Duchy Nadrzędne są siedmiorakim źródłem kosmicznego umysłu, intelektualnego potencjału wielkiego wszechświata. Kosmiczny umysł jest podabsolutnym przejawem umysłu Trzeciego Źródła i Centrum a w pewnych względach jest funkcjonalnie związany z umysłem rozwijającej się Istoty Najwyższej.
Na takim świecie, jak Urantia, nie spotykamy się z bezpośrednią ingerencją Siedmiu Duchów Nadrzędnych w sprawy gatunku ludzkiego. Żyjecie pod bezpośrednim wpływem Stwórczego Ducha z Nebadonu. A jednak, te właśnie Duchy Nadrzędne, panują nad podstawowymi reakcjami umysłu wszystkich istot stworzonych, gdyż są one w istocie źródłem tych potencjałów intelektualnych i duchowych, które zostały wyspecjalizowane we wszechświatach lokalnych, aby działały w życiu jednostek zamieszkujących ewolucyjne światy czasu i przestrzeni.
Fakt istnienia kosmicznego umysłu wyjaśnia pokrewieństwo różnych rodzajów umysłów, ludzkich i nadludzkich. Nie tylko pokrewne duchy przyciągają się nawzajem, ale również pokrewne umysły dążą do bratania się i skłonne są do wzajemnej współpracy. Czasami można zauważyć, jak ludzkie umysły biegną drogami zadziwiająco podobnymi i niewytłumaczalnie zgodnymi.
We wszystkich związkach osobowościowych kosmicznego umysłu istnieje ta właściwość, którą można by nazwać „reakcją rzeczywistości”. Jest to wszechświatowe, kosmiczne wyposażenie istot obdarzonych wolą, które zapobiega temu, aby nie stały się one bezradnymi ofiarami przypuszczeń, z góry zakładanych przez naukę, filozofię i religię. Ta wrażliwość kosmicznego umysłu na rzeczywistość reaguje na pewne stadia rzeczywistości dokładnie tak samo, jak energia-materia reaguje na grawitację. Jeszcze lepiej można by to określić, że te nadmaterialne rzeczywistości reagują w ten sposób na umysł kosmosu.
Umysł kosmiczny niezawodnie reaguje (rozpoznaje reakcję) na trzech poziomach rzeczywistości wszechświatowej. Reakcje te są oczywiste dla jasno rozumujących i dogłębnie myślących umysłów. Te poziomy rzeczywistości są następujące:
1. Przyczynowość—domena rzeczywistości zmysłów fizycznych, naukowe domeny o logicznej jednolitości, odróżnianie tego, co zgodne z faktami, od tego, co niezgodne, refl eksyjne wnioski oparte na reakcji kosmicznej. Jest to matematyczny rodzaj kosmicznego rozróżniania.
2. Obowiązek—domena rzeczywistości moralnej w sferze filozofii, arena rozumowania, rozpoznawanie względnego dobra i zła. Jest to ten rodzaj kosmicznego rozróżniania, który opiera się na osądzie.
3. Czczenie—duchowa domena rzeczywistości doświadczenia religijnego, osobiste uświadomienie sobie boskiej wspólnoty, rozpoznanie wartości ducha, pewność wiecznego życia, wzniesienie się od stanu sług Boga do radości i wolności synów Boga. Jest to najwyższa wnikliwość kosmicznego umysłu, forma kosmicznego rozróżniania pełna czci i pobożności.
Te naukowe, moralne i duchowe wnikliwości, owe reakcje kosmiczne, są właściwością kosmicznego umysłu, w który wyposażone są wszystkie istoty obdarzone wolą. Doświadczenie życiowe nigdy nie zawodzi w kształtowaniu tych trzech kosmicznych intuicji; są one częścią składową samoświadomości myślenia refl eksyjnego. Jednak ze smutkiem należy odnotować, że tak mało osób na Urantii znajduje radość w kultywowaniu tych cech, odważnego i niezależnego kosmicznego myślenia.
We wszechświecie lokalnym, w obdarzeniach umysłem, te trzy rodzaje wnikliwości kosmicznego umysłu stanowią założenia aprioryczne, które umożliwiają człowiekowi działanie w domenach nauki, filozofii i religii w charakterze osobowości racjonalnej i samoświadomej. Inaczej mówiąc, poznawanie rzeczywistości tych trzech przejawów Nieskończonego odbywa się dzięki kosmicznej metodzie samoobjawienia. Materiaenergia poznawana jest dzięki matematycznej logice zmysłów; umysł-rozumowanie intuicyjnie zna swe moralne powinności; duch-wiara (czczenie) jest religią rzeczywistości doświadczenia duchowego. W myśleniu refl eksyjnym, te trzy podstawowe czynniki mogą być jednoczone i koordynowane w procesie rozwoju osobowości, albo mogą stać się nieproporcjonalne i faktycznie niepowiązane w swych poszczególnych funkcjach. Gdy jednak zostaną zjednoczone, wytwarzają silny charakter, złożony ze współzależności faktów naukowych, filozofii moralnej oraz autentycznego doświadczenia religijnego. I te trzy kosmiczne intuicje nadają obiektywną ważność—rzeczywistość—ludzkiemu doświadczeniu w odniesieniu do rzeczy, znaczeń i wartości.
Celem edukacji jest rozwinięcie i wyostrzenie tych wrodzonych wyposażeń ludzkiego umysłu; celem cywilizacji jest ich wyrażenie; celem doświadczenia życiowego—ich realizacja; celem religii—ich nobilitacja; celem osobowości—ich zjednoczenie.