Gdziekolwiek dotarli misjonarze Melchizedeka, nieśli nauczanie o jednym Bogu. Wiele z tej monoteistycznej doktryny, wraz z innymi, wcześniejszymi pojęciami, zostało później wcielone w nauki hinduizmu. Jezus i Ganid dokonali następujących wypisów:
„On jest wielkim Bogiem, najwyższym we wszystkim. Jest Panem, który ogarnia wszystko. Jest stwórcą i władcą wszechświata wszechświatów. Bóg jest jedynym Bogiem; jest sam i z sobą; jest tylko jeden. I ten jedyny Bóg jest naszym Stwórcą i ostatnim przeznaczeniem duszy. Najwyższy jest niewyrażalnie znakomity; jest Światłem Świateł. Każde serce i każdy świat oświetlony jest tym Boskim światłem. Bóg jest naszym obrońcą—stoi przy boku istot przez siebie stworzonych—a ci, którzy się uczą jak go poznać, zostaną nieśmiertelni. Bóg jest wielkim źródłem energii, jest Wielką Duszą. Sprawuje powszechną władzę nad wszystkim. Ten jedyny Bóg jest kochający, wspaniały i godny podziwu. Nasz Bóg jest najwyższą władzą i czeka w najwyższej siedzibie. Ta prawdziwa Osoba jest wieczna i boska; jest pierwszym Panem nieba. Głosili go wszyscy prorocy a on objawił nam siebie. Czcimy go. O Najwyższa Osobo, źródło istnienia, Panie stworzenia i władco wszechświata, ujawnij nam, swoim stworzonym, tą siłę, którą trzymasz immanentnie! Bóg stworzył słońce i gwiazdy; jest pogodny, czysty i samoistny. Jego wieczna wiedza jest bosko mądra. Wieczny jest nieprzenikniony dla zła. Ponieważ wszechświat powstał od Boga, on stosownie nim rządzi. On jest przyczyną stworzenia i stąd wszystkie rzeczy są ugruntowane w nim.
Bóg jest schronieniem pewnym dla każdego dobrego człowieka w potrzebie; Nieśmiertelny troszczy się o całą ludzkość. Zbawienie Boże jest trwałe a jego dobroć łaskawa. Jest on kochającym opiekunem i błogosławionym obrońcą. Powiedział Pan: «Zamieszkuję ich dusze jak lampa mądrości. Jestem wspaniałością wspaniałego i dobrocią dobra. Gdzie dwu lub trzech się zbierze, ja też tam jestem». Istota stworzona nie może uciec od obecności Stwórcy. Pan liczy nawet mruganie oczu każdego śmiertelnika; a my czcimy tą boską Istotę, jako naszego nieodłącznego towarzysza. On jest wszechpanujący, hojny, wszechobecny i nieskończenie łaskawy. Pan jest naszym władcą, schronieniem i panuje nam najwyżej, jego pierwotny duch zamieszkuje śmiertelne dusze. Wieczny Świadek występków i cnoty zamieszkuje w sercu człowieka. Pomedytujmy długo nad godnym podziwu, Boskim Ożywicielem; pozwólmy jego duchowi w pełni kierować naszymi myślami. Z tego, nierzeczywistego świata, zaprowadź nas do rzeczywistego! Z ciemności zaprowadź nas do światła! Od śmierci prowadź nas do nieśmiertelności!
Czcijmy Wiecznego z sercami wolnymi od wszelkiej nienawiści. Bóg nasz jest Panem modlitwy, słyszy płacz swoich dzieci. Niech wszyscy podporządkują swą wolę jemu—Rezolutnemu. Rozkoszujmy się w szczodrości modlitwy do Pana. Zróbcie z modlitwy swego najskrytszego przyjaciela i czcijcie podporę waszej duszy. «Jeżeli będziesz czcił mnie w miłości», powiedział Wieczny, «dam ci mądrość, byś do mnie dotarł, gdyż moja cześć jest cnotą wspólną dla wszystkich istot». Bóg jest tym, który rozjaśnia ciemności i mocą dla tych, którzy są słabi. Ponieważ Bóg jest naszym mocnym przyjacielem, nie ma już dla nas strachu. Chwalimy imię nigdy nie pokonanego Zdobywcy. Czcimy go, ponieważ jest wiernym i wiecznym pomocnikiem człowieka. Bóg jest naszym pewnym przywódcą i niezawodnym przewodnikiem. Jest wielkim rodzicem nieba i ziemi, ma nieograniczoną energię i nie kończącą się mądrość. Jego wspaniałość jest wzniosła a jego piękno—boskie. Jest najwyższym schronieniem we wszechświecie i niezmiennym opiekunem wiecznotrwałego prawa. Nasz Bóg jest Panem życia i Pocieszycielem wszystkich; jest wielbicielem ludzkości i pomocą dla zmartwionych. Jest dawcą życia i Dobrym Pasterzem ludzkiego stada. Bóg jest naszym ojcem, bratem i przyjacielem. Pragniemy poznać tego Boga w naszym jestestwie.
