Serafini nie są uznawani za opiekunów przeznaczenia tak długo, aż dostaną przydział duszy ludzkiej, która dokonała jednego czy więcej z trzech osiągnięć: powzięła najwyższą decyzję, aby stać się podobną Bogu, weszła w trzeci okrąg, albo została powołana do jednego z rezerwowych korpusów przeznaczenia.
W ewolucji gatunku, opiekun przeznaczenia przydzielany zostaje tej istocie, która pierwsza osiągnie wymagany okrąg. Na Urantii pierwszym śmiertelnikiem, który dostał osobistego opiekuna, był Rantowoc, mędrzec rasy czerwonej z dawnych czasów.
Wszystkich aniołów przydziela się z grup serafinów-ochotników i te nominacje zawsze są zgodne z potrzebami ludzkimi, jak również uwzględniają status pary anielskiej—biorą pod uwagę ich seraficzne doświadczenie, umiejętności i mądrość. Tylko serafini, którzy już długo służą, bardziej doświadczeni i wypróbowani, przydzielani są jako opiekunowie przeznaczenia. Wielu opiekunów zyskało bardzo cenne doświadczenie na tych światach, które nie należą do grupy zespolenia z Dostrajaczem. Podobnie jak Dostrajacze, serafini towarzyszą tym istotom przez czas jednego życia, a potem zostają wyzwoleni do nowego zadania. Wielu przebywających na Urantii opiekunów zdobyło to wstępne, praktyczne doświadczenie na innych światach.
Kiedy istotom ludzkim nie uda się przetrwać śmierci, ich osobiści albo grupowi opiekunowie mogą służyć wiele razy na tej samej planecie, pełniąc podobne funkcje. Serafini wykazują pewne przywiązanie do poszczególnych światów i żywią szczególne uczucia w stosunku do pewnych ras i typów istot śmiertelnych, z którymi byli tak mocno i blisko związani.
Aniołowie żywią niezmienne uczucia dla swych ludzkich towarzyszy i wy również przejawialibyście żarliwe dla nich uczucia, gdybyście tylko mogli sobie ich wyobrazić. Gdyby pozbawiono was ciał materialnych i dano wam formy duchowe, w wielu cechach osobowości zbliżylibyście się do aniołów. Aniołowie podzielają większość waszych uczuć i przejawiają również uczucia dodatkowe. Jedynym waszym uczuciem, które jest dla nich w pewnym sensie trudne do zrozumienia, jest dziedzictwo zwierzęcego strachu, który nabiera tak wielkiej wagi w życiu umysłowym przeciętnego mieszkańca Urantii. Aniołom trudno jest doprawdy zrozumieć, dlaczego ciągle pozwalacie sobie na to, aby wasze wyższe zdolności intelektualne, nawet wiara religijna, tak bardzo były zdominowane przez strach, tak dogłębnie zdemoralizowane bezmyślną paniką przerażenia i lęku.
Wszyscy serafini mają indywidualne imiona, ale w zapisach ich przydziału do świata służby określani są często planetarnymi numerami. W zarządzie wszechświata rejestrowani są pod imieniem i numerem. Opiekun przeznaczenia ziemskiego osobnika, którego używa się w tym kontakcie-łączności, ma numer 3, z grupy 17, z kompani 126, batalionu 4, jednostki 384, legionu 6, zastępu 37, z 182.314 seraficznej armii Nebadonu. Obecny, planetarny numer przydziału tego serafina na Urantii i dla jego ludzkiego podopiecznego, wynosi 3.641.852.
Serafini zawsze ochotniczo zgłaszają się do służby opieki osobistej, do funkcji aniołów jako opiekunów przeznaczenia. W mieście tego właśnie nawiedzenia, nie tak dawno pewien śmiertelnik został przyjęty do rezerwowego korpusu przeznaczenia, a ponieważ wszyscy tacy śmiertelnicy mają osobistych aniołów stróżów, ponad stu wykwalifikowanych serafinów ubiegało się o ten przydział. Szef planetarny wybrał dwanaście bardziej doświadczonych jednostek a potem mianował tego serafina, którego oni wybrali, jako najlepiej pasującego do przewodzenia tej ludzkiej istocie w jej życiu. Oznacza to, że wybrali pewną parę jednakowo wykwalifikowanych serafinów; jeden z tej pary seraficznej zawsze będzie na służbie.
Zadania seraficzne mogą trwać nieprzerwanie a każdy z pary anielskiej może sprawować wszystkie obowiązki służbowe. Serafini zazwyczaj służą w parach, tak jak cherubini, ale w odróżnieniu do ich mniej zaawansowanych towarzyszy, serafini czasem pracują indywidualnie. Praktycznie wszystkich kontaktów z istotami ludzkimi mogą dokonywać jako jednostki. Obaj aniołowie potrzebni są tylko do komunikacji i służby w wyższych obwodach wszechświatów.
Kiedy para seraficzna podejmie się zadania opiekunów, służą w ten sposób przez resztę życia istoty ludzkiej. Istota dopełniająca (jeden z dwu aniołów) zapisuje przebieg tego zadania. Serafini dopełniający są aniołami rejestratorami dla śmiertelników ze światów ewolucyjnych. Zapisy trzymane są przez parę cherubinów (cherubin i sanobin), którzy zawsze współpracują z opiekunami seraficznymi, jednak za te zapisy zawsze odpowiedzialny jest jeden z serafinów.
Okresowo, dla odpoczynku i podładowania energią życiową z obwodów wszechświata, opiekun luzowany jest przez swoje dopełnienie, a gdy jest nieobecny, towarzyszący cherubin działa jako rejestrator, co dzieje się również w takim przypadku, gdy nieobecny jest dopełniany serafin.