Szczegóły działalności Nieodgadnionych Monitorów są różnorodne, w zależności od natury ich przydziałów—czy są Dostrajaczami łączności czy zespolenia. Niektóre Dostrajacze są tylko pożyczone na życie doczesne ich podopiecznych; inne są nadawane, są to kandydaci do nabycia osobowości, z zezwoleniem na wieczne zespolenie, jeśli ich podopieczni przetrwają śmierć. Istnieje też pewne zróżnicowanie ich pracy, w zależności od różnych rodzajów istot planetarnych, jak również od różnych systemów i wszechświatów. Ale generalnie ich praca jest nadzwyczaj jednorodna, bardziej niż obowiązki jakiejkolwiek innej klasy niebiańskich istot stworzonych.
Na pewnych prymitywnych światach (grupa z serii pierwszej) Dostrajacz zamieszkuje umysł istoty w celu szkolenia empirycznego, głównie dla samokształcenia i progresywnego rozwoju. Dziewicze Dostrajacze posyłane są zazwyczaj na takie światy we wcześniejszych epokach, kiedy człowiek prymitywny wchodzi w dolinę decyzji, ale kiedy względnie niewielu ludzi decyduje się wznieść na wyżyny moralne, poza wzgórzami panowania nad sobą i przyswajania charakteru, aby osiągnąć wyższe poziomy wyłaniającej się duchowości. (Jednak wielu z tych, którzy nie zespolą się z Dostrajaczem, przeżyje śmierć jako wznoszące się istoty, zespolone z Duchem). Dostrajacze przechodzą wartościowe szkolenie i nabierają wspaniałego doświadczenia w przejściowym związku z prymitywnymi umysłami, a później wykorzystują to doświadczenie na pożytek wyższych istot na innych światach. Nic, co jest warte wiecznego trwania w całym rozległym wszechświecie, nigdy nie zostanie stracone.
Na innym typie światów (grupa z serii drugiej) Dostrajacze są tylko pożyczane istotom śmiertelnym. Przez takie zamieszkanie Monitory nigdy nie mogą osiągnąć zespolenia z osobowością, ale bardzo pomagają swym ludzkim podopiecznym podczas ich śmiertelnego życia, znacznie bardziej niż śmiertelnikom na Urantii. Dostrajacze są tutaj pożyczane istotom śmiertelnym na okres trwania jednego życia i służą za wzór dla wyższych, duchowych osiągnięć, są tymczasowymi pomocnikami w intrygującym zadaniu doskonalenia charakteru, który ma trwać wiecznie. Dostrajacze nie wracają do tych istot po ich naturalnej śmierci; ci śmiertelnicy zyskują życie wieczne przez zespolenie z Duchem.
Na światach takich jak Urantia (grupa z serii trzeciej) następują prawdziwe zaręczyny z Boskimi darami, zobowiązanie na śmierć i życie. Jeśli przeżyjecie śmierć, zjednoczenie to będzie wieczne, wiecznotrwałe zespolenie; z człowieka i Dostrajacza powstanie jedna istota.
Na tej serii światów, gdzie żyją śmiertelnicy z mózgiem trójdzielnym, Dostrajacze potrafią nawiązać lepszy kontakt ze swymi podopiecznymi za życia doczesnego, niż u typów z mózgiem jednodzielnym czy dwudzielnym. Jednak w tej działalności, która następuje po śmierci, gatunek z mózgiem trójdzielnym postępuje dokładnie tak samo, jak gatunki z mózgiem jednodzielnym i ludzie z mózgiem dwudzielnym—rasy Urantii.
Gdy świat zamieszkały przez ludzi z mózgiem dwudzielnym odwiedzi Rajski Syn obdarzający, dziewicze Dostrajacze rzadko są przydzielane mieszkańcom tego świata, posiadającym niekwestionowane możliwości życia wiecznego. W naszym przekonaniu, na takich światach, praktycznie wszystkie Dostrajacze zamieszkujące inteligentnych mężczyzn i kobiety z możliwościami życia wiecznego należą do typu zaawansowanego lub najwyższego.
Wśród wczesnych ras ewolucyjnych Urantii istniały trzy grupy istot. Byli tacy, którzy będąc zbyt animalistyczni, w ogóle nie mogli mieć Dostrajaczy. Byli tacy, którzy mieli niekwestionowane warunki posiadania Dostrajaczy i natychmiast je otrzymali, kiedy tylko osiągnęli wiek moralnej odpowiedzialności. Była też trzecia klasa, zajmująca pozycję graniczną między tymi dwoma; spełniali warunki przyjęcia Dostrajaczy, ale Monitory mogły zamieszkać ich umysł tylko na osobistą prośbę takiej jednostki.
Jednak u tych istot, które praktycznie nie klasyfikowały się do życia wiecznego na skutek braku odpowiednich czynników dziedzicznych, dlatego, że miały nieodpowiednich i podrzędnych przodków, wiele dziewiczych Dostrajaczy miało wartościowe, wstępne doświadczenie kontaktu z ewolucyjnym umysłem i w ten sposób Dostrajacze stawały się lepiej przygotowane do kolejnego przydziału, w wyższym typie umysłu, na jakimś innym świecie.