Ponieważ zaczynacie dostrzegać ogrom wszechświata materialnego, widzialny nawet z waszego położenia astronomicznego, z waszej pozycji w gwiezdnych systemach, powinno być dla was jasne, że tak potężny wszechświat materialny musi mieć odpowiednią i godną stolicę, centralną siedzibę odpowiadającą godności i bezgraniczności wszechświatowego Władcy wszystkich tych ogromnych i rozległych kreacji, domen materialnych i istot żywych.
W swoim kształcie Raj jest odmienny od innych, zamieszkałych ciał kosmicznych—nie jest kulisty. Jest on zdecydowanie elipsoidalny i posiada średnicę na linii północ-południe o jedną szóstą dłuższą od średnicy wschód-zachód. Centralna Wyspa jest zasadniczo płaska a odległość od powierzchni górnej do dolnej wynosi jedną dziesiątą średnicy wschód-zachód.
Te różnice w wymiarach, gdy się je weźmie pod uwagę, w związku ze stacjonarnym statusem i większym parciem na zewnątrz siły-energii na północnym końcu Wyspy, umożliwiają ustalenie absolutnych kierunków we wszechświecie nadrzędnym.
Centralna Wyspa podzielona jest geograficznie na trzy funkcyjne domeny:
1. Raj górny.
2. Raj obwodowy.
3. Raj dolny.
O tej powierzchni Raju, która jest miejscem czynności osobowych, mówimy jako o stronie górnej a o powierzchni przeciwległej, jako o stronie dolnej. Obwód Raju przeznaczony jest na te czynności, które ani nie są ściśle osobowe, ani też nieosobowe. Trójca wydaje się panować nad osobową czy wyższą płaszczyzną, Absolut Nieuwarunkowany nad płaszczyzną dolną, czy też nieosobową. Nie uważamy Absolutu Nieuwarunkowanego za osobę, sądzimy jednak, że funkcjonalna obecność przestrzenna tego Absolutu zogniskowana jest w Raju dolnym.
Wieczna Wyspa stanowi jedyną w swoim rodzaju formę materializacji—stacjonarny system rzeczywistości. Rzeczywistym tworzywem Raju jest jednorodna organizacja potencji przestrzeni, niespotykana nigdzie indziej w całym rozległym wszechświecie wszechświatów. W różnych wszechświatach nadano jej wiele nazw, a Melchizedekowie z Nebadonu już od dawna nazywają ją absolutum. Podstawa rajskiego tworzywa nie jest ani martwa ani ożywiona; jest to oryginalna, nieduchowa ekspresja Pierwszego Źródła i Centrum; to jest Raj i nie ma on duplikatu.
Wydaje się nam, że Pierwsze Źródło i Centrum skoncentrował cały absolutny potencjał rzeczywistości kosmicznej w Raju, co jest częścią jego metody wyzwalania się od ograniczeń nieskończoności i jest środkiem umożliwiającym stworzenie tego, co podnieskończone a nawet czasu-przestrzeni. Nie wynika stąd jednak, że Raj ograniczony jest czasem-przestrzenią tylko dlatego, że wszechświat wszechświatów wykazuje takie własności. Raj istnieje bez czasu i nie ma umiejscowienia w przestrzeni.
Mówiąc w uproszczeniu, przestrzeń najwyraźniej bierze swój początek tuż poniżej Raju dolnego; czas tuż powyżej Raju górnego. Czas, tak jak wy go rozumiecie, nie jest cechą rajskiej egzystencji, chociaż obywatele centralnej Wyspy są w pełni świadomi bezczasowego porządku zdarzeń. Ruch nie jest właściwością Raju, jest on zależny od woli. Jednak idea odległości, nawet odległości absolutnej, ma bardzo duże znaczenie, ponieważ może być stosowana do względnych rajskich lokalizacji. Raj jest bezprzestrzenny, dlatego jego obszary są absolutne a tym samym użyteczne na wiele różnych sposobów, przekraczających pojmowanie śmiertelnego umysłu.