Liczba Najwyższych Centrów Mocy, rozlokowanych w superwszechświatach, wraz z ich pomocnikami i podwładnymi, przekracza dziesięć miliardów. Są one wszystkie w doskonałej synchronizacji i pełnej łączności z ich rajskimi protoplastami—Siedmioma Najwyższymi Dyspozytorami Mocy. Kontrola mocy wielkiego wszechświata jest tym samym oddana pod opiekę i ukierunkowywana przez Siedem Duchów Nadrzędnych, które są stwórcami Siedmiu Najwyższych Dyspozytorów Mocy.
Najwyżsi Dyspozytorzy Mocy, wszyscy ich pomocnicy, asystenci i podwładni, nie mogą zostać zatrzymani ani nie podlegają żadnym trybunałom w całej przestrzeni; nie są też podporządkowani administracyjnemu kierownictwu, zarówno rządu superwszechświata—Pradawnym Czasu, jak i administracji wszechświata lokalnego—Synowi Stwórcy.
Centra i dyspozytorzy mocy zostali powołani do bytu przez dzieci Nieskończonego Ducha. Istoty te nie są związane z administracją Synów Bożych, chociaż współpracują z Synami Stwórcy w późniejszych epokach materialnej organizacji wszechświata. Centra mocy są jednak w pewien sposób blisko związane z kosmiczną kontrolą nadrzędną Istoty Najwyższej.
Centra mocy i kontrolerzy fizyczni nie przechodzą szkolenia, wszyscy są stworzeni jako doskonali i są nieodmiennie doskonali w działaniu. Nigdy nie przechodzą od jednej funkcji do drugiej, zawsze służą zgodnie ze swym pierwotnym przydziałem. Ich zaszeregowanie nie podlega ewolucji, a odnosi się to do wszystkich siedmiu sekcji obu klas.
Nie mając przeszłego rozwoju, do którego mogliby wracać pamięcią, centra mocy i kontrolerzy fizyczni nigdy się nie bawią; są gruntownie praktyczni we wszystkich swych działaniach. Są zawsze na służbie; w systemie wszechświatowym nie dopuszcza się możliwości zakłócenia fizycznych linii energii; te istoty nie mogą nigdy, na ułamek sekundy, wypuścić z rąk bezpośredniego nadzoru obwodów energii czasu i przestrzeni.
W całej kreacji, dyspozytorzy, centra i kontrolerzy mocy, nie mają do czynienia z niczym innym oprócz mocy, energii materialnej i częściowo materialnej; oni jej nie tworzą, ale ją przekształcają, wpływają na nią i ją ukierunkowują. Nie mają też nic zupełnie do czynienia z grawitacją materialną, za wyjątkiem przeciwstawiania się jej przyciągającej mocy. Ich stosunek do grawitacji jest w pełni negatywny.
Centra mocy stosują rozległą skalę mechanizmów i metod koordynacji klasy materialnej, w połączeniu z żywymi mechanizmami różnorodnych, oddzielnych koncentracji energii. Każde indywidualne centrum mocy składa się dokładnie z miliona jednostek, sprawujących kontrolę funkcjonalną a te, przekształcające energię jednostki, nie są stacjonarne, tak jak organy życiowe ludzkiego ciała materialnego; te „życiowe organy” regulacji mocy są ruchome i prawdziwie kalejdoskopowe, gdy idzie o możliwości jakie posiadają.
Wytłumaczenie tego, w jaki sposób te żywe istoty oddziałują na główne obwody energii wszechświatowej i jak je regulują, całkowicie przekracza moje możliwości. Gdybym dalej próbował informować was o tym, co dotyczy rozmiarów i funkcji tych gigantycznych i prawie doskonale sprawnych centrów mocy, mogłoby to tylko zwiększyć waszą dezorientację i konsternację. Są one zarówno żywe jak i „osobowe”, ale ich zrozumienie przekracza wasze możliwości.
Poza Havoną, Najwyższe Centra Mocy działają tylko na specjalnie skonstruowanych (zaprojektowanych) sferach albo skądinąd na odpowiednio uformowanych ciałach w przestrzeni. Światy zaprojektowane są tak skonstruowane, że żywe centra mocy mogą działać jako wybiórcze przełączniki, ukierunkowując, modyfikując i koncentrując energie kosmiczne, jakie spływają na takie sfery. Nie mogą w ten sposób działać na zwyczajnym, ukształtowanym ewolucyjnie słońcu lub na planecie. Pewne ich grupy zajmują się ogrzewaniem oraz innymi materialnymi potrzebami specjalnych światów zarządu. I mogę również stwierdzić, że te klasy żywych osobowości mocy mają wiele wspólnego z rozprowadzaniem światła, które świeci nie dając ciepła, chociaż przekracza to zakres wiedzy Urantii. Nie tworzą one tego zjawiska, ale zajmują się jego rozprowadzaniem i ukierunkowaniem.
Zadaniem centrów mocy i im podwładnych kontrolerów jest przetwarzanie wszystkich energii fizycznych w zorganizowanej przestrzeni. Pracują, używając trzech podstawowych strumieni, po dziesięć energii każdy. Stanowi to ładunek energetyczny zorganizowanej przestrzeni a to właśnie zorganizowana przestrzeń jest terenem ich działania. Dyspozytorzy Mocy Wszechświata nie mają w ogóle nic do czynienia z potężnym działaniem sił, występującym obecnie poza granicami siedmiu superwszechświatów.
Centra mocy i kontrolerzy sprawują doskonałą kontrolę tylko nad siedmioma, z dziesięciu form energii, które zawiera każdy podstawowy strumień wszechświata; te formy, które częściowo lub całkowicie są wyłączone spod ich kontroli, muszą reprezentować nieprzewidywalne domeny przejawów energii, zdominowane przez Absolut Nieuwarunkowany. Czy rozciągają oni swój wpływ na pierwotne siły tego Absolutu? Nie jesteśmy powiadomieni o takich funkcjach, aczkolwiek istnieją pewne nikłe dowody, na podstawie których możemy sądzić, że niektórzy kontrolerzy fizyczni czasem reagują automatycznie na pewne impulsy Absolutu Uniwersalnego.
Te żywe mechanizmy mocy nie są świadomie związane z zasadniczą, wszechświatową kontrolą nadrzędną energii, sprawowaną przez Absolut Nieuwarunkowany, przypuszczamy jednak, że ich cały i prawie doskonały schemat kierowania mocą jest w pewien, nieznany sposób, podporządkowany obecności tej supergrawitacji. W dowolnej, lokalnej sytuacji, związanej z energią, centra i kontrolerzy panują prawie całkowicie, ale zawsze są świadomi superenergetycznej obecności i nierozpoznawalnego funkcjonowania Absolutu Nieuwarunkowanego.