Przewodnicy do Trójcy to niestrudzeni opiekunowie piątej orbity Havony, nauczający posuwających się naprzód pielgrzymów czasu i przestrzeni. Duchowi absolwenci zwani są tutaj „kandydatami do dostąpienia Bóstwa”, jako, że jest to ten krąg, w którym kandydaci, pod kierunkiem przewodników do Trójcy, otrzymują zaawansowane nauki dotyczące Boskiej Trójcy i przygotowują się do poznania osobowości Nieskończonego Ducha. I tutaj właśnie wznoszący się pielgrzymi odkrywają, co znaczą rzeczywiste studia i prawdziwy wysiłek umysłowy, gdy zaczynają dostrzegać naturę jeszcze trudniejszego i bardziej mozolnego wysiłku duchowego, który będzie potrzebny, aby sprostać wymaganiom osiągnięcia wysokiego celu na światach tej orbity.
Przewodnicy do Trójcy są wyjątkowo dokładni i operatywni, a każdy pielgrzym traktowany jest z niepodzielną uwagą i darzony najwyższym uczuciem supernafinów Duchy usługujące wszechświata centralnego klasy drugiej, należących do tej grupy. Pielgrzym czasu nigdy nie mógłby znaleźć pierwszej dostępnej osoby Rajskiej Trójcy, gdyby nie pomoc i asysta tych przewodników, jak również zastępu innych istot duchowych, zajmujących się nauczaniem wznoszących się pielgrzymów, odnośnie natury i metod przyszłego dostąpienia Bóstwa.
Po ukończeniu kursu na tej orbicie, przewodnicy do Trójcy zabierają swych uczniów do świata pilotującego i przedstawiają ich jednej z wielu trójjednych komisji, działających w charakterze egzaminatorów, zatwierdzających kandydatów do dostąpienia Bóstwa. W skład tych komisji wchodzi jeden z kolegów finalistów, jeden koordynator postępowania z pierwszej klasy supernafinów i albo Samotny Posłaniec przestrzeni albo Utrójcowiony Syn Raju.
Wznosząca się dusza zaczyna teraz podróż do Raju a towarzyszy jej tylko trio tranzytowe: superaficzny towarzysz z okręgu, Przewodnik Absolwenta oraz zawsze obecny towarzysz tego ostatniego—servital. Takie wycieczki z orbit Havony do Raju są podróżami próbnymi; wznoszące się istoty nie mają jeszcze rajskiego statusu. Nie osiągną one statusu mieszkańców Raju, zanim nie przejdą ostatniego odpoczynku czasu, po dostąpieniu Ojca Uniwersalnego i ostatecznym zatwierdzeniu na orbitach Havony. Dopiero po boskim odpoczynku, istoty te uczestniczą w „esencji boskości” i w „duchu najwyższości”, zaczynając tym samym rzeczywistą działalność w kręgu wieczności i w obecności Trójcy.
Towarzysze wznoszącej się istoty, z tria tranzytowego, nie mają obowiązku pomagać jej w geograficznej lokalizacji duchowej światłości Trójcy, ale raczej mają udzielać pielgrzymowi wszelkiej możliwej pomocy w jego trudnym zadaniu rozpoznania, dostrzeżenia i zrozumienia Nieskończonego Ducha, ażeby pielgrzym mógł rozpoznać osobowość Ducha. W Raju każdy wznoszący się pielgrzym może rozpoznać geograficzną albo lokalizacyjną obecność Trójcy, znaczna ich większość potrafi połączyć się z rzeczywistością intelektualną Bóstw, zwłaszcza Trzeciej Osoby, ale nie wszyscy mogą rozpoznać, czy nawet częściowo zrozumieć, rzeczywistość duchowej obecności Ojca i Syna. Jeszcze trudniejsze jest chociażby minimalne, duchowe zrozumienie Ojca Uniwersalnego.
Rzadko kiedy nie udaje się osiągnąć celu, gdy się szuka Nieskończonego Ducha, a kiedy podopieczni przewodników do Trójcy odniosą sukces w tym stadium docierania do Bóstwa, przewodnicy przygotowują ich do przekazania odkrywającym Syna, na czwartej orbicie Havony.