Zespolenie z Dostrajaczem Myśli przydaje osobowości wiecznych aktualności, które wcześniej były jedynie potencjalne. Wśród tych nowych wyposażeń można wymienić: utrwalenie cech boskości, doświadczenia i wspomnienia z przeszłej wieczności, nieśmiertelność i stadium uwarunkowanej, potencjalnej absolutności.
Po zakończeniu waszego ziemskiego kursu w tymczasowej formie, budzicie się na obrzeżach lepszego świata i w końcu zostajecie zjednoczeni w wiecznych objęciach z waszym wiernym Dostrajaczem. I to zespolenie stanowi tajemnicę uczynienia jedności z Boga i człowieka, tajemnicę ewolucji istoty skończonej i jest to wieczną prawdą. Zespolenie jest tajemnicą świętej sfery Ascendingtonu i żadna istota, oprócz tych, które doświadczyły zespolenia z duchem Bóstwa, nie może pojąć prawdziwego znaczenia tych aktualnych wartości, które zostają połączone, kiedy tożsamość istoty czasu staje się wieczną jednością z duchem Rajskiego Bóstwa.
Zespolenie z Dostrajaczem następuje zazwyczaj wtedy, kiedy wznosząca się istota przebywa w swoim systemie lokalnym. Może ono się zdarzyć na planecie narodzin, jako zapanowanie nad naturalną śmiercią; może mieć miejsce na jakimkolwiek ze światów-mieszkań albo w zarządzie systemu; może nawet być opóźnione do czasu pobytu w konstelacji albo, w szczególnych przypadkach, może nie zostać dopełnione, zanim wznosząca się istota nie dotrze do stolicy wszechświata lokalnego.
Kiedy zespolenie z Dostrajaczem staje się faktem, nie może już zaistnieć żadne przyszłe niebezpieczeństwo dla wiecznego życia takiej osobowości. Niebiańskie istoty przechodzą próbę w długim doświadczeniu, ale śmiertelnicy przechodzą względnie krótką i intensywną próbę na światach ewolucyjnych i morontialnych.
Zespolenie z Dostrajaczem nie zdarza się nigdy wcześniej, zanim rozporządzenia z superwszechświata nie ogłoszą, że istota ludzka poczyniła końcowy i nieodwołalny wybór wiecznego istnienia. Ogłoszenie takie sankcjonuje zjednoczenie i kiedy zostaje wydane, stanowi orzeczenie zgody na ostateczne opuszczenie granic wszechświata lokalnego przez zespoloną osobowość, aby się mogła udać do zarządu superwszechświata, skąd pielgrzym czasu, w odległej przyszłości, będzie objęty sekonafinem na długi lot do wszechświata centralnego, do Havony i na przygodę z Bóstwem.
Na światach ewolucyjnych indywidualność jest materialna; jest rzeczą we wszechświecie i jako taka podlega prawom materialnej egzystencji. Jest ona faktem w czasie i reaguje na jego zmienne koleje. Decyzje o życiu wiecznym muszą być tutaj właśnie wyrażone. W stadium morontialnym jaźń staje się nową i bardziej trwałą rzeczywistością wszechświatową a jej ciągły rozwój oparty jest na jej stopniowym dostrajaniu się do umysłu i obwodów duchowych wszechświatów. Teraz decyzje o życiu wiecznym są potwierdzane. Kiedy jaźń osiąga poziom duchowy, staje się wartością pewną we wszechświecie i ta nowa wartość opiera się na tym, że decyzje o życiu wiecznym zostały dokonane, o czym świadczy wieczne zespolenie z Dostrajaczem. Osiągnąwszy status prawdziwej wartości wszechświatowej, istota zostaje wyzwolona w swym potencjale poszukiwania najwyższej wartości wszechświatowej—Boga.
Takie, zespolone istoty, są dwojakie w swych oddziaływaniach z wszechświatem—są odrębnymi jednostkami morontialnymi, niezupełnie różnymi od serafinów i są także potencjalnie istotami klasy rajskich finalistów.
