Centralna Wyspa kończy się nagle na obwodzie, jednak jej rozmiary są tak ogromne, że jej krańcowa krzywizna jest relatywnie niedostrzegalna w granicach jakiegokolwiek określonego obszaru. Obwodową powierzchnię Raju częściowo zajmują pola lądowania i ekspediowania różnych grup osobowości duchowych. Ponieważ strefy przestrzeni nienasyconej niemalże zazębiają się z obwodem Raju, wszystkie transporty osobowości, zmierzające do Raju, lądują w tych rejonach. Ani Raj górny ani dolny nie jest dostępny dla supernafinów transportujących, ani też dla innych typów istot, przemierzających przestrzeń.
Siedem Duchów Nadrzędnych ma swe osobiste siedziby mocy i władzy na siedmiu sferach Ducha, okrążających Raj, w przestrzeni między jaśniejącymi globami Syna a wewnętrzną orbitą światów Havony, ale utrzymują one swe centrale zogniskowania siły na obwodzie Raju. To tutaj właśnie, powoli krążące obecności Siedmiu Najwyższych Dyspozytorów Mocy określają rozmieszczenie siedmiu jaskrawych punktów odpowiednich rajskich energii, wychodzących do siedmiu superwszechświatów.
Tutaj, na obwodzie Raju, znajdują się ogromne historyczne i prorocze tereny wystawowe, przydzielone Synom Stwórcy, poświęcone wszechświatom lokalnym czasu i przestrzeni. Jest tutaj prawie siedem bilionów takich, zarezerwowanych dla historii obszarów, zajętych już albo jeszcze wolnych, jednak tereny te, razem wzięte, zajmują jedynie około czterech procent tej części strefy obwodowej, która jest im przydzielona. Dochodzimy do wniosku, że te ogromne rezerwy przeznaczone są dla tych wszechświatów, które kiedyś mają być rozmieszczone poza granicami znanych obecnie, zamieszkałych siedmiu superwszechświatów.
Ta część Raju, która została przydzielona na użytek istniejących wszechświatów, używana jest zaledwie w zakresie od jednego do czterech procent, natomiast powierzchnia przeznaczona na tą działalność jest co najmniej milion razy większa od naprawdę potrzebnej do tego celu. Raj jest wystarczająco wielki, aby pomieścić funkcje prawie nieskończonej kreacji.
Dalsze próby uzmysłowienia wam chwały Raju mogą być jednak bezowocne. Musicie czekać i rozwijać się, kiedy oczekujecie na to, czego „oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani umysł człowieka nie zdołał pojąć, na rzeczy, które Ojciec Uniwersalny przygotował tym, co przetrwają życie w ciele, na światach czasu i przestrzeni”.