Nauczyliśmy się zdobywać wiarę tęsknotą naszych serc. Zdobyliśmy mądrość dzięki pomiarkowaniu naszych zmysłów a poprzez mądrość doświadczamy pokoju z Najwyższym. Ten, kto jest pełen wiary, prawdziwie czci, kiedy jego jaźń wewnętrzna wchłonięta jest przez Boga. Nasz Bóg jak płaszcz nosi nieba; mieszka również w sześciu innych szeroko rozpostartych wszechświatach. Jest najwyższy nad wszystkim i we wszystkim. Błagamy Pana o przebaczenie za wszystkie nasze winy przeciw naszym braciom i darujemy naszemu przyjacielowi zło, które nam uczynił. Nasz duch brzydzi się wszystkim, co złe, przeto, o Panie, uwolnij nas od wszystkich plam grzechu. Modlimy się do Boga, jako do pocieszyciela, opiekuna i zbawiciela—do tego, który nas kocha.
Duch Opiekuna Wszechświata wstępuje w dusze prostych istot. Ten człowiek jest mądry, który czci Jedynego Boga. Ci, którzy pragną doskonałości, muszą doprawdy poznać Najwyższego Pana. Nigdy nie boi się ten, kto zna błogie bezpieczeństwo Najwyższego, gdyż Najwyższy mówi tym, którzy jemu służą, «Nie bój się, bo ja jestem z tobą». Bóg opatrzności jest naszym Ojcem. Bóg jest prawdą. I pragnie Bóg, aby ci, których stworzył, zrozumieli go—dotarli w pełni do poznania prawdy. Prawda jest wieczna, podtrzymuje wszechświat. Naszym największym pragnieniem powinno być złączenie się z Najwyższym. Wielki Władca jest sprawcą wszystkich rzeczy—wszystko z niego się rozwija. A to jest całość obowiązków: niech nikt nie czyni drugiemu tego, co byłoby wstrętnym dla niego samego, nie żyw złej woli, nie uderzaj tego, co uderzył ciebie, zwalczaj złość miłosierdziem i zwycięż nienawiść życzliwością. I wszystko to powinniśmy robić, ponieważ Bóg jest łaskawym przyjacielem i miłosiernym ojcem, który odpuszcza wszystkie nasze ziemskie przewinienia.
Bóg jest naszym ojcem, ziemia naszą matką a wszechświat miejscem naszych narodzin. Bez Boga dusza jest więźniem, poznając Boga uwalniamy duszę. Przez medytacje o Bogu, przez połączenie się z nim, przychodzi wyzwolenie z iluzji zła i ostateczne zbawienie od wszystkich więzów materialnych. Gdy człowiek zwinie przestrzeń jak kawałek skóry, wtedy przyjdzie koniec zła, gdyż człowiek znalazł Boga. O Boże, ocal nas od trojakich ruin piekła—żądzy, gniewu i chciwości! O duszo, przepasz się do duchowej walki nieśmiertelności! Gdy przyjdzie koniec ziemskiego życia, nie wahaj się opuścić swojego ciała dla właściwszej i piękniejszej formy i przebudzenia w domenach Najwyższego i Nieśmiertelnego, gdzie nie ma strachu, smutku, głodu, pragnienia lub śmierci. Poznanie Boga jest przecięciem powrozów śmierci. Rozpoznająca Boga dusza wznosi się we wszechświecie, tak jak śmietana pojawia się na wierzchu mleka. Uwielbiamy Boga, który zrobił wszystko, Wielką Duszę, który zawsze siedzi w sercach tych, których stworzył. Przeznaczeniem tych, którzy wiedzą, że Bóg siedzi na tronie ludzkiego serca, jest zostać jemu podobnymi—nieśmiertelnymi. Zło musi zostać z tyłu, na tym świecie, ale cnota pójdzie za duszą do nieba.
Tylko nikczemni mówią: we wszechświecie nie ma żadnej prawdy ani też władcy, przeznaczony jest on tylko dla naszych żądz. Takie dusze łudzą się małostkowością swych intelektów. I tak porzucają samych siebie, dla przyjemności żądz i pozbawiają swoje dusze rozkoszy czystości i przyjemności sprawiedliwości. Czy może być coś większego, niż przeżycie zbawienia od grzechu? Człowiek, który ujrzał Najwyższego, jest nieśmiertelny. Cieleśni przyjaciele człowieka nie mogą przetrwać śmierci; cnota samotnie idzie przy boku człowieka, w jego podróży do radosnych i słonecznych pól Raju”.