki różnych sposobów, jednak najważniejsze z nich, wyszczególnione w tych narracjach, są następujące:
1. Można otrzymać wstęp do rajskiego, seraficznego miejsca pobytu jako osobowość, osiągając doskonałość w specjalistycznej służbie, jako niebiański twórca, Doradca Proceduralny czy Niebiański Kronikarz. Można zostać Rajskim Towarzyszem a osiągnąwszy w ten sposób centrum wszystkich rzeczy, zostać ewentualnie później wiecznym opiekunem oraz doradcą klas seraficznych i innych klas istot.
2. Można dostać wezwanie do Serafingtonu. W pewnych warunkach serafini zostają odkomenderowani ku wysokości; w innych okolicznościach aniołowie docierają czasem do Raju w znacznie krótszym czasie niż śmiertelnicy. Ale jest bez znaczenia, jak bardzo może być potrzebna jakakolwiek seraficzna para, nie może ona sama zainicjować lotu do Serafingtonu czy innego miejsca. Nikt, oprócz tych opiekunów przeznaczenia, którzy odnieśli sukces, nie może być pewny pójścia do Raju progresywną drogą ewolucyjnego wznoszenia się. Wszyscy inni muszą cierpliwie czekać przybycia rajskich posłańców—supernafinów klasy trzeciej—którzy przybędą z wezwaniem nakazującym stawienie się na wysokościach.
3. Można dotrzeć do Raju ewolucyjną drogą śmiertelników. Najbardziej upragnionym stanowiskiem serafinów, podczas ich misji w czasie, jest stanowisko anioła stróża, dzięki któremu mogą zacząć misję finalizmu i zakwalifikować się do przydzielenia do wiecznych sfer służby seraficznej. Tacy personalni przewodnicy dzieci czasu zwani są opiekunami przeznaczenia, co oznacza, że opiekują się istotami śmiertelnymi na ich drodze do boskiego przeznaczenia i dzięki temu decydują o swym własnym, wysokim przeznaczeniu.
Opiekunowie przeznaczenia wybierani są z szeregów bardziej doświadczonych osobowości anielskich, spośród wszystkich klas serafinów zdatnych do tej służby. Tymczasowi opiekunowie przydzielani są wszystkim tym przeżywającym śmiertelnikom, których celem jest zespolenie się z Dostrajaczem, a tacy partnerzy człowieka mogą być przyłączeni do śmiertelnika na stałe, kiedy przetrwali śmiertelnicy osiągną wymagany rozwój intelektualny i duchowy. Zanim wznoszący się śmiertelnicy opuszczą światy-mieszkania, wszyscy posiadają stałych partnerów seraficznych. Ta grupa duchów posługujących omawiana jest w narracjach o Urantii.
Aniołowie nie mogą dotrzeć do Boga z ludzkiego poziomu pochodzenia, ponieważ są stworzeni „trochę wyżej od was”; jednak tak to mądrze zostało zaaranżowane, że chociaż nie mogą ewentualnie zaczynać od zupełnego dołu, od duchowych nizin śmiertelnej egzystencji, mogą zejść w dół do tych, którzy zaczynają od dołu i pilotować takie istoty, stopień po stopniu, świat po świecie, do bram Havony. Kiedy wznoszący się śmiertelnicy opuszczą Uversę, aby się znaleźć na orbitach Havony, ci opiekunowie, którzy związali się z nimi po życiu w ciele, pożegnają na chwilę swych towarzyszy pielgrzymów i pójdą do Serafingtonu, anielskiego celu wielkiego wszechświata. Tutaj opiekunowie ci będą próbować osiągnąć i niewątpliwie osiągną, siedem okręgów światłości seraficznej.
Wielu tych serafinów, chociaż nie wszyscy, którzy są przydzieleni jako opiekunowie przeznaczenia na czas materialnego życia ich ludzkich towarzyszy, prowadzi swych podopiecznych przez orbity Havony; jednak niektórzy inni serafini przechodzą orbity wszechświata centralnego sposobem zupełnie odmiennym od wznoszenia się śmiertelnika. Jednak niezależnie od trasy wznoszenia się, wszyscy ewolucyjni serafini przechodzą Serafington, a większość z nich przechodzi to doświadczenie nie idąc przez orbity Havony.
Serafington jest sferą docelową dla aniołów a ich docieranie do tego świata różni się znacznie od doświadczeń tych pielgrzymów śmiertelników, którzy dochodzą do Ascendingtonu. Aniołowie nie są zupełnie pewni swej wiecznej przyszłości, zanim nie dojdą do Serafingtonu. Żaden z aniołów, przybyłych do Serafingtonu, nigdy nie pobłądził; grzech nigdy nie znajdzie oddźwięku w sercu serafina kompletności.
Absolwenci Serafingtonu różnie są przydzielani. Opiekunowie przeznaczenia, z orbit Havony, wstępują zazwyczaj do Korpusu Finalistów-Śmiertelników. Inni opiekunowie, przeszedłszy sprawdziany separacji w Havonie, łączą się często na nowo ze swymi śmiertelnymi towarzyszami w Raju, a niektórzy zostają na wieczność towarzyszami śmiertelników-finalistów, podczas gdy inni wstępują do różnych korpusów finalistów nie-śmiertelników a wielu z nich gromadzi się w Korpusie Seraficznej Kompletności.