Zespolona jednostka jest w rzeczywistości jedną osobowością, jedną istotą, której jedność nie poddaje się żadnej analizie ze strony jakiejkolwiek istoty inteligentnej z wszechświatów. I tak, przeszedłszy trybunały wszechświata lokalnego, od najniższego do najwyższego, z których żaden nie jest zdolny zidentyfikować człowieka czy Dostrajacza, jednego niezależnie od drugiego, będziecie w końcu postawieni przed Władcą Nebadonu, Ojcem waszego wszechświata lokalnego. I tutaj, z ręki tej samej istoty, której stwórcze ojcostwo we wszechświecie czasu umożliwiło powstanie waszego życia, otrzymacie te referencje, które upoważnią was ostatecznie do wejścia na drogę superwszechświata, w poszukiwaniu Ojca Uniwersalnego.
Czy tryumfujący Dostrajacz zdobył osobowość przez wspaniałą służbę dla ludzkości, czy dzielny człowiek osiągnął nieśmiertelność przez szczere wysiłki osiągnięcia podobieństwa do Dostrajacza? Ani jedno ani drugie, ale razem umożliwili ukształtowanie się członka jednej z unikalnych klas wznoszących się osobowości Najwyższego, takiego, który zawsze będzie użyteczny, wierny i wydajny, kandydata do przyszłego wzrostu i rozwoju, zawsze sięgającego wzwyż i nigdy nie ustającego w niebiańskim wznoszeniu się, aż przemierzone zostanie siedem orbit Havony i dusza, swego czasu ziemskiego pochodzenia, stanie w czci pełnym uznaniu rzeczywistej osobowości Ojca w Raju.
Przez całe to wspaniałe wznoszenie się, Dostrajacz Myśli stanowi Boską rękojmię przyszłości i pełną duchową stabilizację wznoszącego się śmiertelnika. W międzyczasie, istnienie wolnej woli u śmiertelnika daje Dostrajaczowi wieczną drogę wyzwolenia jego Boskiej i nieskończonej natury. Teraz, te dwie tożsamości stają się jedną; żadne zdarzenie czasu czy wieczności nigdy nie może oddzielić człowieka od Dostrajacza; są nierozłączni, zespoleni na wieczność.
Na światach, gdzie ludzie zespalają się z Dostrajaczem, przeznaczenie Nieodgadnionego Monitora jest takie samo jak przeznaczenie wznoszącego się śmiertelnika—Rajski Korpus Finalizmu. I ani Dostrajacz ani śmiertelnik nie mogą osiągnąć tego unikalnego celu bez pełnej współpracy i wzajemnej pomocy drugiego. To nadzwyczajne partnerstwo jest jednym z najciekawszych i najbardziej zadziwiających fenomenów kosmicznych w tej epoce wszechświata.
Od czasu zespolenia z Dostrajaczem, status wznoszącego się człowieka jest statusem istoty ewolucyjnej. Ludzki element zespolenia pierwszy posiadł osobowość i dlatego też przewyższa Dostrajacza we wszystkim, co dotyczy rozpoznawania osobowości. Rajską, główną siedzibą takiej zespolonej istoty jest Ascendington a nie Divinington i ta unikalna kombinacja Boga i człowieka jest klasyfikowana jako wznoszący się śmiertelnik, przez całą drogę wzwyż, aż do Korpusu Finalizmu.
Kiedy Dostrajacz zespoli się w końcu ze wznoszącym się śmiertelnikiem, numer takiego Dostrajacza jest usuwany z zapisów superwszechświata. Nie wiem, co się dzieje w zapisach Diviningtonu, ale przypuszczam, że rejestracja takiego Dostrajacza zostaje przesunięta do tajnych okręgów najbliższego otoczenia Grandfandy, który sprawuje obowiązki szefa Korpusu Finalizmu.
