Supernafini klasy drugiej są opiekunami siedmiu orbit planetarnych wszechświata centralnego. Część ich służy pielgrzymom czasu a połowa całej tej klasy przydzielona jest do nauczania rajskich pielgrzymów wieczności. Tym Rajskim Obywatelom, w ich pielgrzymce przez orbity Havony, towarzyszą również ochotnicy z Korpusu Finalizmu Śmiertelników; układ taki panuje od czasu skompletowania pierwszej grupy finalistów.
Zgodnie z okresowym przydziałem do służby dla wznoszących się pielgrzymów, supernafini klasy drugiej pracują w siedmiu następujących grupach:
1. Pomocnicy pielgrzymów.
2. Przewodnicy do najwyższości.
3. Przewodnicy do Trójcy.
4. Odkrywający Syna.
5. Przewodnicy do Ojca.
6. Doradcy i konsultanci.
7. Asystenci w odpoczynku.
Każda z tych grup roboczych, obejmująca aniołów wszystkich siedmiu stworzonych typów oraz pielgrzymów przestrzeni, nauczana jest zawsze przez supernafina klasy drugiej, pochodzącego od Ducha Nadrzędnego, który przewodniczy temu superwszechświatowi, z którego pochodzą pielgrzymi. Kiedy wy, śmiertelnicy, dotrzecie do Havony, będziecie na pewno pilotowani przez tych supernafinów, których stworzone natury—podobnie jak wasze własne ewoluujące natury—pochodzić będą od Ducha Nadrzędnego z Orvontonu. Skoro ci, którzy was prowadzą, pochodzą od Ducha Nadrzędnego z waszego własnego superwszechświata, predysponowani są oni szczególnie do zrozumienia was, pocieszania was i asystowania wam we wszystkich waszych wysiłkach, zmierzających do osiągnięcia rajskiej perfekcji.
Pielgrzymi czasu przewożeni są do zewnętrznej orbity planetarnej Havony obok ciemnych ciał grawitacyjnych, przez osobowości transportujące, sekonafinów pierwszej klasy, działających ze stolic siedmiu superwszechświatów. Większość serafinów, chociaż nie wszyscy, służących na planetach oraz we wszechświecie lokalnym, zatwierdzonych do wznoszenia się do Raju, zostaje przed długim lotem do Havony oddzielona od swych towarzyszy-śmiertelników i od razu zaczyna długie i intensywne szkolenie, przygotowujące ich do niebiańskiego zadania, aby mogli osiągnąć, jako serafini, doskonałość egzystencji i najwyższość służby. I czynią to w nadziei ponownego połączenia się z pielgrzymami czasu, aby mogli być zaliczeni w poczet tych, co już zawsze idą drogą śmiertelników, którzy dotarli do Ojca Uniwersalnego i otrzymali przydział do nieujawnionej służby Korpusu Finalizmu.
Pielgrzym ląduje na planecie przyjmującej Havony, na świecie pilotującym siódmej orbity, z jednym tylko wyposażeniem doskonałości—doskonałością intencji. Ojciec Uniwersalny rozporządził: „Bądźcie doskonali, nawet tak, jak ja jestem doskonały”. To jest owo zdumiewające zaproszenie-polecenie, które głoszone jest skończonym dzieciom światów przestrzeni. Obwieszczenie tego nakazu poruszyło całe stworzenie, istoty niebiańskie zaczęły współpracować ze sobą, aby spełnić i zrealizować to wielkie przykazanie Pierwszego Wielkiego Źródła i Centrum.
Kiedy dzięki służbie całych zastępów istot, działających w powszechnym schemacie wiecznego życia, będziecie w końcu osadzeni na świecie przyjmującym Havony, przybędziecie tylko z jednym rodzajem doskonałości—doskonałością intencji. Intencja wasza została dobrze dowiedziona; wasza wiara została sprawdzona. Wiadomo, że jesteście odporni na rozczarowania. Nawet nie rozpoznanie Ojca Uniwersalnego nie może zachwiać wiary, czy też poważnie zmącić ufności wznoszącego się śmiertelnika, który przeszedł takie doświadczenie, jakie przejść muszą wszyscy, zanim dotrą do doskonałych sfer Havony. Zanim dotrzecie do Havony, wasza szczerość stanie się idealna. Doskonałość intencji i boskość pragnienia, wraz z niezłomnością wiary, dały wam dostęp do stałych mieszkań wieczności; wasze wyzwolenie od niepewności czasu jest pełne i kompletne a teraz musicie stanąć twarzą w twarz z problemami Havony i bezgranicznością Raju, do czego właśnie byliście tak długo przygotowywani w empirycznych epokach czasu, na światach szkolnych w przestrzeni.
Wiara dała wznoszącemu się pielgrzymowi doskonałość intencji, tej, która przepuszcza dzieci czasu przez bramy wieczności. Teraz pomocnicy pielgrzymów muszą zacząć pracować nad rozwijaniem u nich takiej doskonałości zrozumienia i takich metod pojmowania, jakie są nieodzowne dla rajskiej doskonałości ich osobowości.
Zdolność zrozumienia jest paszportem śmiertelnika do Raju. Gotowość uwierzenia jest kluczem do Havony. Akceptacja synostwa, współpraca z zamieszkującym Dostrajaczem, jest ceną wiecznego życia człowieka ewolucyjnego.