Jednak nawet po tym, jak materializm i mechanicyzm bardziej czy mniej zanikną, niszczycielski wpływ dwudziestowiecznego sekularyzmu nadal będzie rzucał cień na duchowe doświadczenie milionów niczego nie podejrzewających dusz.
Do powstania współczesnego sekularyzmu przyczyniły się dwa światowe wpływy. Ojcem sekularyzmu było ograniczone i pozbawione Boga nastawienie dziewiętnastowiecznej i dwudziestowiecznej tak zwanej nauki—ateistycznej nauki. Matką współczesnego sekularyzmu był totalitaryzm średniowiecznego Kościoła chrześcijańskiego. Sekularyzm miał swój początek w prawie całkowitym zdominowaniu cywilizacji Zachodu przez zinstytucjonalizowany Kościół chrześcijański.
W czasie tego objawienia, klimat intelektualny i filozoficzny, jaki panuje zarówno w życiu europejskim jak i amerykańskim, jest zdecydowanie sekularny—humanistyczny. Przez trzysta lat myśl Zachodu ulegała coraz większej sekularyzacji. Religia stawała się coraz bardziej czynnikiem formalnym, głównie działalnością rytualną. W cywilizacji Zachodu większość wyznawców chrześcijaństwa jest bezwiednie prawdziwymi sekularystami.
Potrzeba było wielkiej mocy, potężnego wpływu, aby wyzwolić życie i myślenie narodów Zachodu z więdnącego uchwytu totalitarnej, kościelnej dominacji. Sekularyzm złamał okowy kontroli Kościoła a teraz z kolei grozi zaprowadzeniem nowej, pozbawionej Boga władzy nad sercami i umysłami ludzi współczesnych. Despotyczne i dyktatorskie państwo polityczne jest bezpośrednim wynikiem naukowego materializmu i filozoficznego sekularyzmu. Sekularyzm dopiero wtedy wyzwoli człowieka od dominacji zinstytucjonalizowanego Kościoła, kiedy go sprzeda w niewolnicze dyby państwa totalitarnego. Sekularyzm wyzwala człowieka z kościelnej niewoli tylko po to, aby go zdradzić i oddać w niewolę tyranii politycznej i ekonomicznej.
Materializm zaprzecza Bogu, sekularyzm po prostu go ignoruje; takie było przynajmniej jego wcześniejsze nastawienie. Całkiem niedawno sekularyzm przyjął bardziej agresywną postawę, zajmując miejsce religii, której totalitarnej niewoli kiedyś się przeciwstawiał. Dwudziestowieczny sekularyzm pragnie udowodnić, że człowiek nie potrzebuje Boga. Ale strzeżcie się! Taka, pozbawiona Boga filozofia społeczeństwa ludzkiego prowadzić będzie tylko do niepokojów, animozji, nieszczęść, wojen i katastrof na skalę światową.
Sekularyzm nigdy nie przyniesie ludzkości pokoju. Nic nie może zająć miejsca Boga w społeczności ludzkiej. Ale dobrze sobie zapamiętajcie! Nie spieszcie się rezygnować z dobroczynnych zdobyczy rewolty sekularnej przeciw kościelnemu totalitaryzmowi. W wyniku tej rewolty sekularnej cywilizacja zachodnia cieszy się dziś wieloma wolnościami i realizuje swe dążenia. Wielkim błędem sekularyzmu było to, że buntując się przeciw prawu władz religijnych do totalnej kontroli życia, jak również po wyzwoleniu z tej tyranii kościelnej, sekularyści zapoczątkowali bunt przeciwko samemu Bogu, czasami po cichu a czasami otwarcie.
Sekularystycznej rewolcie zawdzięczacie zadziwiającą twórczość amerykańskiego industrializmu i bezprzykładny postęp materialny cywilizacji Zachodu. Ponieważ rewolta sekularystyczna poszła jednak za daleko, przestała dostrzegać Boga i prawdziwą religię, pojawiło się również później niespodziewane żniwo wojen światowych i braku stabilizacji międzynarodowej.
Nie trzeba tracić wiary w Boga, aby korzystać z błogosławieństw współczesnej rewolty sekularystycznej: tolerancji, służby społecznej, demokratycznego rządu i wolności obywatelskich. Nie było potrzebne, aby sekularyści występowali przeciw prawdziwej religii, w celu popierania nauki i zaawansowania edukacji.
Sekularyzm nie jest jednak jedynym rodzicem wszelkich tych niedawnych zdobyczy, które wzbogacają życie. Za zdobyczami dwudziestego wieku stoi nie tylko nauka i sekularyzm, ale również nie rozpoznane i nie przyjmowane do wiadomości duchowe rezultaty życia i nauk Jezusa z Nazaretu.
Bez Boga, bez religii, naukowy sekularyzm nigdy nie będzie mógł koordynować swych sił, harmonizować swych rozbieżnych i rywalizujących ze sobą interesów, narodów i nacjonalizmów. Sekularystyczne społeczeństwo ludzkie, pomimo bezprzykładnych osiągnięć materialnych, powoli się rozpada. Główną jego siłą spajającą, przeciwdziałającą tej antagonistycznej dezintegracji, jest nacjonalizm. Nacjonalizm natomiast jest zasadniczą barierą dla pokoju światowego.
Nieodłączna słabość sekularyzmu polega na tym, że odwraca się on od etyki i religii, w kierunku polityki i władzy. Po prostu nie możecie zaprowadzić braterstwa człowieka, ignorując czy zaprzeczając ojcostwu Boga.
Sekularystyczny optymizm społeczny i polityczny jest iluzją. Bez Boga, ani wolność i swobody obywatelskie, ani własność i bogactwo, nie prowadzą do pokoju.
Całkowita sekularyzacja nauki, edukacji, przemysłu i społeczeństwa, może prowadzić tylko do katastrofy. W pierwszej jednej trzeciej dwudziestego wieku Urantianie zabili więcej istot ludzkich, niż zabitych zostało dotychczas, podczas całego chrześcijańskiego systemu sprawiedliwości. A to jest dopiero początek okropnego żniwa materializmu i sekularyzmu; przyjdzie jeszcze straszliwsze zniszczenie.