Samotni Posłańcy są najwyższym rodzajem doskonałej i godnej zaufania osobowości, dostępnej we wszystkich domenach dla szybkiego przekazania ważnych i pilnych wiadomości, gdy niewskazane jest używanie służb transmisji jak również mechanizmu odzwierciedlania. Służą, wykonując nieskończoną różnorodność zadań, pomagają istotom duchowym i materialnym z danych domen, zwłaszcza tam, gdzie w grę wchodzi czynnik czasu. Są to najwyższe i najbardziej wszechstronne, uosobione istoty, ze wszystkich ich klas przydzielonych do służby w domenach superwszechświata, które nieomal mogą ignorować czas i przestrzeń.
Wszechświat jest dobrze zaopatrzony w duchy, które używają grawitacji do przemieszczania się; duchy te mogą się udać gdziekolwiek i kiedykolwiek—natychmiast—ale to nie są osoby. Niektórzy inni podróżnicy grawitacyjni są istotami osobowymi, tak jak Posłańcy Grawitacji i Transcendentalni Rejestratorzy, ale są oni nieosiągalni dla administratorów superwszechświatów i wszechświatów lokalnych. Światy roją się od aniołów i ludzi oraz innych, wysoce osobowych istot, są to jednak istoty ograniczone czasem i przestrzenią: ograniczenie prędkości dla większości istot nie objętych serafinem wynosi 299.780 kilometrów waszego świata na sekundę; istoty pośrednie oraz niektóre inne mogą osiągać i osiągają prędkość podwójną—599.560 kilometrów na sekundę—podczas gdy serafini i inni mogą przemierzać przestrzeń z prędkością potrójną, wynoszącą około 899.341 kilometrów na sekundę. Nie ma natomiast osobowości transportujących czy posłańców, poza Samotnymi Posłańcami, którzy działaliby w zakresie pomiędzy błyskawicznymi prędkościami podróżników grawitacyjnych a względnie wolnymi prędkościami serafinów.
Dlatego też Samotnych Posłańców zazwyczaj używa się do ekspediowania i służby w tych sytuacjach, gdzie do wykonania zadania konieczna jest osobowość i gdzie należy unikać straty czasu, która mogłaby powstać przy wysłaniu osobowego posłańca jakiegokolwiek innego typu, będącego pod ręką. Samotni Posłańcy to jedyne w pełni osobowe istoty, które mogą się zsynchronizować z połączonymi prądami wszechświatowymi wielkiego wszechświata. Prędkość, z jaką pokonują przestrzeń, jest zróżnicowana, zależna od wielkiej różnorodności ingerujących wpływów, jednak zapisy wykazują, że przydzielony mi posłaniec, gdy pełnił tą właśnie misję, leciał z prędkością 1.354.421.708.000 waszych kilometrów na sekundę waszego czasu.
Zupełnie nie potrafię wytłumaczyć umysłowi typu materialnego, jak duch może być prawdziwą osobą i jednocześnie lecieć przez przestrzeń z tak ogromnymi prędkościami. Jednak to właśnie Samotni Posłańcy naprawdę przylatują i odlatują z Urantii z tak niewiarygodnie wielkimi prędkościami i gdyby nie to, doprawdy cała struktura administracji wszechświata byłaby w znacznej mierze pozbawiona jej osobowego czynnika.
Samotni Posłańcy mogą działać w nagłych wypadkach, służąc jako linie komunikacyjne w odległych rejonach przestrzeni, w domenach nie objętych ustanowionymi obwodami wielkiego wszechświata. Okazuje się, że posłaniec, kiedy tak działa, może przekazać wiadomość lub przesłać przez przestrzeń impuls do swego kolegi posłańca, oddalonego o około sto lat świetlnych, jak astronomowie Urantii obliczają odległości gwiezdne.
Spośród miriadów istot, które współpracują z nami w kierowaniu superwszechświatem, żadna nie jest ważniejsza pod względem praktycznej przydatności i pomocy, gdy idzie o oszczędność czasu. We wszechświatach przestrzeni musimy się liczyć z ograniczeniami czasowymi, stąd wielka użyteczność Samotnych Posłańców, którzy dzięki swym osobistym prerogatywom łączności są w pewnym sensie niezależni od przestrzeni a dzięki swym ogromnym prędkościom przemieszczania się, są prawie niezależni od czasu.
Nie potrafię wyjaśnić śmiertelnikom z Urantii, dlaczego Samotni Posłańcy mogą nie mieć formy a jednak mogą posiadać określone osobowości. Chociaż są bez tej formy, jaka normalnie towarzyszyłaby osobowości, posiadają obecność duchową, która jest dostrzegalna przez wszystkie wyższe typy istot duchowych. Samotni Posłańcy są jedyną klasą istot, która wydaje się posiadać prawie wszystkie zalety ducha pozbawionego formy, połączone ze wszystkimi prerogatywami w pełni rozwiniętej osobowości. Są prawdziwymi osobami, wyposażonymi jednak we wszystkie prawie atrybuty nieosobowych przejawów ducha.
W siedmiu superwszechświatach—zazwyczaj, choć nie zawsze—wszystko, co zmierza do coraz większego wyzwolenia jakiejkolwiek istoty z ograniczeń czasu i przestrzeni, proporcjonalnie umniejsza jej prerogatywy osobowości. Samotni Posłańcy stanowią wyjątek od tego ogólnego prawa. Gdy działają, mogą prawie bez ograniczeń używać wszelkich, niezliczonych metod ekspresji duchowej, boskiej służby, osobowej opieki i kosmicznej łączności. Gdybyście mogli przyjrzeć się tym nadzwyczajnym istotom, w świetle mojego doświadczenia w administracji wszechświata, zrozumielibyście, jak trudno byłoby koordynować sprawy superwszechświatowe bez ich wszechstronnej pomocy.
Choć wszechświat może się znacznie poszerzyć, prawdopodobnie Samotni Posłańcy już nigdy nie będą stwarzani. W miarę powiększania się wszechświata, poszerzona praca administracyjna musi być coraz bardziej przejmowana przez inne rodzaje służb duchowych i przez te istoty, które powstają w nowych kreacjach, stwarzane przez Synów Władców i Matki Duchy wszechświatów lokalnych.