Zespolenie z Dostrajaczem oznacza, że Ojciec Uniwersalny dotrzymał swej obietnicy podarowania siebie istotom materialnym; wypełnił swą obietnicę i wykonał swój plan wiecznego obdarzenia ludzkości boskością. Odtąd człowiek próbuje realizacji i aktualizacji nieograniczonych możliwości, tkwiących w tym niebiańskim partnerstwie z Bogiem, które stało się faktem.
Znanym obecnie przeznaczeniem żyjących wiecznie śmiertelników jest Rajski Korpus Finalizmu; jest to też cel, do którego dążą wszystkie Dostrajacze Myśli, złączone w wiecznej wspólnocie z ich śmiertelnymi towarzyszami. Obecnie rajscy finaliści działają w wielkim wszechświecie i pełnią w nim wiele funkcji, jednak wszyscy przypuszczamy, że będą mieli inne i nawet bardziej niebiańskie zadania do wykonania, w odległej przyszłości, po tym, jak siedem superwszechświatów zostanie ustanowionych w światłości i życiu i kiedy skończony Bóg wyłoni się ostatecznie z tej tajemnicy, która obecnie spowija to Najwyższe Bóstwo.
Zostaliście w pewnym stopniu poinformowani o organizacji i personelu wszechświata centralnego, superwszechświatów i wszechświatów lokalnych; powiedziano wam co nieco o rodzaju i pochodzeniu niektórych z różnorodnych osobowości, które obecnie rządzą tymi rozległymi kreacjami. Zostaliście też poinformowani, że organizują się rozległe galaktyki wszechświatów, położonych daleko poza peryferiami wielkiego wszechświata, na pierwszym poziomie przestrzeni zewnętrznej. Oznajmiono także w tych narracjach, że Istota Najwyższa powinna ujawnić swe nie objawione funkcje trzeciego stadium w tych niezbadanych obecnie regionach przestrzeni zewnętrznej i powiedziano wam również, że finaliści z rajskiego korpusu są empirycznymi dziećmi Najwyższego.
Wierzymy, że przeznaczeniem śmiertelników zespolonych z Dostrajaczem jest funkcjonowanie, wraz z ich towarzyszami finalistami, w pewien sposób w administracji wszechświata na pierwszym poziomie przestrzeni zewnętrznej. Nie mamy najmniejszych wątpliwości, że w odpowiednim czasie te ogromne galaktyki staną się wszechświatami zamieszkałymi. I tak samo jesteśmy przekonani, że wśród ich administratorów znajdą się rajscy finaliści, których natury są kosmicznym rezultatem połączenia istoty stworzonej i Stwórcy.
Jaka wspaniała przygoda! Jaka romantyka! Gigantyczny wszechświat zarządzany przez dzieci Najwyższego, przez uosobionych i uczłowieczonych Dostrajaczy, przez obdarzonych Dostrajaczem i uwiecznionych śmiertelników, przez te tajemnicze kombinacje wiecznych związków najwyższych znanych przejawów esencji Pierwszego Źródła i Centrum, oraz najniższej formy inteligentnego życia, zdolnej do zrozumienia Ojca Uniwersalnego i dotarcia do niego. Wyobrażamy sobie, że tak połączone istoty, to partnerstwo Stwórcy i stworzonego, będą znakomitymi władcami, niezrównanymi administratorami oraz wyrozumiałymi i współczującymi szefami wszelkich form życia inteligentnego, jakie może powstać w tych przyszłych wszechświatach pierwszego poziomu przestrzeni zewnętrznej.
Jest prawdą, że wy śmiertelnicy jesteście ziemskiego, zwierzęcego pochodzenia, waszym ciałem naprawdę jest proch. Ale kiedy rzeczywiście będzie to waszą wolą, jeśli naprawdę tego pragniecie, dziedzictwo epok będzie wasze i pewnego dnia służyć będziecie we wszechświatach w waszym prawdziwym charakterze—jako dzieci Najwyższego Boga doświadczenia i jako boscy synowie Rajskiego Ojca wszystkich osobowości.
[Przedstawione przez Samotnego Posłańca z Orvontonu].
© Fundacji Urantii. Wszelkie prawa zastrzeżone.